Επιστροφή στο χθες ή συνέπεια στην κοινωνία του «εμείς»;

Μπορεί επισήμως η Νέα Δημοκρατία, να τηρεί χαμηλούς τόνους σχετικά με την επικράτησή της στις ευρωεκλογές. Ωστόσο τα φιλικά της σάιτ και έντυπα δεν κάνουν το ίδιο. Και σπεύδουν να μιλήσουν για δήθεν «αποδόμηση ενός τυχοδιωκτικού μορφώματος χωρίς αρχές και αξίες, που συνεπήρε το φαντασιακό ενός καλομαθημένου λαού» και άλλα παρεμφερή, εξίσου εντυπωσιακά και πομπώδη, που όμως έχουν ένα θέμα. Ότι δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Γιατί το ποσοστό που απέσπασε η ΝΔ στην κάλπη των ευρωεκλογών δεν αποτελεί ορόσημο αλλά καμπανάκι κινδύνου. Κινδύνου για τους πολίτες, για τους κοινωνικά αδύναμους, για όλους εκείνους που πιστεύουν στην εθνική αξιοπρέπεια, την ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Ενός κινδύνου που εκφράζει το πραγματικό πρόγραμμα της ΝΔ, εκείνου που εκφράζεται αυθεντικά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν επιτίθεται κατά των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, κατά της στήριξής τους, κατά της δημόσιας υγείας, κατά της δημόσιας παιδείας. Στο πλαίσιο αυτό το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί, και αυτό δεν πρέπει να παραγνωρίζεται, αφετηρία ενόψει των βουλευτικών εκλογών. Εκλογών που θα κρίνουν το μέλλον του τόπου. «Αναμετρώνται δυο μεγάλες πολιτικές παραδόσεις, η παράταξη του σκληρού νεοφιλελευθερισμού και η παράταξη της κοινωνικής αλληλεγγύης, ισότητας, κοινωνικής προστασίας», τόνισε χαρακτηριστικά στην εισήγησή του, ο πρωθυπουργός χθες κατά την ευρεία σύσκεψη της Κ.Ε. και της εκλογικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Το δίλημμα στο οποίο θα κληθούν να απαντήσουν σε λίγες εβδομάδες οι πολίτες είναι σαφές. Αφορά στην επιστροφή στη διαπλοκή και στις πολιτικές που χρεοκόπησαν τον κόπο, κατέστρεψαν τη μεσαία τάξη, τις πολιτικές προς όφελος των λίγων σε βάρος των πολλών. Τις πολιτικές εκείνων που αντιμετώπιζαν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως «σύντομη αριστερή παρένθεση» και που σήμερα αισθάνονται ότι παίρνουν τη ρεβάνς. Μια ρεβάνς που όμως μπορεί να αποτραπεί αν η έκκληση για δημοκρατική και προοδευτική πανστρατιά που απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας, γίνει πράξη. Μια πανστρατιά που δεν αφορά πλέον ένα κόμμα αλλά ένα κοινό στοίχημα. Αυτό της διαφύλαξης των όσων πέτυχαν με θυσίες οι πολίτες τα τελευταία χρόνια. Όχι χωρίς λάθη και προβλήματα. Το αναγνώρισε άλλωστε και ο Πρωθυπουργός χθες, τονίζοντας έγιναν «λάθη, συμβιβασμοί»: «κάποιους απογοητέψαμε έχουμε ευθύνη για αυτό». «Χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια και κόπος για να αποκτήσουμε την πατρίδα που θέλουμε», προσέθεσε ο ίδιος. Την τελευταία λέξη θα την έχουν οι πολίτες. Εκείνοι θα κρίνουν αν θα δώσουν «πράσινο φως» στη ρεβανσιστική Δεξιά του Μητσοτάκη, του Βορίδη, του Γεωργιάδη και λοιπών… Αν θα μπει ο τόπος σε νέες περιπέτειες ή θα συνεχιστεί η πορεία για μια κοινωνία του εμείς…