Περί Αναθεώρησης
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι έχει καταστεί ώριμη και αναγκαία, η Αναθεώρηση του Συντάγματος.
Άλλωστε, η ραγδαία μεταβαλλόμενη πραγματικότητα, με την επίδραση και της τεχνολογίας, επιβάλλουν ανάλογη προσαρμογή του Καταστατικού μας Χάρτη. Αρκεί να έχουμε επίγνωση, γιατί μιλάμε, γιατί, πολλές από τις παρεμβάσεις προδίδουν σύγχυση, αν μη τι άλλο.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι το Σύνταγμα είναι ένα σύνολο γενικών, ρυθμιστικών κανόνων, που δε μπορεί και δεν πρέπει να καλύπτει όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής και καθημερινότητας, ούτε να θέτει τόσο λεπτομερειακά δεσμευτικές ρυθμίσεις, γιατί το αποτέλεσμα είναι αντίθετο του αναμενομένου, όπως έχει φανεί σε περιπτώσεις, όπως εκείνη του «βασικού μετόχου», ούτε να υποκαθιστά ή να ακυρώνει τη λειτουργία άλλων θεσμικών οργάνων.
Επί παραδείγματι, δεν κατανοούμε γιατί θα πρέπει να ρυθμίζει το Σύνταγμα, ζητήματα όπως το ασυμβίβαστο μεταξύ κομματικού και κυβερνητικού αξιώματος, που προτάθηκε από κάποιες πλευρές, καθώς κάτι τέτοιο θα καταργούσε ή θα περιόριζε τη διακριτική ευχέρεια των κομμάτων, να ρυθμίζουν τα της εσωτερικής τους λειτουργίας, από τη στιγμή, μάλιστα, που με το άρθρο 29 του Καταστατικού μας Χάρτη, τα κόμματα έχουν αναχθεί σε θεσμούς Συνταγματικής περιωπής.
Είμαστε, επίσης, εξαιρετικά επιφυλακτικοί, στην απόπειρα Συνταγματοποίησης ζητημάτων, όπως το εκλογικό σύστημα ή το καθεστώς επιχειρήσεων κοινωφελούς χαρακτήρα, καθώς πρόκειται για ζητήματα που ανάγονται στην πολιτική αντιδικία, γι` αυτό και η κατεύθυνση τους δε μπορεί να διαμορφώνεται, με βάση τους εκάστοτε πολιτικούς και κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς. Ακόμη περισσότερο, εκτιμούμε ότι πρέπει με περισσή περίσκεψη, θα πρέπει να προσεγγιστεί η προτεινόμενη θέσπιση ορίου θητειών, εάν αναφερόμαστε σε αιρετά αξιώματα.
Είναι άλλη η περίπτωση του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου ισχύει ήδη όριο, μια και πρόκειται για έμμεση εκλογή και άλλο η περίπτωση του εκλεγόμενου βουλευτή, για τον οποίο ο μοναδικός κριτής είναι το ίδιο το εκλογικό σώμα, στο επίπεδο της εκλογικής του περιφέρειας. Υπενθυμίζουμε ότι και στις Ηνωμένες Πολιτείες, το όριο θητειών ισχύει μόνο για τον Πρόεδρο, λόγω, προφανώς, της πολύ μεγάλης ισχύος, που συγκεντρώνεται στο πρόσωπο του, αλλά όχι για τους γερουσιαστές και βουλευτές.
Εκτιμούμε, επίσης, ότι απαιτείται περαιτέρω επεξεργασία και αποσαφήνιση, σε ότι αφορά καινοτόμες, όντως, προτάσεις, όπως η «εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας» ή η, υποχρεωτική, κοινοβουλευτική ιδιότητα του πρωθυπουργού.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
