Λιτότητα και χρεοκοπία   

Ο κόσμος είναι «μικρότερος» στην παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα,  η μετακίνηση γρηγορότερη, αλλά και οι αλληλοεπιδράσεις έντονες. Στην Αργεντινή λοιπόν πιάνουν το νήμα της λογικής και πάλι από την αρχή, αφού η διακυβέρνηση Μάκρι έφερε τη χώρα στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Η πολιτική της ανάπτυξης για λίγους αποκαλύφθηκε όπως και η πολιτική της λιτότητας. Το ίδιο (και ας μην είναι υπερχρεωμένη) συμβαίνει και στην Χιλή. Ο πολυεκατομμυριούχος Πρόεδρος της Σ. Πινιέρα, έχει ιδιωτικοποιήσει τα πάντα, (νερό, ενέργεια, συγκοινωνίες, παιδεία, μεγάλα τμήματα της δημόσιας διοίκησης). Μια  μικρή αύξηση στο εισιτήριο των αστικών συγκοινωνιών ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για να βγουν οι χιλιάνοι στους δρόμους. Η αστυνομία θυμήθηκε μέρες του Πινοσέτ και οι νεκροί ήδη ξεπερνούν τους 20. Φυσικά και δεν βλέπουμε  καμία φωνή αντίδρασης από τους ευαίσθητους της Ευρώπης ή των ΗΠΑ κατά του Πινιέρα, δεν ακούμε κάτι για λήψη μέτρων, κατά μιας αυταρχικής κυβέρνησης. Οι πολιτικές της λιτότητας και της υπερχρέωσης των κρατών αποκαλύπτεται και πάλι, δείχνοντας τα αδιέξοδα στα οποία οδηγούνται οι κοινωνίες λόγω του νεοφιλελευθερισμού. Περιμένουμε την ανάλυση του… συμβούλου του πρωθυπουργού για την Λατινική Αμερική, κ. Πιπίνη. Η ξέρει μόνο για Βενεζουέλα;