Και οι σπατΑλες συνεχίζονται σα να μην υπάρχει και τρίτο Μνημόνιο! Και το οικονομικό και πολιτικό δράμα συνεχίζεται χωρίς τα παθήματα να γίνονται μαθήματα.
Κι έτσι, η (πολιτική και οικονομική) ιστορία στην Ελλάδα επαναλαμβάνεται συνεχώς ως τραγωδία για τους φορολογούμενους και τους συνταξιούχους. Διαβάσαμε, λοιπόν, ότι ο υπουργός Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης στελεχώνει μια νέα δημόσια επιχείρηση, τη Δημόσια Επιχείρηση Ενεργειακών Επενδύσεων (ΔΕΠΕΝΕ), η οποία έχει ως σκοπό την κατασκευή του ελληνοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου, δηλαδή ενός έργου που δεν… υπάρχει, που δεν θα… γίνει, αλλά και αν υπήρχε, έπρεπε η εταιρεία αυτή να λειτουργούσε με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και όχι ως δημόσια επιχείρηση ή δημόσιος οργανισμός!
Αλλά, αυτό το προκλητικό γεγονός θυμίζει τη θλιβερή ιστορία του Πετροχημικού Εργοστασίου, το οποίο προωθούσε το 1978 η τότε κυβέρνηση, χωρίς να έχει … πετρέλαια, αλλά και χωρίς να το δέχεται καμιά από τις περιοχές, όπου κάθε φορά αποφασιζόταν να εγκατασταθεί. Έτσι, το περιβόητο αυτό Πετροχημικό Εργοστάσιο, το οποίο αποτελεί ίσως την πιο επονείδιστη σελίδα στη μεταπολιτευτική οικονομική ιστορία της χώρας μας, γινόταν «κλοτσοσκούφι», αφού από την αρχική τοποθεσία Νέα Καρβάλη (Καβάλα) «έφαγε» κλωτσιά για το Κρυονέρι Αιτωλοακαρνανίας, από εκεί για το Νεοχώρι Αιτωλοακαρνανίας και από εκεί στις… αποθήκες της Αγγλίας!!!
Το 1981αγοράσθηκαν πανάκριβα μηχανήματα κόστους 41 δισ. δραχμών, χωρίς να χρησιμοποιηθούν, αφού το εργοστάσιο δεν λειτούργησε ποτέ, και πουλήθηκαν το τέλος του 1998 στην Αγγλία ως… παλιοσίδερα στην τιμή των 105 εκατ. δραχμών! Το εκπληκτικό είναι ότι σε όλη αυτή την περίοδο των δέκα επτά ετών το ελληνικό Δημόσιο πλήρωνε φύλακτρα στην John Brown 1.700 δολαρίων την ημέρα!
Υπενθυμίζω ότι τότε, περί τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η επένδυση αυτή είχε διαφημισθεί ως μία από τις μεγαλύτερες στη χώρα μας κατά τη δεκαετία του 1980, όπως κι εκείνη για τον ελληνοτουρκικό αγωγό για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα αποφέρει έσοδα 2 δισ. ευρώ και θα δημιουργήσει 20.000 νέες θέσεις εργασίας!
