Τα «βερεσέδια» που μάς έχουν κάνει ένα μόνιμα δυστυχή Σίσυφο

Έτσι, για το 2014 το ποσό αυτό ήταν ύψους 587 εκατ., ενώ από το 2008 έως και σήμερα υπολογίζεται πως έχουν πληρωθεί για καταπτώσεις περί τα 5 δις ευρώ.
Πρόκειται για τα «βερεσέδια», όπως τα είχε χαρακτηρίσει το 1990 ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, με τα οποία «φαγώθηκε» ένα μεγάλο μέρος από 2,5 τρις ευρώ, τα οποία εισέρευσαν στα δημόσια ταμεία από το 1981 έως σήμερα με τη μορφή φόρων, κοινοτικών πόρων, δανείων και εσόδων από αποκρατικοποιήσεις. Δηλαδή, παίρνουμε «αιματηρά» δάνεια για να πληρώνουμε συνεχώς τα «βερεσέδια» ενός σπάταλου δημόσιου τομέα.
Είναι αλγεινή η διαπίστωση ότι οι κρατικές δαπάνες ενισχύονται ακόμη και σε περιόδους κρίση και οδυνηρής λιτότητας σκληρότητας, εξαιτίας του πανάκριβου «θερμοκηπίου» του δημόσιου τομέα. Ακόμα και την ασφάλιση των υπαλλήλων του ΟΤΕ επιχορηγούσαν το 2010 οι Έλληνες φορολογούμενοι!
Αλλά, η διαπίστωση αυτή γίνεται ακόμη πιο μελαγχολική από την εξέταση των στοιχείων του παρατιθέμενου πίνακα από την οποία προκύπτει ότι, ύστερα από τρία Μνημόνια, το (εγγυημένο και πάντα σχεδόν καταπίπτον) ανεξόφλητο χρέος των ίδιων δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών συνεχίζεται. Τα στοιχεία του πίνακα δεν είναι μόνο εύγλωττα, αλλά και εκκωφαντικά διαμαρτυρόμενα: