Με ιδιαίτερη επιτυχία (και εφέτος) έγινε το ιδιαίτερο πανηγύρι «της Αψηλής Παναγιάς» των Σινασιτών, από το σχεδόν 100χρονο Σωµατείο «Νέα Σινασός»! Γινόταν κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεµβρίου, στην αµιγώς ελληνόφωνη Σινασό της Καππαδοκίας, και ήταν τριήµερο (πολλάκις δε και πενθήµερο)!
Το πρωί, στο Κτήµα του Σωµατείου στο Κρυονέρι, έγινε η καθιερωµένη αρτοκλασία και τρισάγιο για τους απελθόντες Σινασίτες. Ο Σινασίτης αρχιµανδρίτης Αρσένιος (Πεππές) έψαλλε µνηµόσυνο υπέρ όλων των τεθνεώτων Μικρασιατών! Ακολούθησε η έπαρσις της ελληνικής σηµαίας και ο Εθνικός Ύµνος. Είτα, η «κραυγή» της παλαιάς κατασκήνωσης των Σινασιτοπαίδων, αφού το κτήµα λειτουργούσε ως κατασκήνωση. Ακολούθησε σερβίρισµα καφέ… Και το περίφηµο και πολυαναµενόµενο εριστέ-πιλάφ, που γίνεται µε παλαιά µυστική σινασίτικη συνταγή… Εφέτος η προσέλευσις ήταν τόσο µεγάλη, που οι διοργανωτές χρειάστηκε να… επιστρατεύσουν περισσότερους εθελοντές, για να ευχαριστηθούν όλοι το ιδιαίτερο έδεσµα της ηµέρας, το µοναδικό εριστέ-πιλάφ… -ποτέ δεν µπόρεσα να καταλάβω γιατί µ’ αρέσει τόσο πολύ ένα απλό… πιλάφι!!! Νάναι η αναµονή; Η σπανιότης; Αλλά µάλλον, ο νόστος, εξ ου και νόστιµον…
Παρευρέθησαν εκπρόσωποι κ.ά. µικρασιατικών σωµατείων: Προκοπιαίων, Αλαγιωτών, Σιλλαίων, Φωκααίων, Ν. Ερυθραίας, Ν. Ιωνίας, Ν. Περάµου, Εγγλεζονησίων, κ.ά.
Το πανηγύρι έκλεισε µε χορό και την παραδοσιακή ορχήστρα του Συλλόγου Μικρασιατών Καλαµάτας (υπεύθυνες οι Γεωργία Τσόµπου και η Γεωργία Ψαραδέλλη), µε τραγούδια και χορούς από την Σινασό (σε διδασκαλία Κυριάκου Βλασιάδη).
ΛΕΚΑΚΗΣ
