Τι έγινε, τελικά, στο Γαλάτσι το περασμένο Σάββατο; Εδώ και τρεις ημέρες πολλοί ψάχνουν τον «απολογισμό» της ανοιχτής εκδήλωσης της «Προοδευτικής Συμμαχίας». Όσοι βλέπουν θετικά το συγκεκριμένο αφήγημα, μίλησαν για μία εξαιρετικά πετυχημένη εκδήλωση. Όσοι στέκονται απέναντι, άρχισαν τον παραπολιτικό «ανταρτοπόλεμο», μετρώντας «πούλμαν» (λες και υπάρχουν πολιτικές συγκεντρώσεις χωρίς πούλμαν τις τελευταίες –πολλές- δεκαετίες…) ή επιχειρώντας να απαξιώσουν πρόσωπα που έδωσαν το «παρών» στο κλειστό ολυμπιακό γυμναστήριο.
Βεβαίως, η εικόνα στο Γαλάτσι μιλούσε από μόνη της. Και όχι, αυτό δεν αφορά στις γεμάτες κερκίδες. Είναι αυτονόητο ότι κάθε κόμμα εξουσίας –και όχι μόνο- μπορεί να γεμίσει και το Γαλάτσι και το Σπόρτινγκ και άλλα, μεγαλύτερα στάδια.
Η εικόνα αφορά στον τρόπο με τον οποίο οι παραδοσιακοί ΣΥΡΙΖΑίοι υποδέχθηκαν τους ομιλητές, τους εκπροσώπους της Προοδευτικής Συμμαχίας, αλλά και τα προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ στελέχη ή την αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ. Το χειροκρότημα ήταν εξαιρετικά ζεστό για όλους –ακόμη και για ομιλητές που στο παρελθόν είχαν ασκήσει οξεία κριτική κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Η εικόνα αφορά, επίσης, στον τρόπο με τον οποίο οι συγκεντρωμένοι είχαν την ανάγκη να «εκτονωθούν», να αισθανθούν περήφανοι για την πολιτική επιλογή τους, για όσα υποστήριξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και για αυτά που υποστηρίζουν τώρα. Στο Γαλάτσι, δηλαδή, συναντήθηκαν δύο «φυλές» και δύο χαρακτηριστικά που φανερώνουν τάσεις και πολιτικές συμπεριφορές: από τη μία, ήταν εκείνοι που στήριζαν ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια. Εκείνοι που στήριξαν το πρώτο εξάμηνο της διαπραγμάτευσης, που ψήφισαν «όχι» στο δημοψήφισμα, που «χώνεψαν» και υπέφεραν τον αναγκαίο συμβιβασμό του τρίτου Μνημονίου, που περίμεναν καρτερικά να τελειώσουν τα Μνημόνια και να ξεδιπλώσει η Αριστερά ένα μέρος του προγράμματός τους. Είναι εκείνοι που τώρα αισθάνονται δικαιωμένοι, βλέπουν την Αριστερά να έχει βγάλει τη χώρα στο ξέφωτο και τώρα θέλουν να πολεμήσουν ώστε όλα αυτά να μην πάνε στράφι στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Από την άλλη, ήταν εκείνοι που στέκονταν επιφυλακτικοί απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ: στελέχη του μεσαίου χώρου και της Κεντροαριστεράς που βρίσκονταν απέναντι όλα τα προηγούμενα χρόνια. Στελέχη, όμως, που είδαν τον ΣΥΡΙΖΑ να βγάζει τη χώρα από το Μνημόνιο και να ρίχνει «γέφυρες» σε όλο τον προοδευτικό χώρο με μία κίνηση-τομή: την επίλυση του Μακεδονικού. Οι Πρέσπες, αλλά και τα σοβαρά πολιτικά διακυβεύματα ενόψει των Ευρωεκλογών και των εθνικών εκλογών ήταν εκείνα που οδήγησαν στο Γαλάτσι φορείς, κόμματα, προσωπικότητες και συλλογικότητες που είπαν το μεγάλο «ναι» στην «προοδευτική συμμαχία».
Με άλλα λόγια, η συνάντηση στο Γαλάτσι στέφθηκε με επιτυχία όχι επειδή γέμισε ένα στάδιο. Αλλά επειδή συναντήθηκαν όλες οι «φυλές» της δημοκρατικής παράταξης και αναδείχθηκε η κοινή βούληση όλων να συμπορευθούν και να μην αφήσουν την Ελλάδα να γυρίσει πίσω.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
