Όταν όλοι κλειστήκαμε στα σπίτια μας και τηρήσαμε με θρησκευτική ευλάβεια τα μέτρα που έπρεπε, η κυβέρνηση προσπάθησε με χίλιους δυο τρόπους να πιστωθεί το θετικό αποτέλεσμα από την διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού. Παρότι η Ελλάδα είχε τις γειτονικές της χώρες να την «προειδοποιούν» (είναι δεδομένο ότι «μέτρησε» στις επιλογές των κυβερνώντων η τραγωδία που είχε αρχίσει να εκτυλίσσεται νωρίτερα στην Ιταλία…) και η κυβέρνηση έδειξε αρκετές αδυναμίες στην αρχή (τής πήρε 15 ημέρες να κλείσει τους ναούς, έκανε καιρό να διασφαλίσει επάρκεια των μοριακών τεστ κ.α.), πολλά κυβερνητικά στελέχη υπονοούσαν με σαφήνεια ότι πήγαμε καλά επειδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε τις σωστές αποφάσεις έγκαιρα.
Όμως, όπως λένε οι επιδημιολόγοι, όταν μία κοινωνία είναι κλεισμένη σπίτι της, τότε είναι εύκολο να ελεγχθεί ο κορωνοϊός. Όταν, όμως, η διαδικασία επιστροφής στην κανονικότητα ξεκινήσει, τότε ξεκινά και η μεγάλη μάχη. Και τότε φαίνεται και κάτι άλλο: αν η κυβέρνηση έχει σχέδιο και μπορεί να διαχειριστεί το ρίσκο επανεμφάνισης της πανδημίας.
Μέσα σε ένα τετραήμερο, λοιπόν, τα κρούσματα παραλίγο να φτάσουν τα 100. Επίσης, η χώρα ετοιμάζεται να υποδεχθεί τουρίστες χωρίς να υπάρχουν σαφή δεδομένα και αποτελεσματικά μέτρα προστασίας. Το σύστημα υγείας είναι ανοχύρωτο και η κυβέρνηση έχει εφησυχάσει καθήμενη στις δάφνες διαχείρισης του πρώτου κύματος κορωνοϊού. Επιπροσθέτως, ακόμη και υπουργοί δεν τηρούν τα μέτρα –ξέρουν μόνο να βγαίνουν στα κανάλια και να κουνάνε το δάχτυλο στους «ανεύθυνους» πολίτες που «έχουν χαλαρώσει».
Τώρα, με τους τουρίστες που θα εισρεύσουν στη χώρα, θα δοκιμαστούν όλα. Θα φανεί αν η κυβέρνηση είχε σχέδιο. Θα αποδειχθεί αν τα έκανε όλα σωστά. Και, ταυτοχρόνως, οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν και κάτι άλλο: αν το πρώτο κύμα κορωνοϊού αντιμετωπίστηκε λόγω των αποφάσεων του… «Μωυσέως» ή λόγω της ατομικής ευθύνης που επιδείξαμε όλοι και όλες μας.
