ΚΑΛΛΙΟ αργά παρά ποτέ. Πριν από τριάντα χρόνια σε άρθρα μου και σχόλια επεσήμαινα ότι οι Έλληνες υπουργοί όλων των εποχών και όλων των τομέων δεν είναι ανάγκη να καταναλώνουν φαιά ουσία για να επινοήσουν μέτρα τα οποία συμβάλλουν στην αποδοτικότερη λειτουργία του δημόσιου τομέα και την χωρίς κόστος και ταλαιπωρία εξυπηρέτηση των πολιτών.
Και πρότεινα επιμόνως να πήγαιναν οι υπουργοί ή στελέχη τους σε αντίστοιχα υπουργεία χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία διακρίνονται για την αποτελεσματικότητά τους και την αποδοτικότητα τους σε κρίσιμους τομείς διακυβέρνησης των χωρών τους. Τα ίδια πρότεινα και στους εκάστοτε υπουργούς Οικονομικών για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, την αύξηση των εσόδων και τη διαχείριση των φόρων χωρίς το μόνιμα υψηλό κόστος στη χώρα μας.
Με χαρά διαπιστώνω ότι με καθυστέρηση δεκαετιών ο σημερινός, αρμόδιος, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης και ο Γερμανός ομόλογός του του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας – Βεσταφαλίας Βάλτερ Μπόργιανς δήλωσαν την πρόθεσή τους για συνεργασία μεταξύ των ελληνικών φορολογικών και των αντίστοιχων γερμανικών αρχών και μάλιστα με την εκπαίδευση Ελλήνων εφοριακών σε επισκέψεις στην Γερμανία.
Φαίνεται ότι ο κ. Αλεξιάδης είναι ένθερμος θιασιώτης της γερμανικής «τεχνογνωσίας» περί τα φορολογικά, διότι, όπως επεσήμανα σε σχόλιό μου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα μας στις 14 Οκτωβρίου 2015, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών είχε δηλώσει πως για την κυβέρνηση αποτελεί προτεραιότητα η πάταξη της μεγάλης φοροδιαφυγής, αναφέροντας ως πρότυπό του τη Γερμανία, όπου ξημερώματα εκατοντάδες ελεγκτές μπήκαν σε επιχείρηση για έλεγχο και προσθέτοντας πως «τέτοιες σκηνές θα δούμε και στην Ελλάδα»! Και δικαιολογημένα έχει ο κ. Αλεξιάδης ως πρότυπο της Γερμανία, διότι πριν από 26 περίπου χρόνια σε ένα δελτίο Τύπου της πρεσβείας της τότε Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα (Δεκέμβριος 1989) διάβασα τις επιτυχίες και τη συμβολή των Γερμανών εφοριακών στη συγκέντρωση εσόδων. Διάβασα, για παράδειγμα, ότι στη Γερμανία τότε υπήρχαν μόνο 300 υπάλληλοι, οι οποίοι δεν ήλεγχαν μόνο τις εισπράξεις και τις δαπάνες … 600 δις μάρκων ή 60 περίπου τρισ. δραχμών, των υπουργείων κλπ, αλλά και συμβούλευαν μάλιστα να γίνει προσπάθεια για χαμηλότερο κόστος! Από την άλλη μεριά, τότε στην Ελλάδα, ενώ απασχολούνταν μόνο για την είσπραξη εσόδων χιλιάδες υπάλληλοι (εφοριακοί, ταμίες κλπ), ωστόσο παρέμεναν ανείσπρακτοι φόροι 1 τρις δραχμών (όπως κατήγγελλαν οι ίδιοι οι … εφοριακοί και προφανώς και ο ίδιος ο Τρύφων Αλεξιάδης, ως συνδικαλιστής εφοριακός!)…
