Ο προ ημερών περίπλους του τουρκικού ερευνητικού σκάφους, δεν προκάλεσε, είναι αλήθεια, κάποια κρίση, ούτε ανεπιθύμητες περιπλοκές.
Δεν αποτέλεσε όμως και κάποια «αβλαβή διέλευση». Αποδεικνύεται πλέον, αλλά και συνομολογείται αρμοδίως, πως δεν έφταιγαν οι καιρικές συνθήκες, που δεν ήταν δα και τόσο κακές. Το αποδεικνύουν πρώτον, οι «προπαρασκευαστικές» κινήσεις, για την πραγματοποίηση ερευνών, εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλά και η συμπεριφορά των υπευθύνων του σκάφους, όπως προκύπτει από τα σχετικά σήματα.
Τούτων δοθέντων, η συμπεριφορά του «Ορούτς Ρέις» του 2020 δε διαφέρει από εκείνη του «Σισμίκ» του 1987 ή του «Χόρα» το 1976. Αυτό που ίσως άλλαξε είναι η αβάσταχτη ελαφρότητα ορισμένων εγχώριων σχολιαστών, που δε θεωρούν ότι συνέβη και κάτι. Σύμφωνα με την απίθανη συλλογιστική τους, το ότι δεν έχουν οριστεί, με αποκλειστική υπαιτιότητα της Τουρκίας, τα ακριβή όρια της υφαλοκρηπίδας, σημαίνει ότι αυτή δεν υπάρχει! Κάτι σαν τον Λευτεράκη Τσαμπαρδή της γνωστής ταινίας.
Αλλοι μας κάνουν και μαθήματα για το τι εστί κυριαρχικό δικαίωμα. Ας διαβάσουν πρώτα τι προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά και η Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι, του 1982. Ισως τότε να καταλάβουν τι σημαίνει άσκηση εθνικής κυριαρχίας στην εποχή μας, υπό ποιους όρους ασκείται και πότε παραβιάζεται. Αυτά ορίζουν πως και υφαλοκρηπίδα υπάρχει, αλλά και ΑΟΖ και μάλιστα έχουν προσδιοριστεί και τα γενικά τους όρια.
Ας αφήσουμε όμως τις αστειότητες και ας επανέλθουμε στην πραγματικότητα. Γιατί αν το προχθεσινό ήταν «πρόβα», όπως συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία και των αναλυτών, τότε θα πρέπει να ακολουθήσει η κανονική «παράσταση». Κι εκεί αρχίζουν τα ζόρικα. Για να μη φτάσουμε δε εκεί, θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά, ποιο θα πρέπει να είναι το κατάλληλο μίγμα αποτρεπτικών κινήσεων, ώστε η «πρόβα» να μην εξελιχθεί σ` αυτό που όλοι φοβόμαστε. Γιατί αν το προχθεσινό επεισόδιο προσομοιάζει με εκείνο του 1987, ίσως το τελικό μήνυμα, παρά τα άμεσα αντανακλαστικά που επιδείχθηκαν σε επιχειρησιακό επίπεδο, να μην ήταν ανάλογο του μεγέθους της πρόκλησης.
Να λάβουμε δε υπόψη, πως το εγγύς διεθνές περιβάλλον είναι απείρως πιο επιβαρυμένο, όπως μας το υπενθυμίζει η αιφνίδια κλιμάκωση στη Συρία.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
