Όσο το σκάνδαλο Novartis, αλλά και οι εργασίες της προανακριτικής επιτροπής στη Βουλή ξεδιπλώνονται, τόσο πολλαπλασιάζονται οι σκιές και τα ερωτήματα. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους πρωταγωνιστές αυτής της υπόθεσης, δηλαδή τα πολιτικά στελέχη που εμπλέκονται στη διαχείρισή της. Επιπροσθέτως, τα ερωτήματα, οι σκιές, αλλά και τα «τραύματα» αφορούσαν και την Δικαιοσύνη -αν σκεφτεί κανείς ότι δύο εισαγγελείς εμφανίστηκαν να πέφτουν σε αντιφάσεις, να «μην έχουν σκεφτεί» να πάρουν από το FBI «στικάκια» με λογαριασμούς πολιτικών, να θυμούνται ποιος είναι ο «Ρασπούτιν» με… 2 χρόνια καθυστέρηση, αλλά και να επικαλούνται «πλημμύρες» στο υπόγειο του σπιτιού τους όταν τούς ζητούνται συμβάσεις που δείχνουν αν και κατά πόσον υπήρχε λόγος εξαίρεσής τους από την διερεύνηση του σκανδάλου.
Με άλλα λόγια, ως τώρα, η Δικαιοσύνη έχει υποστεί πλήγματα και η εικόνα και το κύρος της έχουν τρωθεί. Όμως, υπάρχει ελπίδα. Και αυτό φάνηκε όλη την περασμένη εβδομάδα, με τη σθεναρή και σταθερή στάση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου αλλά και του εισαγγελέα, όταν πιέζονταν αφορήτως από την πλειοψηφία της προανακριτικής επιτροπής αλλά και από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που καλλιεργείτο στη δημόσια σφαίρα να υποκύψουν στην εκστρατεία εκφοβισμού και αποκάλυψης της ταυτότητας των προστατευόμενων μαρτύρων.
Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και επόπτης της εισαγγελίας Διαφθοράς στάθηκε στο ύψος του και διεμήνυσε σε κορυφαίους υπουργούς και στην πλειοψηφία της προανακριτικής ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες θα εξεταστούν με τεχνικά μέσα, με πλήρη προστασία της ταυτότητάς τους, αλλά και με τρόπο που οι ίδιοι θα εγκρίνουν.
Τότε, η πλειοψηφία της προανακριτικής επιχείρησε να «παρακάμψει» τον αντεισαγγελέα, απευθύνοντας τα ίδια ερωτήματα στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Και εκείνος, υπέδειξε στα μέλη της προανακριτικής το αυτονόητο: ότι υπάρχει αρμόδιος να τούς απαντήσει, και πως θα πρέπει να αρκεστούν στην απάντησή του.
Η στάση των δύο εισαγγελικών λειτουργών είναι αναμφίβολα γενναία, καθώς είναι προφανές ότι η εξέλιξη της υπόθεσης είναι πολύ διαφορετική από εκείνη που ανέμενε -και μεθόδευε- η «γαλάζια» πλειοψηφία της προανακριτικής, αλλά και το ίδιο το Μαξίμου.
Ταυτοχρόνως, οι δύο εισαγγελείς διασώζουν το κύρος των θεσμών και της χώρας: μ’ άλλα λόγια, γλιτώνει η Ελλάδα από τον διεθνή διασυρμό που θα επέφερε η αποκάλυψη της ταυτότητας των προστατευόμενων μαρτύρων, την οποία μεθόδευε με κάθε τρόπο η κυβερνώσα παράταξη.
