Μίνα Γκάγκα: Θα κάνουμε Χριστούγεννα με 3 ανθρώπους, όχι με 20 και όλη την οικογένεια

Της Άλκηστης Ζαλοκώστα από την Κυριακάτικη Kontranews 

Η Διευθύντρια της 7ης Πνευμονολογικής Κλινικής του «Σωτηρία» κ. Μίνα Γκάγκα, μιλώντας στην Κυριακάτικη Kontranews εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία για την αύξηση των κρουσμάτων, ενώ απευθύνει έκκληση σε κάθε συνάδελφο εντός και εκτός συστήματος να έρθει και να βοηθήσει τα νοσοκομεία. Η επιστήμονας τονίζει ότι στις σημερινές συνθήκες πανδημίας θέλουμε περισσότερο προσωπικό και γρήγορα, κόντρα στο υποστελεχωμένο εδώ και χρόνια Ε.Σ.Υ.

Δεδομένης της κατάστασης και του Lockdown ακορντεόν, θα μπο­ρέσουμε να κάνουμε Χριστούγεν­να με τους δικούς μας ανθρώπους;

Θα κάνουμε Χριστούγεννα με 3-4 ανθρώ­πους. Δεν θα κάνουμε Χριστούγεννα με 20 ανθρώπους. Δεν γίνεται να έχουμε τραπέζι με 20 φίλους και όλη την οικογένεια. Μπο­ρούμε να έχουμε τα παιδιά μας, ή τους γονείς μας ή κάπως έτσι.

Πότε θα μπορέσουμε να αγκα­λιαστούμε, να διασκεδάσουμε όπως παλιά;

Όταν θα έχει εμβολιαστεί το 70% τουλάχι­στον του πληθυσμού δηλαδή έχουμε μήνες ακόμα, πιστεύω όμως ότι το καλοκαίρι του 2021 θα είμαστε σαφώς πιο χαλαρά, όχι όμως όπως πριν.

Η δήλωση του γιατρού στο ΑΧΕ­ΠΑ ότι ήδη γίνεται επιλογή ασθε­νών προκάλεσε αίσθηση. Ποια είναι η γνώμη σας;

Δεν χρειάστηκε να επιλέξουμε ασθενείς και η προσπάθεια της πολιτείας είναι να μετα­κινηθούν ασθενείς αν χρειάζονται μονά­δα. Θα γίνει κάθε προσπάθεια να μην μεί­νει κανείς που χρειάζεται μονάδα απέξω.

Αλλά να πω κάτι, νομίζω ότι είναι παρά πολύ σημαντικό να δουλέψει όλο το σύστημα για να μη φτάσει κάποιος στη μονάδα. Και να κάνουμε προφύλαξη σε επίπεδο κοινό­τητας με τα μέτρα και να λειτουργεί όλο το ΕΣΥ, σωστά και οργανωμένα. Είναι σημαντι­κό γιατί οι κλινικές διαθέτουν πολύ περισ­σότερα κρεβάτια, η νοσηλεία είναι πιο ανώ­δυνη για τους ασθενείς και συνήθως προλα­βαίνουμε την ανάγκη για μονάδα. Και κάνω μία έκκληση και στους συναδέλφους μου να έρθουν να βοηθήσουν. Αυτούς που είναι εκτός συστήματος, να έρθουν και να βοηθή­σουν στα τμήματα που χρειάζεται να νοση­λεύσουν ασθενείς με Covid. Με εκπαίδευ­ση των γιατρών, λαμβάνοντας τα μέτρα όλα. Έξω λειτούργησε ο εθελοντισμός. Δηλαδή στο Αμβούργο, συνάδελφος καθηγητής μου λέει ότι 2.000 εθελοντές ήρθαν στο νοσο­κομείο. Που εκπαιδεύτηκαν και μπορούν να βοηθήσουν, εθελοντές όπως φοιτητές Ιατρικής, φοιτητές Νοσηλευτικής, άλλοι για­τροί από αλλού, αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Πρόσφατα η Βουλή δώρισε 50 κλίνες ΜΕΘ στο νοσοκομείο Σωτηρία. Λειτουργούν όλες; Και
αν όχι, γιατί;

 Έχουν παραδοθεί όλες οι κλίνες και μπορούν να λειτουργήσουν. Είναι 4 κομμάτια διαφορετικά η ΜΕΘ, λει­τουργούν ένα -ένα με σειρά γιατί έτσι πρέπει να γίνει για την ασφά­λεια των ασθενών. Σήμερα λειτουρ­γούν τα δύο πρώτα και έχουν καλυ­φθεί 15 από τις 25 κλίνες τους. Αν υπάρξει ανάγκη θα λειτουργήσουν όλες οι κλίνες.

