Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ένα συνήθειο που, όπως έχει αποδειχθεί, αποτελεί στρατηγική: κάθε φορά που για μία κυβερνητική απόφαση σημειώνονται αντιδράσεις στην κοινωνία, αναλαμβάνει ο ίδιος σαν «από μηχανής θεός» να αλλάζει την απόφαση αυτή –ακόμη κι αν την έχει εγκρίνει ή την έχει πάρει ο ίδιος- «αδειάζοντας» τον αρμόδιο υπουργό. Ποιος δεν θυμάται, για παράδειγμα, την περίφημη υπόθεση του «Σκόιλ Ελικικού»; Ο υπουργός Εργασίας επί ημέρες επιχειρηματολογούσε για την ορθότητα των «voucher της ντροπής» ζητώντας μάλιστα και τα ρέστα από την αντιπολίτευση. Όμως, όταν η κριτική έγινε «δούλεμα» κατά της κυβέρνησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποχρέωσε τον Γιάννη Βρούτση σε αναδίπλωση, με αποτέλεσμα ο ίδιος να τα πάρει όλα πίσω, ακυρώνοντας μέσα σε μία στιγμή όλα τα περί του αντιθέτου επιχειρήματα. Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Ποιος επίσης δεν θυμάται την επιμονή της υπουργού Παιδείας ότι η μάσκα είναι «ατομική ευθύνη» και… ατομικό αξεσουάρ κάθε παιδιού και, άρα, ευθύνη της οικογένειας του κάθε μαθητή-τριας; Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, το Μαξίμου και ο υπουργός Εσωτερικών την άδειασαν, ανακοινώνοντας εκταμίευση κονδυλίου για κατασκευή μασκών –ναι, αυτές που είχαν διαστάσεις αλεξίπτωτου και που τώρα, 1,5 μήνα μετά, οι αρμόδιοι αδυνατούν να διορθώσουν το λάθος τους. Κι όμως, η κ. Κεραμέως συνέχισε σαν να μην τρέχει τίποτα.
Ο κ. Αυγενάκης είναι ο τελευταίος στη λίστα των χοντροκομμένων «αδειασμάτων». Προχθές το βράδυ, μέσα σε μισή ώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε πίσω την απόφασή του για είσοδο των φιλάθλων στα γήπεδα, ακυρώνοντας τον υφυπουργό Αθλητισμού, αλλά και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο: βλέπετε, την ώρα που ο Στέλιος Πέτσας υπερασπιζόταν την απόφαση για άνοιγμα των γηπέδων και την περιέγραφε ως «επιστροφή στην κανονικότητα», το Μαξίμου ανακοίνωνε την περί του αντιθέτου απόφαση του πρωθυπουργού. Ο κ. Αυγενάκης, φυσικά, δεν είπε κουβέντα –άλλωστε, έχει υποστεί και χειρότερα όταν το Μαξίμου τον είχε «αδειάσει» για τον τρόπο εκλογής στην ΕΠΟ και είχε στείλει τον κ. Γεραπετρίτη να διαπραγματευθεί, αντί του ίδιου, με τη FIFA.
Και, βεβαίως, το πρόβλημα δεν είναι αν ο κ. Μητσοτάκης είναι χοντροκομμένος στην συμπεριφορά προς τους υπουργούς του. Ούτε αν ο ίδιος αρέσκεται να ενδύεται τον μανδύα του «Μωυσέως» επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου. Αυτό είναι πρόβλημα των υπουργών -δύσκολη η καλογερική. Όμως, αυτό που αφορά στην κοινωνία και στο πώς βλέπουν οι πολίτες την πολιτική, είναι ότι οι υπουργοί του κ. Μητσοτάκη επιβεβαιώνουν πως πλέον έχει χαθεί κάθε έννοια αξιοπρέπειας και ευθιξίας, αλλά και ότι ορισμένοι είναι διατεθειμένοι να υποστούν τα πάντα για να παραμείνουν στην καρέκλα τους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
