Το Κίνημα Αλλαγής προσπαθεί από προχθές να μας πείσει ότι αν δεν είχε μπει σε παζάρι με την κυβέρνηση για τις αλλαγές στο νομοσχέδιο που περιορίζει τις διαδηλώσεις, τότε αυτό «θα ψηφιζόταν με την αρχική, αυταρχική μορφή του». Η Φώφη Γεννηματά, μάλιστα, επιχειρεί να «πιστωθεί» κάποιες ασήμαντες νομοτεχνικές βελτιώσεις, που δεν αλλάζουν το προκείμενο: ότι, δηλαδή, περιορίζεται το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Όπως, επίσης και ότι αυτό γίνεται σε μία συγκυρία που η κυβέρνηση περιορίζει εργατικά δικαιώματα, αφήνει έκθετους στην οικονομική «κορωνο-κρίση» πολλούς κλάδους της οικονομίας και έχει δείξει πόσες φορές θεωρεί ότι τα ΜΑΤ και η Αστυνομία εν γένει αποτελούν την λύση του κάθε προβλήματος.
Με άλλα λόγια, σε μία συγκυρία που το μόνο βέβαιο είναι ότι ολοένα και περισσότεροι πολίτες θα έχουν κάθε λόγο να βγουν στον δρόμο, να διαμαρτυρηθούν και να διεκδικήσουν, το Κίνημα Αλλαγής βάζει πλάτη στο να ψηφιστεί ένα νομοσχέδιο το οποίο περιορίζει το δικαίωμα στη διαδήλωση. Κι αυτό, μάλιστα, ενώ υπάρχει ήδη θεσμικό πλαίσιο που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια και έτσι, αποτελεί μύθο ότι «50 άνθρωποι κλείνουν το κέντρο». Πολύ ευγενικά, η Αστυνομία προτρέπει κάθε φορά αυτούς τους «50 ανθρώπους» να συνεχίσουν την διαμαρτυρία τους στο πεζοδρόμιο για να μην παρακωλύουν την κυκλοφορία. Και αυτό γίνεται κάθε φορά. Γι’ αυτό βλέπουμε συγκεντρωμένους διαδηλωτές στο πεζοδρόμιο έξω από την είσοδο της Βουλής, απέναντι από την αρχή της Ακαδημίας, ή στο πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου, μπροστά στα Προπύλαια, ή στην κάτω πλευρά της Βουλής, μπροστά από το μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη.
Το ΚΙΝΑΛ, λοιπόν, βάζει μπροστά ορισμένες ασήμαντες βελτιώσεις, «προσπερνώντας» τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής αλλά και τις αντιρρήσεις των Δικηγορικών Συλλόγων, για να στηρίξει ένα αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο. Αδιαφορεί ακόμη και για τον ίδιο τον πολιτικό συμβολισμό: πώς, δηλαδή, ένα κόμμα που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως «προοδευτικό» στηρίζει την προσπάθεια της Δεξιάς να βάλει φρένο και περιορισμούς στη δράση των κινημάτων, των συλλογικοτήτων και στις αντιδράσεις της κοινωνίας και των εργαζομένων.
Αυτό, προφανώς δεν παραπέμπει σε «ίσες αποστάσεις». Και, επίσης, φαίνεται ότι η τριετής συγκυβέρνηση με τη ΝΔ έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της στην Χαριλάου Τρικούπη. Μάλιστα, η κ. Γεννηματά αψήφησε ακόμη και την σκληρή προσωπική επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον της ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν τής υπενθύμισε ότι ήταν και οι δύο υπουργοί στην κυβέρνηση Σαμαρά «και τότε δεν τα λέγατε αυτά». Ήταν τότε που ο πρωθυπουργός την προειδοποίησε ότι η πολιτική των ίσων αποστάσεων θα οδηγήσει το ΚΙΝΑΛ στο να «το καταπιεί το πολιτικό κενό» και κάλεσε την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ να επιλέξει στρατόπεδο. Ε, και η Φώφη Γεννηματά έκανε ακριβώς αυτό. Επέλεξε στρατόπεδο.