Άρα έχει να κάνει με τον συντονισμό και όχι την έλλειψη προσωπικού;

Το προσωπικό έρχεται και λειτουρ­γούν σιγά σιγά. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν μπορεί να λειτουργήσει κάτι που ξεκινά με συνθήκες εντα­τικής, πολύ συντονισμένης παρα­κολούθησης, που δεν έχει λειτουρ­γήσει ποτέ μαζί. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε πίεση εμείς στα κρεβάτια, και θέλουμε να γίνουν όλα με ασφάλεια. Το προσωπικό λειτουργεί πρώτη φορά ως ομάδα και είναι εξαιρετικά σημαντικό να είναι συντονισμένοι. Και αυτό όπως καταλαβαίνετε δεν μπορεί να γίνει σε 1 ή 2 μέρες ιδί­ως όταν πρόκειται για πολύ περισ­σότερα από 100 άτομα.

Έχετε πει: «Αν αρρωστή­σουμε όλοι, δεν θα μπο­ρούμε να φροντίζουμε κανέναν» και τούτη τη στιγ­μή στον Ευαγγελισμό 26 υγειονομικοί είναι θετικοί και άλλοι 73 περίπου σε καραντίνα. Φταίει το πρω­τόκολλο ασφαλείας;

Νομίζω το πρωτόκολλο ασφαλεί­ας είναι σωστό και δεν χρειάζεται επικαιροποίηση. Υπάρχει πάντα ο ανθρώπινος παράγοντας όπως το να φύγει η προσωπίδα πάνω σε μια διασωλήνωση ή να κολλήσει κάποιος εκτός νοσοκομείου, δηλα­δή από την οικογένειά του ή φίλους του, όπου αισθάνεται ασφαλής και είναι πιο χαλαρός.

Έχουμε σπάσει το φράγ­μα των 3.000 κρουσμά­των. Θα αντέξει το Ε.Σ.Υ με αυτές τις συνθήκες;

Μας φοβίζει αυτό το γεγονός. Τα πολλά κρούσματα μας φοβίζουν γιατί ένα μεγάλο ποσοστό από αυτά μετά από μέρες θα καταλήξουν στα νοσοκομεία και εκεί, οι άρρωστοι που μπαίνουν θα μείνουν πολλές μέρες, 2 εβδομάδες ίσως και παρα­πάνω. Άρα αν συνεχίσουν να μπαί­νουν 300-350 ή περισσότεροι ασθε­νείς την ημέρα και βγαίνουν 150, όπως συμβαίνει τώρα, τα νοσοκο­μεία είναι σαφές ότι θα πιεστούν.

Ο δείκτης θετικότητας του κορωνοϊού στην Θεσσαλο­νίκη είναι στο 32%, και οι εργαζόμενοι στα νοσοκο­μεία διαμαρτύρονται για την υποστελέχωση και ότι το σύστημα υγείας καταρ­ρέει. Πόσες προσλήψεις έγιναν τελικά και πόσες χρειάζονται ακόμα;

Στο Ε.Σ.Υ υπάρχει πράγματι υπο­στελέχωση η οποία βάραινε χρόνο με τον χρόνο. Τα τελευταία χρόνια ήταν τα μνημόνια και δεν μπορού­σαμε να προσλάβουμε σε μόνιμες θέσεις, οι δε θέσεις επικουρικών για ένα χρόνο δεν συγκινούν κανέ­ναν. Δεν υπάρχει ασφάλεια για ένα χρόνο, οι μισθοί είναι χαμηλοί και οι γιατροί δικαίως δεν θέλουν να έρθουν. Γιατί από την άλλη ζούμε σε μια ανοιχτή Ευρωπαϊκή αγορά όπου οι γιατροί μπορούν να πάνε με πολύ καλύτερες απολαβές και καλύ­τερο μέλλον, για αυτό έχουμε αυτό το brain drain. Άρα τα νοσοκομεία είναι διαχρονικά υποστελεχωμένα, τώρα έγινε μια προσπάθεια, έχει έρθει κόσμος. Ότι θέλουμε παρα­πάνω είναι σαφές. Να θυμίσω ότι ζούμε σε ένα κράτος εξαιρετικά γρα­φειοκρατικό όλα κινούνται πάντα με πολύ αργούς ρυθμούς. Θέλου­με περισσότερους ανθρώπους στο νοσοκομείο; Ναι. Θέλουμε πιο γρή­γορα; Ναι.

