Προφανως ο επικεφαλής της Αυστριακής διπλωματίας, δεν τρέφει και τα καλύτερα συναισθήματα για την Ελλάδα. Και δεν είναι μια αφελής κοινωνιολογικού χαρακτήρα προσέγγιση. Ο εν λόγω πολιτικός, το τελευταίο διάστημα, ασχολείται συστηματικά με τη χώρα μας και αν παρατηρήσει κανείς τις δηλώσεις του, θα δει μόνο αρνητικές αναφορές. Επ’ ουδενί δεν θέλω βεβαίως, να σκεφτώ ότι ακολουθεί κάποια συνωμοτική εντολή και πρακτική. Λίγα 24ωρα πριν, ο κ. Σεμπάστιαν Κουρτς, μιλώντας σε αυστριακούς δημοσιογράφους πριν από το συμβούλιο Υπουργών, τους είπε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η Ελλάδα είναι ανίκανη να φυλάξει τα σύνορά της. «Η διασφάλιση ων εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν λειτουργεί στα ελληνικά σύνορα και πιστεύω ότι υπάρχει ελάχιστη προθυμία από μέρους της Ελλάδας να δεχθεί βοήθεια στο θέμα αυτό», είπε χαρακτηριστικά. δηλαδή, τι μας προσάπτει ο εν λόγω κύριος; Ότι είμεθα και ανίκανοι και άχρηστοι.
Αυτή η δήλωση, για όσους αντιλαμβάνονται τα πράγματα πιο βαθιά, αποτελεί τρόπον τινά και άλλοθι για την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. Πρόσφατα, ο αρχηγός της αυστριακής διπλωματίας είχε ταχθεί με έμφαση υπέρ της παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην εθνική κυριαρχία για το θέμα της προστασίας των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ασκώντας ταυτόχρονα κριτική απέναντι στην Ελλάδα. Ο κ. Κουρτς, είχε τονίσει και τότε πως ο ίδιος έχει πλήρη κατανόηση ότι η Ελλάδα δεν μπορεί καταφέρει μόνη της τη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., ωστόσο δεν έχει καμία κατανόηση για το ότι η Ελλάδα δεν αφήνει να βοηθηθεί. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών προέβαινε σε φραστική επίθεση εναντίον της Ελλάδας, καθώς ο ίδιος είχε διαμηνύσει νωρίτερα πως «δεν μπορεί να στηρίζουμε την Ελλάδα με δισεκατομμύρια ευρώ και να αφήνουμε αυτό το θέμα στην άκρη, αλλά πρέπει να απαιτήσουμε ποια θα είναι η συνεισφορά της στην κρίση του ασύλου». Ο ίδιος, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τον δανεισμό της Ελλάδας, είχε ζητήσει να τεθούν ως προϋπόθεση, όχι μόνον οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες θα πρέπει να εφαρμόσει η χώρα, αλλά και η κοινή προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ – ωστόσο κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει δεκτό από τους υπουργούς Οικονομικών και από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ.
