Μάστιγα η κακοποίηση ζώων στην Ελλάδα – Αλλαγή στον νόμο και αστυνομία ζώων το αντίδοτο

Της Άλκηστης Ζαλοκώστα από την Κυριακάτικη Kontranews

«Μέχρι κάποιος να συγκινηθεί με ένα ζώο, ένα κομμάτι της ψυχής του παρα­μένει κοιμισμένο». 
(Anατοle France – Γάλλος συγγραφέας 19ου αι.)

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί άνθρωποι που αποκτούν κατοικίδια, ομολογούν ότι αλλάζει η ζωή τους καθώς η ζεστα­σιά στην ψυχή, και η ανυπέρβλητη- ανιδιοτελής αγάπη που λαμβάνουν είναι απαράμιλλης φύσεως.
Ωστόσο η χώρα μας εξακολουθεί να είναι πρώτη στην Ευρώπη σε περι­στατικά κακοποίησης ζώων! Τα δύο ακραία γεγονότα, με την κακοποίηση του σκύλου στην Κρήτη και το μαχαί­ρωμα του άλλου στην Νίκαια, δεν ήταν παρά η κορυφή του παγόβουνου που προκάλεσε σάλο και αποτροπιασμό στην ελληνική κοινωνία.

Τι συνιστά κακοποίηση ζώου

Ενεργητική κακοποίηση συμβαίνει όταν το άτομο σκοπεύει και αποδέ­χεται το αποτέλεσμα που θα επιφέ­ρει η πράξη του. Το να χτυπήσει το ζώο, να το βασανίσει ή δηλητηριά­σει, να το πυροβολήσει, να το κάψει, να το μαχαιρώσει, να το πετάξει από ύψος, να το ακρωτηριάσει, όλοι αυτοί οι τρόποι δείχνουν ότι γίνεται σκόπι­μα. Είναι επίσης η κτηνοβασία και η παράνομη εμπορία.

Η παθητική κακοποίηση -μια εξί­σου μεγάλη πληγή- συνιστά την μη τήρηση κανόνων ευζωίας. Δηλαδή μια χρόνια κατάσταση σε μια πράξη ή κατάσταση που δύναται να επιφέρει μεγάλο σωματικό και ψυχικό πόνο στο ζώο ακόμα και θάνατο. Η παραμονή του ζώου σε κατάλυμα ακατάλληλο ή ανθυγιεινό, η μόνιμη αλυσόδεση ή διαβίωση σε κατασκευές όπως χαρτό­κουτα, παλέτες τελάρα ή στενά κλου­βιά. Η μόνιμη παραμονή σε μπαλκό­νια και ταράτσες και η μη χορήγηση κατάλληλης τροφής και νερού συνι­στούν επίσης παθητική κακοποίηση, όπως επίσης και η έλλειψη ιατρικής φροντίδας του ζώου, αποπαρασίτω­ση, εμβόλια κ.τ.λπ.

Τι λέει η Ψυχολογία για το προφίλ των δραστών

Πλήθος ερευνών έχουν καταδείξει ότι υπάρχει στενή σχέση μεταξύ του ψυχολογικού προφίλ ενός ανθρώπου που μπορεί να βασανίσει ή να κακο­ποιήσει ζώα και αυτού που κακοποι­εί ανθρώπους ή έχει διαπράξει ένα έγκλημα. Οι ψυχολόγοι συχνά συν­δέουν την προσωπικότητα ενός ατό­μου που κακοποιεί ζώα, με βιώμα­τα που ο ίδιος είχε στην παιδική του ηλικία. Για παράδειγμα, ένα κακο­ποιημένο παιδί ή ένα παιδί που έχει υποστεί έντονο μπούλινγκ μπορεί να κακοποιήσει αργότερα ένα ζώο. Ένα παραμελημένο παιδί μπορεί αργό­τερα να παραμελήσει ένα ζώο, όπως να το αφήσει χωρίς τροφή, ή να το δέσει για ώρες. Ένα παραβατικό παι­δί, μπορεί ως έφηβος να εκδηλώσει παραβατική συμπεριφορά, όπως να χτυπήσει ή να κάψει ένα ζώο.

