Της Ελένης Τσερεζόλε
Όποιος θεωρεί “τυχαία” την ανακοίνωση της υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, για την 28η Οκτωβρίου, μάλλον κάνει λάθος. Ούτε τυχαία ούτε άσχετη ήταν αυτή η ανιστόρητη τοποθέτηση που… “ξεχνούσε” τον ναζισμό, τον εθνικοσοσιαλισμό, τις δυνάμεις του Άξονα, κλπ. Το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αναδεικνύεται σε κομβικό υπουργείο, αποκαλυπτικό του σκληρού, ιδεολογικού πυρήνα της νεοδεξιάς διακυβέρνησης, του οπισθοδρομικού της χαρακτήρα και του ακροδεξιού οράματός της.
Έτσι, ενδεικτική της πολιτικής που προωθεί το υπουργείο ήταν και άλλη μία απόφαση, που μπορεί να πέρασε στα ψιλά, δεν είναι όμως λιγότερο σοβαρή. Συγκεκριμένα, χωρίς να δώσει καμία αιτιολογία, με εγκύκλιο της υπουργού Σοφίας Ζαχαράκη, το υπουργείο στις 25 Οκτωβρίου ανακάλεσε τον “Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Δημιουργικής Γραφής της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων για μαθητές/μαθήτριες Δ.Ε. – σχ. έτος 2019-2020”, που είχε τίτλο “Ουπς! Αλλάζω φύλο για μία μέρα”. Τον διαγωνισμό είχε γνωστοποιήσει στα σχολεία (διευθυντές και εκπαιδευτικούς) μόλις μια εβδομάδα πριν, στις 18 του μήνα, ύστερα από σχετική εισήγηση του ΙΕΠ. Χωρίς να δίνει περισσότερα στοιχεία, η εγκύκλιος της ανάκλησης τονίζει: “Σας ενημερώνουμε ότι το με αρ. πρ. Φ15/163111/Δ2/18-10-2019 έγγραφο του Υ.ΠΑΙ.Θ. με θέμα «Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός Δημιουργικής Γραφής της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (Γ.Γ.Ο.Π.Ι.Φ.) για μαθητές/μαθήτριες Δ.Ε. – σχ. έτος 2019-2020» ανακαλείται στο πλαίσιο συνεργασίας με τη νέα Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (Γ.Γ.Ο.Π.Ι.Φ.).”
Η αλήθεια είναι ότι με τα μυαλά της σημερινής διακυβέρνησης, το περίεργο θα ήταν να μην είχε ανακληθεί ο συγκεκριμένος πανελλήνιος μαθητικός διαγωνισμός, καθώς ζητήματα όπως αυτό της ταυτότητας φύλου είναι απολύτως ξένα και κατακριτέα στο πλαίσιο μιας νεοδεξιάς, υπερσυντηρητικής, οπισθοδρομικής και αυταρχικής ιδεολογίας, την οποία άλλωστε έχει αφήσει να διαφανεί με σαφήνεια η υπουργός Κεραμέως με δηλώσεις της π.χ. περί “ιεροδιδασκάλων” ή για την κοινωνιολογία στα σχολεία. “Καλώ όλους τους ιεράρχες, τους ιεροδιδασκάλους και τους σχετιζόμενους φορείς να συνδράμουν στο έργο μας και να καταθέσουν τις γνώσεις και την πολύτιμη εμπειρία τους. Να είναι σε έναν ανοιχτό διάλογο με το υπουργείο” (11 Ιουλίου 19). Και: “Δεν πρέπει η ιστορία να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό, αλλά να αναπτύσσει την εθνική συνείδηση” (6 Σεπτεμβρίου 19). Καμία από τις δηλώσεις αυτές δεν είναι τυχαία. Όλες τους εντάσσονται στην ίδια κατεύθυνση: της άρδην συντηρητικοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που είχε… ‘μολυνθεί’ από ΣΥΡΙΖαίικες, ανατρεπτικές αντιλήψεις. Αντιλήψεις όπως αυτές που εξέφραζε και ο διαγωνισμός με θέμα την αλλαγή φύλου για μία μέρα; Αλίμονο! Τι είδους πρωτοβουλίες είναι αυτές που βγαίνουν εκτός των απαρχαιωμένων δεξιών αντιλήψεων; Άρον – άρον λοιπόν επιστροφή στην ‘κανονικότητα’. Μια αναχρονική, άκρως ιδεοληπτική κανονικότητα με τους… ιεροδιδασκάλους παρέα με τις ‘σωστές’ εθνικόφρονες αντιλήψεις… Όχι παίζουμε…
