Εκ διαμέτρου αντίθετα

Δύο ειδήσεις χθεσινές είναι άξιες μνημόνευσης και σχολιασμού, διότι αντικατοπτρίζουν την πραγματική κατάσταση και το πως αντιλαμβάνονται αυτοί οι πρωταγωνιστές την εν γένει πραγματικότητα. Στο Ηράκλειο Κρήτης, μπούκαραν στο αφύλακτο Γερμανικό προξενείο καμιά δεκαριά αντιεξουσιαστές (έτσι αυτοχαρακτηρίζονται τουλάχιστον) . Και τι έκαναν; Μουτζούρωσαν τους τοίχους του γραφείου της προξένου και έγραψαν συνθήματα αλληλεγγύης για την πόλη Αφρίν! Και ακόμη, μπήκαν στον υπολογιστή του προξένου που ήταν ανοιχτό (!) και έστειλαν από το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του προξενείου μηνύματα στις τουρκικές πρεσβείες της Αθήνας και του Βερολίνου, αλλά και στο γραφείο του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, στην Άγκυρα.! Επίσης, έσκισαν τη σημαία της Γερμανίας, κατέστρεψαν τον θυρεό, κρέμασαν τη σημαία του Κουρδιστάν και άπλωσαν ένα τεράστιο πανό στο μπαλκόνι υπέρ των Κούρδων.
Από την άλλη, την προσεχή Κυριακή μετά την καθιερωμένη παρέλαση στην Θεσσαλονίκη, θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συγκέντρωση συμπαράστασης στους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που παραμένουν αιχμάλωτοι – άγνωστο μέχρι πότε – στις φυλακές της Αδριανούπολης. Τι έχουμε λοιπόν; Δύο περιπτώσεις Ελλήνων που διαμαρτύρονται κατά μία έννοια. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Οι μεν σκέφτονται ελληνοκεντρικά οι δε, περίπου εθνομηδενιστικά, οι οποίοι δεν μπόρεσαν λέξη να αναφέρουν για τους φυλακισμένους Έλληνες στρατιωτικούς, παρά μόνο για το Αφρίν.