Οι Μητσοτάκης και Σημίτης τα είχαν δώσει όλα!

Ποιός έκανε το «προπατορικό αμάρτημα» της ελληνικής Οικονομίας;

Ο Τσοβόλας παρέδωσε το χρέος 31/08/89 στο 61,5% του ΑΕΠ (6.699 δισ. δρχ.). Ο Μητσοτάκης το ΄93 το έφτασε στο 110,9% και ο Σημίτης το ξετίναξε στο 120,2%, το ’97 (39.339 δισ. δρχ.)! Κάτω οι ψεύτες, οι άχρηστοι και οι κλέφτες πολιτικοί που ρήμαξαν τη χώρα.

Το ελληνικό Δημόσιο χρέος, αποτελεί το μεγαλύτερο από τα βαρίδια, που κρατούν την Ελλάδα, στον «πάτο» της ευρωπαϊκής Οικονομίας, μακριά από την ανάπτυξη, την έξοδο στις αγορές, τις επενδύσεις και τα καλύτερα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Η αδυναμία της κυβέρνησης να εξυπηρετήσει το χρέος της, μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, ήταν ο βασικός (οικονομικός) λόγος που οδήγησε την χώρα στην κόλαση των μνημονίων. Όμως η αύξηση του χρέους δεν άρχισε με τον Γιώργο Παπανδρέου, ούτε με τον Κώστα Καραμανλή νωρίτερα, δεν ήταν ένα μοναδικό πράγμα, ούτε η Ολυμπιάδα του 2004, ούτε τα γερμανικά υποβρύχια.

 Όσο ψάχνει κάποιος τους παλιότερους προϋπολογισμούς, φτάνει αργά ή γρήγορα, σε κάποιες ημερομηνίες- χρονιές «κλειδιά»,  που το χρέος αυξάνεται με άλματα. Αναζητώντας το «ποιος φταίει», ποιος έκανε το «προπατορικό αμάρτημα» της ελληνικής Οικονομίας, η ιστορία μπλέκεται στο θολό τοπίο της πολιτικής, που σε αντίθεση με την καθαρότητα των αριθμών, περιπλέκει το «παιχνίδι» των ευθυνών. Την κατάσταση ξεκαθαρίζει ο άνθρωπος που ήταν υπουργός Οικονομικών πριν την «έκρηξη», του ελληνικού χρέους, ο Δημήτρης Τσοβόλας.  Σε επιστολή του στον Αιμίλιο Λιάτσο ο πρώην υπουργός, παρουσιάζει τα στοιχεία του προϋπολογισμού σε ένα «πίνακα – ντοκουμέντο» με τη σύνθεση του χρέους της κεντρικής διοίκησης από το 1987 έως το 1997 και σημειώνει πως φαίνεται ξεκάθαρα, ότι το άλμα στο κρατικό χρέος δεν έγινε έως το 1989 και λόγο των παροχών που έδωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου αλλά αμέσως μετά, επί Κώστα Σημίτη.

 «(…) απολογιστικά (δηλαδή, οριστικά στοιχεία). Ο πίνακας αυτός της εξέλιξης του χρέους περιλαμβάνεται στην Εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού έτους 1998 (Κυβέρνηση του κ. Σημίτη),  η οποία ψηφίστηκε από την Βουλή και έγινε νόμος του Κράτους.  Από τον πίνακα αυτό προκύπτει χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι είναι αναληθές και σκόπιμο, αυτό που επί εικοσιπέντε και πλέον χρόνια υποστήριζε η Ν.Δ. και το δήθεν εκσυγχρονιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι υπερχρεώθηκε η χώρα μας το 1989, λόγω της κοινωνικής πολιτικής και άλλων παροχών που δόθηκαν στον Ελληνικό λαό την περίοδο 1981-1989.

Προκύπτει, αντίθετα, ότι μετά το 1989, παρότι πάρθηκαν αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα και εκποιήθηκε μέρος της εθνικής περιουσίας, το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε σημαντικά και ως ποσοστό στο Α.Ε.Π. και σε απόλυτους αριθμούς.

  Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στις 31-12-1989 (η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέδωσε στις 30-6-1989) το χρέος αυτό ανέρχονταν σε 6.699 δισ. δρχ., ή σε ποσοστό 61,5% του Α.Ε.Π. Στη συνέχεια όμως με Κυβέρνηση Ν.Δ. (και Πρωθυπουργό τον κ. Κων. Μητσοτάκη), το 1993 ανήλθε στο τρομακτικό ποσό των 23.431 δισ. δρχ. ή ποσοστό 110,9% του Α.Ε.Π. Τέλος στην περίοδο 1994 έως 1997 (με κυβέρνηση κ. Σημίτη) ανήλθε στο ποσό των 39.339 δισ. δρχ. το 1997 ή σε ποσοστό 120,2% στο Α.Ε.Π. Σήμερα δε παρά τα σκληρά μνημόνια ανέρχεται στο ποσό των 364 δισ. ευρώ  ή σε ποσοστό 180% του Α.Ε.Π». Ο Δημήτρης Τσοβόλας, κλείνει την επιστολή, καλώντας τον κόσμο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.