Συγκλονίζουν τα στοιχεία που συσχετίζουν εγκλήματα ζώων και ανθρώπων

Δεν είναι τυχαίο ότι από την 1/1/2015 το FBI χαρακτηρίζει την κακοποίηση ζώων έγκλημα κατά της Κοινωνίας, το οποίο κατατάσσει στο ύψιστο επίπεδο κακουργημάτων, μαζί με την ανθρω­ποκτονία και τον εμπρησμό. Σύμφωνα με τις Αμερικανικές Διωκτικές Αρχές στο 88% των οικογενειών που κατη­γορήθηκαν για κακοποίηση παιδιού διαπιστώθηκε παράλληλη κακοποίη­ση ζώου. Το 85,4% των γυναικών και το 63% των παιδιών που φιλοξενή­θηκαν σε ξενώνες για θύματα ενδοοι­κογενειακής βίας έχουν βιώσει επει­σόδια κακοποίησης κατοικίδιου, ενώ το 76% κακοποιήσεων ζώου συμβαί­νει μπροστά στα παιδιά.

Serial Killers είχαν βασανίσει και σκοτώσει ζώα πρωτίστως

Έρευνα με ψυχιατρικούς ασθενείς, που επανειλημμένα είχαν βασανίσει σκύ­λους και γάτες, έδειξε ότι είχαν υψη­λά επίπεδα επιθετικότητας και στους ανθρώπους. Σχεδόν όλα τα παιδιά στην Αμερική που έχουν πρωταγωνι­στήσει στους πυροβολισμούς σε σχο­λεία που αποτελούν μάστιγα, είχαν βασανίσει ζώα νωρίτερα. Ενδεικτι­κά: Οι E.Xarris και D.Klebord πυρο­βόλησαν και σκότωσαν 12 συμμαθη­τές τους, ένα δάσκαλο και τραυμάτι­σαν περισσότερους από 20 ανθρώ­πους. Και οι δύο καυχιόνταν βάσει αναφορών ότι ακρωτηρίαζαν ζώα. Ο K. Kinkel, σε ηλικία 15 ετών, σκό­τωσε τους γονείς του και άνοιξε πυρ στην καφετέρια του σχολείου σκοτώ­νοντας δύο άτομα και τραυματίζοντας άλλα 22. Είχε ιστορικό βασανισμού ζώων, ενώ καυχιόταν ότι είχε ανατι­νάξει μια αγελάδα και είχε σκοτώσει γάτες και σκίουρους βάζοντας βεγγα­λικά στο στόμα τους.

Στην Ελλάδα, την κοινή γνώμη είχε συγκλονίσει το 2016 το έγκλη­μα όπου 14χρονος στη Γέφυρα Θεσ­σαλονίκης δολοφόνησε συμμαθητή του. Το στενό περιβάλλον του δρά­στη είχε τότε χαρακτηριστικά επιση­μάνει ότι «δέκα χρονών είχε τα όπλα και σκότωνε σκυλιά, μαχαίρωνε κου­νέλια, όχι ότι οι γονείς του θέλανε να γίνει δολοφόνος, αλλά το παιδί εξε­λίχθηκε να γίνει αυτό που έγινε»… Στο φριχτό έγκλημα της Σαντορίνης, όπου ο δράστης είχε αποκεφαλίσει τη σύζυγό του και περιφερόταν με το κεφάλι στους δρόμους, λίγο νωρίτε­ρα είχε αποκεφαλίσει το σκύλο της άτυχης γυναίκας, πετώντας το κεφά­λι του από το μπαλκόνι.

