Του Γιάννη Αναγνώστου από την Κυριακάτικη Kontranews
Το ζήτημα για την κυβέρνηση που τίθεται από την πλευρά των σαμαρικών και των καραμανλικών, παρά το γεγονός ότι δεν δημιούργησαν πρόβλημα στον Κυρ. Μητσοτάκη στη Βουλή, είναι ότι οι δυο συμφωνίες -με την Ιταλία και την Αίγυπτο- κόστισαν πολύ στην Ελλάδα
Η περίοδος ανοχής τελείωσε για την κυβέρνηση και τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται καθημερινά με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, παρά το γεγονός ότι ελάχιστα ΜΜΕ αναδεικνύουν τα όσα γίνονται στο εσωτερικό του υπουργικού συμβουλίου.
Την ίδια στιγμή που ο Κυρ. Μητσοτάκης προσπαθεί να ισορροπήσει και να βρει λύσεις στα διάφορα προβλήματα της κυβέρνησής του, βαριά ρίχνει τη σκιά του πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου ο Αντώνης Σαμαράς, παρά το γεγονός ότι δεν δημιούργησε πρόβλημα στα μέσα της εβδομάδας στην ονομαστική ψηφοφορία για τη Συμφωνία Ελλάδας και Αιγύπτου για την ΑΟΖ.
Το πρόβλημα όμως για τον Πρωθυπουργό είναι ότι η κυβέρνησή του αρχίζει σιγά – σιγά να… μπάζει νερά, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος όπως ήταν αναμενόμενο, διατηρεί την πρωτιά, όπως και η Νέα Δημοκρατία με το ΣΥΡΙΖΑ να είναι στη δεύτερη θέση.
Πολλές οι αντιθέσεις…
Την ίδια στιγμή, στο υπουργικό συμβούλιο, καταγράφονται εύθραυστες ισορροπίες και ανταγωνισμοί που αργά ή γρήγορα θα εκδηλωνόταν, ενώ η επιλογή του Κυρ. Μητσοτάκη να υποβαθμίσει υπουργούς έχει ανοίξει τον εσωτερικό ασκό του Αιόλου.
Οι συγκρούσεις είναι αρκετές στο υπουργικό συμβούλιο, καθώς οι εγωισμοί, οι ισχυροί ανταγωνισμοί και τα εκ διαμέτρου αντίθετα προσωπικά συμφέροντα διαμορφώνουν την εύφλεκτη πολιτική ύλη για να πυροδοτηθεί η ένταση.
Παράλληλα, συνεχίζονται οι ατυχείς δηλώσεις μελών της κυβέρνησης ή οι συνειδητές ιδεολογικές αναφορές που δείχνουν και τη μεγάλη αντίθεση στο εσωτερικό του υπουργικού συμβουλίου.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά με κορυφαίο πρόσφατα το ζήτημα εάν θα ανοίξουν και πως τα σχολεία με την κριτική να επικεντρώνεται στην υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, ενώ έγινε και μεγάλη αρνητική συζήτηση για την κυβέρνηση στο θέμα των μασκών για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Η διαχείριση στο ζήτημα του κορωνοϊού, η κατά πολλούς απόκρυψη πραγματικών στοιχείων για τα κρούσματα, δημιουργεί βαρύ κλίμα για την κυβέρνηση που χειρίζεται επικοινωνιακά το ζήτημα.
Το άλλο μεγάλο θέμα που προκαλεί τρόμο κυριολεκτικά στο Μέγαρο Μαξίμου είναι η ύφεση και η αλματώδης πορεία της. Μάλιστα για το τρέχον τρίτο τρίμηνο υπάρχει η εκτίμηση ότι θα ξεπεράσει το 16% και θα φθάσει στο 20%.
Διχασμός για τα ελληνοτουρκικά
Παράλληλα, τα ελληνοτουρκικά αποτελούν μια «καυτή πατάτα» για την κυβέρνηση και είναι από τα μεγάλα ανοικτά μέτωπα για τα οποία υπάρχει μεγάλη εσωτερική δυσαρέσκεια από βουλευτές και μέλη του κόμματος.
Οι πρόσφατες επικοινωνίες του Κυρ. Μητσοτάκη όπως π.χ. με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ή την Γερμανίδα Καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα για την ελληνοτουρκική κρίση. Από πολλές πλευρές, και μάλιστα διπλωματικές, επισημαίνεται ότι η παρουσία του εκτός της χώρας είναι αναιμική, χωρίς συνομιλητές με μόνη στήριξη αυτή της Γαλλίας.
Βέβαια ο Κυρ. Μητσοτάκης, με την ανέξοδη κίνηση για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο στα δώδεκα μίλια που είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα καταψήφιζε η Νέα Δημοκρατία, θεωρεί ότι «μεγαλώσαμε την Ελλάδα».
Το ζήτημα για την κυβέρνηση που τίθεται από την πλευρά των σαμαρικών και των καραμανλικών, παρά το γεγονός ότι δεν δημιούργησαν πρόβλημα στον Κυρ. Μητστοτάκη στη Βουλή, είναι ότι οι δυο συμφωνίες -με την Ιταλία και την Αίγυπτο- κόστισαν πολύ στην Ελλάδα- αλλά ήταν ένας «αναγκαίος συμβιβασμός» -κατά μία άποψη μια συνθηκολόγηση που έγινε χωρίς καν να γίνει ο πόλεμος.