Έχουμε εικόνα για το πόσους θέλουμε;

Αυτό που ζούμε τώρα δεν είναι μια φυσιολογική κατάσταση και είδατε ότι δεν είναι θέμα ελληνικό. Τώρα οι συνθήκες είναι έκτακτες, χρειά­ζονται περισσότεροι από το κανονι­κό για τους γιατρούς υπάρχει ένας κώδικας δεοντολογίας που λέει, πρέπει να βοηθήσουμε οπουδήποτε χρειαστούμε. Άρα μπορεί να μετα­κινηθεί οποιοσδήποτε γιατρός από οπουδήποτε και να έρθει να βοη­θήσει. Και νοσηλευτικό προσωπι­κό και φοιτητές ακόμα. Τα πράγμα­τα είναι καλύτερα σε επίπεδο προ­σωπικού από ότι ήταν πέρυσι. Θέλουμε πολύ περισσότερους όμως, γιατί τα πράγ­ματα είναι πολύ πιο δύσκολα.

Ένα βασικό αντεπιχείρημα είναι ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος από την κυβέρνηση όταν τα πράγμα­τα ήταν ήπια.

Ζούμε σε ένα κράτος γραφειοκρατικό. Και νομίζω ότι κριτική πρέπει να κάνουμε πάντα και να λέμε τι μπορεί να γίνει καλύτερο αλλά το να γκρινιάζουμε συνέχεια δεν έχει νόη­μα. Με απασχολεί τι μπορούμε να κάνου­με πραγματικά για τα νοσοκομεία αυτή τη στιγμή.

Εδώ και χρόνια ακούμε «ας φτιάξουμε κρά­τος». Φτιάξαμε κανένα κράτος; Χρειάζεται να οργανωθούμε καλύτερα, ο τρόπος που επιλέγουμε γιατρούς πρέπει να αλλάξει και ελπίζω ότι θα δουλέψουμε όλοι για να έχου­με καλύτερο σύστημα και κίνητρα για τους γιατρούς. Και έχουμε γιατρούς που στο εξω­τερικό κάνουν θαύματα, απλώς πρέπει να αλλάξει ο τρόπος επιλογής και τα κίνητρα.

Πρόσφατα ο Υπουργός Ανάπτυ­ξης παραδέχτηκε εμμέσως πλην σαφώς η κυβέρνηση έπεσε έξω τελείως ως προς την σφοδρότητα του δεύτερου κύματος και μάλιστα ο τουρισμός έπαιξε ρόλο στο να χειροτερέψει η κατάσταση. Πως από τα λιγοστά κρούσματα φτά­σαμε εδώ;

Δεν συμφωνώ, ανοίξαμε με πρωτόκολλα τον τουρισμό και το καλοκαίρι πήγε καλά. Η συντριπτική πλειονότητα των επαγγελ­ματιών συμπεριφέρθηκε εξαιρετικά. Υπήρ­χαν άνθρωποι που βγήκαν εκτός ορίων συμπεριφοράς, κάποια σποραδικά πάρτι, κάποιοι σποραδικοί κακοί επαγγελματί­ες αλλά η μεγάλη μάζα του κόσμου συμπε­ριφέρθηκε καλά και όλα ήταν υπό έλεγχο. Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν γίναμε πιο χαλαροί επιστρέφοντας και μπαίνοντας σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Γιατί το καλοκαί­ρι μπορεί να είμαστε με μια παρέα σε ένα νησί, αλλά δεν γυρνούσαμε στην εργασία πχ για να έρθουμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Όταν γυρίσαμε, και βγαίναμε με μια παρέα και πηγαίναμε στην δουλειά την επόμενη μέρα και ήμασταν χαλαροί και δεν τηρούσαμε τις αποστάσεις, εκεί υπήρξε το πρόβλημα και αυξήθηκαν τα κρούσματα.