«Δεν μιλάμε για κυβέρνηση, αλλά για “συνασπισμό” ετερόκλητων ομάδων, όπως ακροδεξιοί πατριδοκάπηλοι, δεξιοί, κεντρώοι, πρώην ΠΑΣΟΚοι και γενικά τύποι που προέκυψαν από τη λογική της ρεβάνς κατά του προοδευτικού κινήματος και της Αριστεράς , με την απεριόριστη σύμπραξη της παρασιτικής ολιγαρχίας».
Είναι ο πληρέστερος ορισμός που δόθηκε ως τώρα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν τον υπογράφει δημοσιογράφος ιστορικός, ή πολιτικός επιστήμονας, αλλά ένας βετεράνος της Μεταπολίτευσης: ο Στέφανος Τζουμάκας.
Στην ούγια ο ορισμός φέρει μια ιδιότητα που σπανίζει στο σύγχρονο πολιτικό προσωπικό, που έχει μάθει να περπατάει τοίχο -τοίχο στη μιντιακή πολιτεία: τόλμη. Θάρρος της γνώμης. Με αυτά τα υλικά και το πάθος της η γενιά του ανέβηκε το 1973 στην ταράτσα της Νομικής και στη συνέχεια κλείστηκε στο Πολυτεχνείο. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν παρών- στις Συντονιστικές Επιτροπές.
Με την ευκαιρία: κανείς τους δεν θυμάται κάποιον από τη Δεξιά ανάμεσά τους, όπως μας πληροφόρησε προ καιρού ο Μητσοτάκης, ώστε να μην θεωρούμε το Πολυτεχνείο «μονοπώλιο της Αριστεράς».
Μετά τη Μεταπολίτευση αυτή η γενιά μετέφερε στα κόμματα την ηθική της και την αγωνιστική κουλτούρα της εποχής της. Αλλά πολύ σύντομα την έπνιξαν τα αγριόχορτα. Άλλοι κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι, άλλους συνέθλιψαν οι κομματικές μυλόπετρες και άλλοι αλλοτριώθηκαν.
Από τα οδοφράγματα στο καρτιέ Λατέν, του γαλλικού Μάη, βγήκε πρωθυπουργός: ο Ζοσπέν. Οι τρεις πύρινες νύχτες του Νοέμβρη, Στουρνάρα και Πατησίων, δεν είχαν τόση ορμή. Πάντως από χρόνια ο πυρηνας αυτής της γενιάς δεν μετέχει στην επετειακή πορεία. Ο συμβολισμός υπάρχει χωρίς τα σύμβολα. Οσοι βρίσκονται ακόμη στο δημόσιο χώρο αντιστέκονται με όπλα τον καθαρό λόγο και τον διαυγή βίο- σε όποιο κόμμα και αν κατέληξαν.
Ένας από αυτούς είναι ο Τζουμάκας. Ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρωταγωνιστής από την αρχή, με διαρκή παρουσία στην κομματικη ηγεσία και σποραδική στις κυβερνήσεις του. Και στα δυο ακέραιος και ανεπιτήδευτος.
Είχε αφοσίωση στο σκοπό και -έντιμες εκατέρωθεν- συγκρούσεις με τον ιδρυτή, αλλά δεν πήγε καλά με τους επιγόνους του. Γιατί; Το διαπίστωσε ένας από τους play makers της διαπλοκής, όταν του πρόσφερε την μιντιακή στήριξη του «μαγαζιού» του- «αρκεί να μην χτυπάει τον Βενιζέλο». Το ίδιο βράδυ έκανε Κούγκι τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου
Η λαϊκή απονομιμοποίηση του ΠΑΣΟΚ μετά την περίοδο Σημίτη- ή εξ αιτίας της περιόδου Σημίτη- τον άφησε μαζί με πολλούς ακόμη έξω από την κονίστρα. Εν τέλει πέρασε στον ΣΥΡΙΖΑ – όπου υπήρχαν και άλλοι της γενιάς. «Άλλαξε μέτρα και σταθμά , καημό δεν άλλαξε»: μένει αιρετικός, συγκρουσιακός και χωρίς την αυτοπροστασία της αυτολογοκρισίας. Με σημαία: πρώτα η πολιτική.
Το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα του οφείλει τις απόψεις που καταθέτει στις συνεδριάσεις και το συγκεκριμένο ορισμό για την σημερινή κυβέρνηση. Ως ιδεολογικο και πολιτικό εργαλείο για να αναλύσει το συνασπισμό δυνάμεων που πρέπει να κατανικήσει .
