Ένα από τα κύρια επικοινωνιακά «όπλα» της ΝΔ όταν επιδιδόταν σε «δολοφονίες προσωπικοτήτων» επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι ειρωνείες για τα σχολικά γεύματα και την «ατζέντα Φωτίου» με τα επιδόματα και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους: δεν υπάρχει «γαλάζιο» στέλεχος που να μην έχει ειρωνευθεί την πρώην αναπληρώτρια υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τα περίφημα «γεμιστά», ενώ με τις ίδιου ειρωνικού ύφους αναφορές οι «γαλάζιοι» απαξίωναν στα μάτια της κοινής γνώμης τα σχολικά γεύματα. Τα έλεγαν «συσσίτια» και προσπαθούσαν να τα απαξιώσουν, παρουσιάζοντας τα ως «γεννήματα» του υποτιθέμενου «λαϊκισμού» του ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως, τα σχολικά γεύματα που είχαν ξεκινήσει πιλοτικά και κάθε μήνα επεκτείνονταν, έφτασαν τις 185.000 ημερησίως, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση είχε στόχο να τα επεκτείνει στις 600.000 –να παρέχονται, μ’ άλλα λόγια, σε όλα τα παιδιά των δημοτικών σχολείων ανά τη χώρα. Και όσο κι αν οι «γαλάζιοι» λοιδορούσαν αυτή την πρωτοβουλία, η αλήθεια είναι πως με τα σχολικά γεύματα δεν αντιμετωπίστηκε μόνο το επονείδιστο φαινόμενο να λιποθυμούν το πρωί νηστικά παιδάκια στα σχολεία. Πέραν αυτού, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτα διαφορετικό απ’ ό,τι ισχύει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, ενώ η Πολιτεία με τα σχολικά γεύματα απέκρουε την παιδική παχυσαρκία, ενίσχυε τις επιδόσεις των μαθητών και μείωνε κατά πολύ τη σχολική διαρροή. Με άλλα λόγια, τα οφέλη από τα σχολικά γεύματα ήταν πολλά –πολύ περισσότερα απ’ τον πρωταρχικό και στοιχειώδη στόχο να αντιμετωπιστεί η παιδική πείνα.
Τελοσπάντων, επιστροφή στο θέμα μας: οι «γαλάζιοι» αξιοποίησαν και αυτές τις ειρωνείες προκειμένου να γίνουν κυβέρνηση. Και τα κατάφεραν. Μόνο που αυτές οι ειρωνείες και οι απαξιωτικές αναφορές δεν ήταν απλώς επικοινωνιακά όπλα. Ήταν δηλωτικά μίας νοοτροπίας. Της ίδιας νοοτροπίας που άφησε τον χρόνο να περάσει, με αποτέλεσμα τώρα η προμήθεια των σχολικών γευμάτων βρίσκεται στον αέρα. Σε μία τέτοια συγκυρία, με κλειστά καταστήματα, με πολλές οικογένειες «στον αναπνευστήρα» των 534 ευρώ, η κυβέρνηση αφήνει τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, αλλά και της εναπομείνασας μεσαίας τάξης, να πάνε νηστικά στα σχολεία, όταν αυτά ανοίξουν ξανά. Γιατί στην κάλπη ισχύει ό,τι και στο ταμείο: «μετά την απομάκρυνση, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