Σαφώς η βάναυση συμπεριφορά ζώων δεν καθιστά κάποιον οπωσ­δήποτε ανθρωποκτόνο. Είναι όμως ένας σημαντικός δείκτης που θα πρέ­πει οι ελληνικές αρχές και η κοινωνία να λάβουν επιτέλους σοβαρά υπόψη για την τραγική ιστορία που μπορεί να κρύβει, έχοντας πάντα κατά νου ότι είναι δικαίωμα αναμφίβολα να μην αγαπάς ένα ζώο, άλλα δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μην το σέβεσαι.

Παναγιώτης Μήλας και αστυνοµία σκύλων. Το όνειρο θα γίνει πραγµατικότητα;

Ο Παναγιώτης Μήλας, γνωστός ακτιβιστής, με πλούσιο έργο και δράση για τα δικαιώματα των ζώων, μιλά στην Κυρια­κάτικη Kontranews για την αστυνομία σκύλων α λα ελληνικά, κατόπιν και της ζωτικής συνάντησής του με τον Υπουργό Αγρο­τικής Ανάπτυξης. «Έλλειψη παιδείας, έλλειψη σοβαρού νόμου που να αποτρέπει και έλλειψη αστυνόμευσης έχουν επιφέρει τα τραγικά αποτελέσματα στην χώρα όπου το έγκλημα κατά των ζώων ανθεί. Μέχρι τώρα υπήρχε μόνο χρηματικό πρό­στιμο και όχι η ποινή φυλάκισης και αυτό σημαίνει ότι όποιος έχει χρήματα τα δίνει και μένει έξω ατιμώρητος. Μετά των επι­σήμων δηλώσεων του Υπουργού κ. Βορίδη ευελπιστούμε ότι η ενεργητική κακοποίηση θα γίνει από πλημμέλημα κακούργημα που σημαίνει φυλάκιση από 5 έως 15 έτη».

Για την παθητική κακοποίηση, που αποτελεί εξίσου μάστιγα στη χώρα μας, ο γνωστός ακτιβιστής αναφέρει: «Ας πάρουμε το παράδειγμα που ένα σκυλί είναι μόνιμα δεμένο σε ένα μπαλ­κόνι και υποφέρει και η αστυνομία δέχεται ανώνυμη κλήση για το περιστατικό. Θα πάει επί τόπου για αυτοψία και αν ο δρά­στης δεν ανοίξει η αστυνομία προφανώς και θα φύγει γιατί έχει και άλλα περιστατικά να αντιμετωπίσει. Εάν ανοίξει ο άνθρω­πος, θα τον ρωτήσουν. Έχετε το ζώο μόνιμα έξω; Εάν πει όχι, που είναι φυσικό, και πάλι θα φύγουν. Επομένως ο τρόπος που είναι στημένος ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί να ανταποκρι­θεί στην ανώνυμη καταγγελία, που στην συντριπτική τους πλει­οψηφία είναι ανώνυμες γιατί ο κόσμος φοβάται».

Για να σπάσει ο φαύλος κύκλος, ο κ. Μήλας, με εμπειρία διαχείρισης πάνω σε 500 περιστατικά κακοποίησης, προτείνει ένα σύστημα αστυνομίας σκύλων βασισμένο ακριβώς πάνω στις ανώνυμες καταγγελίες. «Κάθε Δήμος που διαθέτει δημο­τική αστυνομία θα μπορεί να υιοθετήσει και να εφαρμόσει το πρόγραμμα που σκοπό θα έχει να φτιάξει πρωτίστως την σχέση μεταξύ ανθρώπου και ζώου και τελευταίο λόγο θα έχει η τιμω­ρία, εάν ο πολίτης δεν συμμορφώνεται». Η καινοτομία μάλι­στα έγκειται ότι δεν θα βάζει τον πολίτη μπροστά, αλλά το ότι οι δημοτικοί αστυνόμοι, σε συνεργασία με το υπάρχον προ­σωπικό των Δήμων, θα αναλαμβάνουν την πλήρη εποπτεία και διαχείριση των περιστατικών.