ΗΤΑΝ στ΄ αλήθεια εφιάλτης το 2020 ή μήπως το 2021 μας περιμένουν τα χειρότερα.
Το ερώτημα αυτό διατυπώνει με αγωνία ο κόσμος, ο οποίος έχει βυθιστεί στον φόβο και την ανασφάλεια, γιατί δεν γνωρίζει τι θα γίνει αύριο.
Οι απαντήσεις που παίρνει από τους επιστήμονες και τους πολιτικούς που διαχειρίζονται την κρίση είναι αντιφατικές και αόριστες.
Κανείς δεν γνωρίζει αν ο εφιάλτης του ΄21 θα είναι χειρότερος από τον εφιάλτη του ΄20.
Όπως επίσης κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει πότε θα τελειώσει ο εγκλεισμός.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι οι πολίτες δεν παίρνουν απαντήσεις για τις συνέπειες που θα προκαλέσει η εφιαλτική πανδημία στη ζωή του, δηλαδή αν θα έχουν δουλειά και αν θα μπορούν να αντέξουν στο νέο εφιαλτικό περιβάλλον.
Βέβαια όλοι ελπίζουμε ότι το νέο έτος θα είναι καλύτερο από το προηγούμενο.
Τα εμβόλια δημιουργούν ελπίδες και προσδοκίες.
Αλλά ταυτόχρονα οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η πανδημία δεν τελειώνει εύκολα.
Θα χρειαστούν και άλλες ανθρώπινες θυσίες.
Για τη χώρα μας τα κρίσιμα ερωτήματα είναι:
Μέχρι πότε θα συνεχιστεί η καραντίνα. Γιατί οι αντοχές της κοινωνίας και της οικονομίας έχουν τελειώσει.
Σε περίπτωση κατά την οποία χαθεί το πρώτο τετράμηνο του νέου έτους, τότε μετά τον εφιάλτη της πανδημίας θα περάσουμε αυτόματα στον εφιάλτη των μνημονίων.
Με δεδομένο ότι η ύφεση το 2020 ξεπέρασε το 11% και τα ελλείμματα εκτινάχτηκαν στα ύψη δεν έχουμε την πολυτέλεια της παράτασης αυτής της κατάστασης.
Παράταση του lockdown για τους πρώτους μήνες του ΄21 σημαίνει ακατάσχετη αιμορραγία στα δημόσια έσοδα και ταυτόχρονα συνέχιση της επιδοματικής πολιτικής.
Ενδεχόμενη συνέχιση του εφιάλτη της καραντίνας θα τσακίσει ό,τι απέμεινε από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, ενώ είναι αμφίβολο αν θα αντέξουν και οι μεγάλοι όμιλοι.
Το πρόβλημα είναι στον λογαριασμό που θα πληρώσουμε στο τέλος και στις ντιρεκτίβες που θα επιβάλλουν οι εταίροι, προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία.
Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με την ποσοτική χαλάρωση και το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων έχει ημερομηνία λήξης και ότι σύντομα θα κληθούμε να πληρώσουμε τον λογαριασμό.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη μετάθεση των υποχρεώσεων των πολιτών, των επαγγελματιών και των επιχειρήσεων.
Όταν έρθει η ώρα της πληρωμής το πιθανότερο είναι να βραχυκυκλώσει ακόμα περισσότερο η οικονομία να χρειαστούν τολμηρές αποφάσεις για την επανεκκίνηση.
Η συσσώρευση χρεών προς τις τράπεζες και οφειλών προς τα ταμεία και τις εφορίες έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τόσο εξαιτίας των μνημονίων όσο και από τις συνέπειες της πανδημίας είναι αδύνατο ο κόσμος και οι επιχειρήσεις να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Γι΄ αυτό απαιτούνται θαρραλέα και ριζοσπαστικά μέτρα για να μπορέσει και πάλι να λειτουργήσει η αγορά για να περάσουμε με πολλές δυσκολίες στην κανονικότητα.
Όλοι ευχόμαστε ο νέος χρόνος να φέρει την ελπίδα, την προσδοκία, τη χαρά και κυρίως τη λύτρωση από τον εφιάλτη της πανδημίας.
