Στην προσπάθεια τους να «ξαναγράψουν την ιστορία», ορισμένοι καταφεύγουν σε «μισές αλήθειες», αν όχι σε διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας, που αγγίζουν τα όρια του ψεύδους, σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Πρώτο «ζωτικό ψεύδος», στο οποίο επιμένουν είναι ότι δήθεν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αποδεχθεί την ύπαρξη διαφορών, με τη γείτονα χώρα. Έχουμε καταδείξει ότι ο αείμνηστος ηγέτης, είχε παραμείνει μέχρι τέλους σταθερός στην κοινή εθνική θέση, περί μιας διαφοράς, σε σχέση με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Ακόμη πιο κραυγαλέο είναι το ψεύδος περί της δήθεν καλής διάθεσης της Αγκυρας και διαλλακτικότερης στάσης του ίδιου του Ερντογάν, στην περίοδο 1999-2004. Να υπενθυμίσουμε ότι την περίοδο εκείνη η Αγκυρα είχε ήδη θέσει, με την ανοχή δυστυχώς της τότε κυβέρνησης της Ελλάδας, θέμα «γκρίζων ζωνών», αμφισβητούσε δηλαδή εν τοις πράγμασι, την ελληνικότητα σειράς νησιών και νησίδων, εντός της εθνικής επικράτειας, κατοχυρωμένων με διεθνείς συνθήκες.
Δε θυμόμαστε δε καμία δήλωση του προέδρου Ερντογάν, που να συνιστά έστω και καθ` υπόθεση, παρέκκλιση από τις, απαράδεκτες για μας, τουρκικές αξιώσεις. Αν δεν ήταν έτσι, θα είχαν ευοδωθεί οι εντατικές διερευνητικές συνομιλίες, μεταξύ 1999-2003
Οι υποστηρικτές του Ελσίνκι, αποφεύγουν επιμελώς να προσδιορίσουν τις «συνοριακές διαφορές», αλλά και τα «συναφή θέματα», που αναφέρονται στην επίμαχη παράγραφο, εκείνης της συμφωνίας. Είναι ο «κατάλογος» που παραθέτει ο καθηγητής και βουλευτής Αγγελος Συρίγος. Εφ` όσον ο κατάλογος είναι ακριβής, που είναι, καθεμιά απ` αυτές τις διαφορές, από την απαίτηση αποστρατιωτικοποίησης νησιών, μέχρι την αμφισβήτηση ύπαρξης ΑΟΖ, συνιστά εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αναγνωρισμένων από το Διεθνές Δίκαιο, ή, στην καλύτερη εκδοχή, παραίτηση από την άσκηση τους, όπως, επί παραδείγματι, το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων, στα 12 ναυτικά μίλια.
Μόνο δε ως έκφραση ενός αδιόρατου «ενοχικού συνδρόμου» μπορούμε να εκλάβουμε την απόπειρα εξομοίωσης με τη «συμφωνία του Νταβός», του 1988. Σε μια προσπάθεια να μειώσουν το κεκτημένο της επιτυχούς διαχείρισης κρίσης του Μαρτίου 1987, ομιλούν, χωρίς καν να γνωρίζουν, για το Πρωτόκολλο της Βέρνης.
Μόνο που το εν λόγω Πρωτόκολλο είχε υπογραφεί το 1976 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή…..
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
