Του Νίκου Καραμπάση από την Κυριακάτικη Kontranews
Διαβάζοντας το «απολογητικό υπόμνημα Λιγνάδη», ακούγοντας την συζήτηση στη Βουλή (σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών) για την συγκεκριμένη υπόθεση (το λεγόμενο ελληνικό #metoogr) και περιδιαβαίνοντάς μέσα στον «βούρκο του διαδικτύου», το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: Έχουμε σαπίσει… – Και μάλιστα σε μια εποχή που -εδώ και ένα χρόνο- βρισκόμαστε «κλειδαμπαρωμένοι» στα σπίτια μας με αστυνομικά διατάγματα των «ειδικών της εξουσίας». Καταστροφή!
Το πρόβλημα πλέον δείχνει να είναι «δομικό» -να έχουν σαπίσει τόσο η καρδιά όσο και τα πνευμόνια της δημοκρατίας μας. Το πότε και πως θα έρθει «η χαριστική βολή» της «ανακοπής» είναι μάλλον «ζήτημα χρόνου». Προς το παρόν –και για όσο μας χρειάζονται οι φίλοι μας οι Κεντροευρωπαίοι– θα μας κρατάνε «ζωντανούς» όπως ακριβώς τα «ζόμπι» (στις παρεμφερείς ταινίες τους). Άλλωστε «πλάκα έχουν τα ναζιστικά γαλόνια» στο στήθος τους.
Φέτος (έστω και τυπικά) γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την «Επανάσταση του 1821». Ίσως να είναι μια «καλή αφορμή» να σκεφτούμε εξαιρετικά σοβαρά την κατάσταση μας και το «πως θα πορευτούμε» (ως έθνος) από «εδώ και πέρα». Η Πρόεδρος της σχετικής «επιτροπής», η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου, έχει προχωρήσει σε μια πολύ σοβαρή προετοιμασία που αφορά κυρίως το μέλλον της Ελλάδας – και όχι τόσο τους εορτασμούς (που άλλωστε και λόγω Covid-19 λίγα μπορούν να γίνουν). Ως Ελληνίδα με «διεθνές κύρος» –αλλά και με γνώσεις, εμπειρία και ανεξαρτησία– ήδη θέτει ορισμένες ουσιαστικές βάσεις γι’ αυτή τη συζήτηση. Είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν «και άλλοι».
Η εικόνα «παρακμής και σήψης» δείχνει να αναδύεται σχεδόν από παντού και δεν αφορά μόνο την «υπόθεση Λιγνάδη» (εάν ισχύουν και τα όσα εκείνος ισχυρίζεται στο υπόμνημά του, τότε το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο και «μαύρο»). Όλα γύρω μας δείχνουν να έχουν φτάσει στα όρια τους και σίγουρα το υπάρχον «πολιτικό μας σύστημα» (και προφανώς οι άνθρωποι «του» με τις δομές τους).
Έχουμε «γείτονα» τον Ταγίπ Ερντογάν και την ισλαμιστική Τουρκία να κραδαίνουν συνεχώς επάνω απο τα κεφάλια μας την απειλή ότι στα λίγα επόμενα χρόνια θα αποτελούμε «τουρκική επικράτεια/επαρχία» – προχτές άλλαξαν την ονομασία του Αιγαίου και των νησιών μας, το δε (ερευνητικό) «Τσεσμέ» επι της ουσίας «κουρελιάζει και ξεφτιλίζει» κάθε έννοια «εθνικής κυριαρχίας» μας… Και εμείς, απλά κοιτάμε… (μέσα από τα σπίτια μας -που μας έχουν κλειδώσει «οι ειδικοί της εξουσίας»). Η μάλλον τους παρακαλάμε για να… συζητήσουμε «τι από τα δικά μας θα τα μοιραστούμε»!
Ο «κόκκινος συναγερμός» έχει τεθεί ήδη σε λειτουργεία (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο). Και οι Έλληνες επιχειρηματίες ή και πολιτικοί, όσοι δεν αισθάνονται «μέρος του προβλήματος» είναι βέβαιο ότι σύντομα «θα αντιδράσουν». Και το «1821» υπήρξε «ο απανταχού Ελληνισμός» που έδωσε το σύνθημα και το έναυσμα για να δημιουργηθεί το νέο έθνος των Ελλήνων και το κράτος της Ελλάδας (απέναντι στην πανίσχυρη «Ιερά Συμμαχία» του Μέτερνιχ αλλά και της κραταιάς ακόμη Οθωμανικής Αυτοκρατορίας). Υπήρξε όμως, ένας Ιωάννης Καποδίστριας, αυτός ο μεγάλος Κερκυραίος Έλληνας πατριώτης –για να αλλάξει η ροή της Ιστορίας. Ασχέτως εάν ως Κυβερνήτης του πρώτου ελληνικού κράτους, δολοφονήθηκε «από ελληνικά χέρια» (η κατάρα του… εμφύλιου σπαραγμού).
Η ελληνική κοινωνία κυριολεκτικά «κοχλάζει» (και αναστενάζει) από τα τεράστια αδιέξοδα που διαρκώς συσσωρεύονται και αναμφισβήτητα από την «κατάσταση ζόμπι» που -σχεδόν εδώ και έντεκα χρόνια- μας έχουν «τοποθετήσει» οι φίλοι μας Κεντροευρωπαίοι. Όμως, όπως και το «1821» έτσι και σήμερα διαμορφώνονται οι συνθήκες για την δημιουργία μιας «νέας Ελλάδας» (του 21ου αιώνα).
Η Ελλάδα –όλα τα σημάδια το δείχνουν – κινδυνεύει τόσο από μια «εσωτερική κατάρρευση» όσο και από σοβαρούς εξωτερικούς κινδύνους– ο Ερντογάν (και άλλοι) μας βλέπουν μάλλον σαν «λουκουμάδες στο πιάτο τους» (και σίγουρα στα ανομολόγητα σχέδια τους).
Εάν κάτι έχουμε να διδαχθούμε από τα όσα βιώνουμε αυτές τις ημέρες – και από τη συζήτηση στη Βουλή –είναι ότι αρχίσαμε να «εκπέμπουμε SOS»- όμως βοήθεια θα έρθει μόνο «από τα δικά μας χέρια».
* Δημοσιογράφος