“Η Ελλάδα ηττήθηκε πριν δώσει καν την μάχη”
Σύμφωνα με έμπειρους διπλωμάτες, η Ελλάδα ηττήθηκε πριν δώσει καν την μάχη. Αν και ο Πρωθυπουργός δηλώνει περήφανα ότι οι συμφωνίες αναγνωρίζουν επήρεια των νησιών, δεν γνωρίζει σε τι ποσοστό. Όμως η αλήθεια ειπώθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια που με τον όρο «ορθό ποσοστό επήρειας» αποκάλυψε αυτό που υποψιάζονται όλοι: η Ελλάδα συζητά μειωμένη επήρεια έως καθόλου προκειμένου να φτάσει σε μια συμφωνία που θα «μεγαλώνει την Ελλάδα», ακόμα κι αν την μειώνει.
Επικοινωνιακό παιχνίδι
Η κυβέρνηση, ευρισκόμενη σε δυσχερή θέση λόγω και της διαχείρισης στον κορωνοϊό, αλλά κυρίως εξαιτίας της πολύ αρνητικής κατάστασης στην οικονομία, παίζει και πάλι επικοινωνιακά. Εξάλλου, η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων προς τη δύση είναι αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας, είναι κυριαρχικό και ασκείται μονομερώς, ενώ προϋπήρχε του Κυρ. Μητσοτάκη και θα υπάρχει και μετά από την παρούσα κυβέρνηση. Εξάλλου, η προεργασία είχε γίνει επί Νίκου Κοτζιά, όταν την εποχή που ήταν υπουργός Εξωτερικών τα προεδρικά Διατάγματα είχαν συνταχθεί και αποσταλεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας προς υπογραφή.
Σε αυτό το κλίμα ο Κυρ. Μητσοτάκης διαπιστώνει τα εσωτερικά ρήγματα σε πολλά επίπεδα, την έλλειψη συνοχής και συντονισμού, ενώ την ίδια στιγμή αναδεικνύεται και το χάσμα ανάμεσά στους βουλευτές -αλλά και τους υπουργούς-και το «Διευθυντήριο του Μαξίμου».
Την ίδια στιγμή παρατηρούνται και διαφορετικές στρατηγικές από κορυφαίους υπουργούς που με την δημόσια παρουσία τους ενοχλούν αρκετές φορές το Μέγαρο Μαξίμου που δεν θέλει μεγάλη υπερέκθεση των μελών της κυβέρνησης στα ΜΜΕ.
«Η Χάγη είναι η κόκκινη γραμμή»
Σε αυτό το πλαίσιο, σαμαρικοί και καραμανλικοί μεταδίδουν ότι «η Χάγη είναι η κόκκινη γραμμή» και θεωρούν ότι αρχίζει να καλλιεργείται έδαφος για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Ενδεικτικά αναφέρουν τις παλαιότερες δηλώσεις του Θάνου Ντόκου, αναπληρωτή συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας που τοποθετήθηκε στη θέση από τον Κυρ. Μητσοτάκη για να τον συμβουλεύει, είτε με τοποθετήσεις του Χρήστου Ροζάκη, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών, καθηγητή και στενού φίλου του Κώστα Σημίτη που είπε: «Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας και θα πρέπει να δώσουμε κάτι».
Ποιοι είναι οι …οπαδοί των Ροζακη και Ντόκου
Οι απόψεις Ροζάκη και Ντόκου έχουν οπαδούς στο Μέγαρο Μαξίμου, εκσυγχρονιστές συμβούλους και συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη, όπως ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος, ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Άκης Σκέρτσος, οι δημοσιογράφοι Δημήτρης Τσιόδρας (διευθυντής του γραφείου τύπου), Γιάννης Βλαστάρης (λογογράφος) και η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη, αλλά και ο γραμματέας συντονισμού του κυβερνητικού έργου και πρώην συνεργάτης του Κ. Σημίτη, ο Θανάσης Κοντογιώργης.
Ο ρόλος Σημίτη και η δυσαρέσκεια Καραμανλή και Σαμαρά
Το ενδιαφέρον σε αυτό το σκηνικό είναι ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ, με το οποίο έχει πολύ στενή σχέση ο Θ. Ντόκος, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Εστία», προκρίνει –και στο Μέγαρο Μαξίμου έχει υποστηρικτές αυτή η άποψη- τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για ειδικό διαπραγματευτή με την Τουρκία για το ζήτημα της Χάγης.
Η πληροφορία αυτή έχει εξοργίσει το καραμανλικό στρατόπεδο, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες ο Κ. Καραμανλής φέρεται σφόδρα ενοχλημένος. Εξάλλου, ο ίδιος είπε τον περασμένο Οκτώβριο και σε αυτή τη γραμμή μένει, με την οποία είναι σύμφωνος και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος: «Συστάσεις και προτροπές που μας καλούν τάχα να «λογικευτούμε και να τα βρούμε»- με την Τουρκία-, πολύ δε περισσότερο πιέσεις φίλων, συμμάχων ή εταίρων, δεν γίνονται δεκτές, αν προσκρούουν στο εθνικό συμφέρον».
Απέναντι στη λογική των εκσυγχρονιστών που ασπάζεται ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι και ο Αντ. Σαμαράς που μπορεί να μην πήγε κόντρα επί της Συμφωνίας για την ΑΟΖ, αλλά δεν θα διστάσει με βάση το δόγμα του «δεν συζητάμε με πειρατές», εννοώντας την Τουρκία, να δημιουργήσει ζήτημα στον Πρωθυπουργό. Ήδη, οι μητσοτακικοί υπολογίζουν εάν ελέγχει 5-10-15 ή 20 βουλευτές και εάν αυτοί είναι διατεθειμένοι να τον ακολουθήσουν εάν θελήσει να δημιουργήσει ζήτημα.