Ο Στέφανος και άλλοι φέρουν το βάρος μιας διαδρομής που δεν καρποφόρησε όσο πίστευαν όταν ακολούθησαν τον Παπανδρέου το 1974. Στα 74 του σήμερα ,δεν έχει φιλοδοξίες, ούτε περιμένει να πάρει κάτι από την ύστερη κομματική του ένταξη. Το ζητούμενο τι θα πάρουν από τα φορτία της γενιάς του οι νεότεροι της Κουμουνδούρου. Εκτός από μια ευθύβολη περιγραφή του συστήματος Μητσοτάκη.
Ο Στέφανος Τζουμάκας και άλλοι φέρουν το βάρος μιας διαδρομής που δεν καρποφόρησε όσο πίστευαν όταν ακολούθησαν τον Παπανδρέου το 1974
Τρέμουν για την μετά covid εποχή οι Έλληνες
Βλέπουν μεγάλες αλλαγές σε εργασιακά, οικονομία κοινωνικό επίπεδο, πολιτισμό και ελευθερίες
Tην έντονη ανησυχία των πολιτών για την μετά – covid εποχή αποτυπώνουν τα στοιχεία της έρευνας Metron Analysis. Ο Κύκλος Ιδεών παρουσίασε διαδικτυακά την πανελλαδική έρευνα, που πραγματοποίησε η Metron Analysis, με θέμα «Πανδημία και κοινωνική συνοχή». Μεταξύ άλλων οι πολίτες κλήθηκαν να απαντήσουν για το ποια πιστεύουν ότι θα είναι η οικονομική τους κατάσταση μόλις τελειώσει η πανδημία κορωνοϊού. Όπως φαίνεται από τα ευρήματα, υπάρχει διάχυτη ανησυχία ότι ακολουθεί περίοδος σημαντικών αλλαγών και η επιστροφή στην κανονικότητα δεν θα οδηγήσει στην πρότερη κατάσταση αλλά σε μια καινούργια η οποία θα είναι γεμάτη προκλήσεις σε οικονομικό, εργασιακό και κοινωνικό επίπεδο. Γενικότερα, σχεδόν 1 στους 2 δηλώνει ότι εμπιστεύεται την κυβέρνηση για τη διαχείριση κρίσεων, όμως τα περιοριστικά μέτρα χάνουν σταδιακά σε αποδοχή και το δίκαιο ή μη της κυβερνητικής πολιτικής αρχίζει να αμφισβητείται. Η ανάγκη μεγάλων αλλαγών στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος είναι σχεδόν κοινή αντίληψη. Η πλειοψηφία των πολιτών, σύμφωνα με την έρευνα, εμφανίζεται απαισιόδοξη και βλέπει το τέλος της πανδημίας μετά το τέλος του έτους, παρά την «νίκη» των εμβολίων. Η μεγάλη πλειοψηφία, όμως, εμπιστεύεται το ΕΣΥ και το προσωπικό στο χώρο της Υγείας. Μετά το τέλος της πανδημίας, οι περισσότεροι πολίτες προβλέπουν ότι θα υπάρξουν μόνιμες αλλαγές στην προσωπική και οικογενειακή ζωή, τις κοινωνικές συναναστροφές, στον πολιτισμό, τις ελευθερίες και την επικοινωνία μας. Ένας στους δύο πιστεύει ότι η έμφαση τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να δοθεί στην οικονομία.
Υπέρ του πιστοποιητικό εμβολιασμού για τον κορωνοϊό τάσσεται το 51% των ερωτηθέντων, ενώ κατά το 44%.
Το 41% που απάντησε ότι «η οικονομική του κατάσταση θα χειροτερέψει» όταν τελειώσει η πανδημία κοροναϊού, απάντησε σε ερώτηση για το τι φοβάται περισσότερο. Το 54% είπε την «αδυναμία εξυπηρέτησης/κάλυψης των υποχρεώσεών μου» και το 53% «τη μείωση των αποδοχών / εσόδων μου». Στην ερώτηση για τις κρατικές οικονομικές ενισχύσεις σε επιχειρήσεις και ιδιώτες που πλήττονται από την πανδημία κορωνοϊού, το 87% εκτιμά ότι κάποιες από αυτές θα χαριστούν και δεν θα επιστραφούν, όχι όμως στο σύνολό τους. Το 7% θεωρεί ότι θα χαριστούν όλες. Εν τω μεταξύ το 80% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι δεν έχει πρόσβαση στις οικονομικές ενισχύσεις της κυβέρνησης για την απορρόφηση των «κραδασμών» και την «ανακούφιση» από τις συνέπειες της πανδημίας Covid-19. Στην έρευνα της Metron Analysis εξετάζεται και το ζήτημα της ρευστότητας που παρέχουν οι τράπεζες σε ιδιώτες και επιχειρήσεις. Το 63% απαντά ότι «δεν έχει δυνατότητα να διεκδικήσει ένα δάνειο».
