Υποκρισία και θράσος της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ

Της Ελένης Τσερεζόλε

Η περίπτωση Λοΐζου και ο αδηφάγος τρόπος που επιχείρησαν να την εκμεταλλευθούν ΝΔ και ΚΙΝΑΛ και τα φιλικά τους ΜΜΕ, ήσαν ενδεικτικά των προθέσεων της αντιπολίτευσης και κυρίως της ΝΔ σε σχέση με την εκλογική της τακτική τους ερχόμενους μήνες. Καθώς πλέον είναι φανερό ότι το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη και των Βορίδη, Γεωργιάδη και λοιπών, δεν διαθέτει κάποιο στοιχειωδώς ελκυστικό αφήγημα -η αλήθεια είναι ότι οι απολύσεις στον δημόσιο τομέα δύσκολα συνιστούν ελκυστικό προεκλογικό επιχείρημα, όπως άλλωστε και τα διάφορα περί «αριστείας»-, η προεκλογική επιχειρηματολογία πρόκειται να κινηθεί σε δύο άξονες. Αφενός η προσπάθεια αποδόμησης του ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου η αμφισβήτηση του πατριωτισμού της κυβέρνησης, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η συγκλίνουσα των δύο αυτών αξόνων είναι η υποκρισία. Αλλά και το θράσος.

Γιατί αποτελεί απύθμενη υποκρισία και θράσος, να χρησιμοποιούν η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ μια περίπτωση που λύθηκε μέσα σε 10 ώρες (και μάλιστα με επιστολή της ίδιας της εμπλεκόμενης), προκειμένου να τη… βάλει στο ζύγι με τις δικές τους πολλές και ανοικτές υποθέσεις, είτε πρόκειται για το ΚΕΕΛΠΝΟ είτε για την υπόθεση Γεωργιάδη, είτε για τα εκατομμύρια του Τσουκάτου, είτε για τα θαλασσοδάνεια και τα χρέη των δύο κομμάτων, είτε, είτε, είτε. Από την άλλη αποτελεί υποκρισία και θράσος, τόσο της ΝΔ όσο και του ΚΙΝΑΛ, να επιχειρούν να εγκαλέσουν τον Αλέξη Τσίπρα για… έλλειψη πατριωτισμού με αφορμή μια συμφωνία όπως αυτή των Πρεσπών που βάζει τέλος σε μια επώδυνη για τη χώρα εκκρεμότητα και παράλληλα αναβαθμίζει τη θέση της στα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που διεθνείς αναλυτές θεωρούν τη συμφωνία αυτή, πρότυπο για την επίλυση παρεμφερών διαφορών σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Παρόλα αυτά, παρά το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε τα πίσω μπρος σε σχέση με όσα είχε υποστηρίξει ο πρωθυπουργός – πατέρας του, παρότι η Φώφη Γεννηματά αψήφησε και τις σταθερές παραδόσεις της σοσιαλδημοκρατίας σε τέτοιου είδους θέματα, η αντιπολίτευση δεν διστάζει να επιλέξει ένα τέτοιας σημασίας για το εθνικό συμφέρον, θέμα, ως όχημα μικροκομματικής κριτικής. Ρίχνοντας παράλληλα λάδι στη φωτιά της πατριδοκαπηλίας, του εθνικισμού, του φανατισμού, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα αλλά και την κοινή λογική. Και υποδαυλίζοντας, για παράδειγμα, ένα κλίμα δήθεν γενικευμένης διαμαρτυρίας και αμφισβήτησης της κυβέρνησης προκειμένου, όπως γράφουν φιλικές τους ιστοσελίδες, να δοθεί η εικόνα μιας «κυβέρνησης σε αποδρομή».

Το μόνο που καταφέρνουν, με τόση υποκρισία και θράσος, είναι να εκτίθενται, δείχνοντας αφενός πόσο μακριά από την κοινωνική πραγματικότητα είναι και αφετέρου φανερώνοντας την κυνική τους προσέγγιση: για την εξουσία κάθε μέσο είναι δυνατό. Γνωστά πράγματα, απλά επιβεβαιώνονται για άλλη μια φορά. Και θα τα επιβεβαιώσουν και οι πολίτες στις επερχόμενες κάλπες…