Το ένα επεισόδιο είναι ο προπηλακισμός, με διάθεση λιντσαρίσματος, του Γιώργου Κουμουτσάκου μπροστά στην Βουλή των Ελλήνων, μέσα στον χώρο του Αγνώστου Στρατιώτη, σε απόσταση αναπνοής από κάποιες ντουζίνες αδρανή ΜΑΤ (ή κάποιων αντίστοιχων, με πλήρη εξάρτηση και ασπίδες και γκλομπ και κράνη και όλα τα σύμβολα της “τήρησης της τάξης”). Το επεισόδιο έχει τόσο “παίξει” ως εικόνα και ως περιγραφή και ως καταστάλαγμα – αλλά και ως αναλύσεις, και ως διακηρύξεις προθέσεων διαλεύκανσης, και ως καταγγελίες κοκ – ώστε ειλικρινά να παρέλκει κάθε περαιτέρω συζήτηση. Δεν παρέλκει όμως, δεν παρέλκει καθόλου!, η αναφορά στην αναποτελεσματικότητα των “δυνάμεων της τάξεως”, παραδίπλα της Δικαιοσύνης, να βρουν την άκρια του κουβαριού και να βάλουν στο μπαλαούρο δράστες των οποίων τα υπερήφανα πρόσωπα θα μπορούσαν να γίνουν και γιγαντοαφίσες – τόσο ευκρινείς ήταν οι τηλεοπτικές λήξεις που τους αποτύπωσαν στην διαδικασία του λιντσαρίσματος! (Που έληξε, ως διαδικασία , με παράγγελμα: “Λήξις!”, αντίστοιχο με εκείνο το φρικώδες “Εγέρθητω!”, με το οποίο έκανε ανελλήνιστα τα πρώτα της βήματα η Χρυσαυγή στην επίσημη δημόσια σκηνή).
Το δεύτερο είναι οι σκοτεινές καταγγελίες του μέχρι προ εβδομάδων – θυμίζουμε – υπουργού Δημόσιας Τάξεως (ή όπως αποκαλείται Οργουελλιανά, το εν λόγω υπουργείο τελωσπάντων) Γιάννη Πανούση για απειλές κατά της ζωής του από πρόσωπα με άμεση σύνδεση με το κυβερνών κόμμα – με μεταγενέστερη διευκρίνηση “αφαιρέθηκαν” υπουργοί – αλλά και για κάποια δυσάρεστα οικονομικά αλισβερίσια στον χώρο μέχρι-προ-ολίγου-ευθύνης-του. Τόσον η αποφθεγματική παρότρυνση Μαξίμου να μην “περιφέρει” ο Γ. Πανούσης τις καταγγελίες του στα μήντια, αλλα να τις καταθέσει στην Δικαιοσύνη, όσον και η ενοχλημένη αντίδραση του και νυν υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου βάρυναν παραιτέρω το κλίμα: πάντως η κατάθεση των όποιων στοιχείων Πανούση στα χέρια της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη “οφείλει” να οδηγήσει σε αστραπιαία διερεύνηση, σ’ έναν χώρο, όπου η ταχύτητα είναι εκείνη κουτσής χελώνας. (Και τούτο, κάποιες ώρες αφότου ο αναπλ. υπουργός Δικαιοσύνης για τα θέματα διαφθοράς Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, είχε περάσει κι αυτός από τα γραφεία της κυρίας Κουτζαμάνη, εγκαλών την διαδρομή “σκιών” και μεθοδεύσεων σε ευαίσθητα ζητήματα της Δικαιοσύνης.
Σκεφθείτε, τώρα: ποιός άνθρωπος, ποιος πολίτης ποιου είδους ανθρώπινο υλικό θα μπορούσε πλέον να θεωρήσει ότι μπορεί/ότι πρέπει/ότι “υπάρχει χώρος” στην πολιτική κονίστρα υπό τέτοιους όρους; Αν δηλαδή δεν είσαι τραμπούκος ο ίδιος. αν δεν έχεις στην διάθεση σου “τους δικούς σου” τραμπούκους ή φουσκωτούς. αν δεν σχετίζεσαι με τους προσήκοντες “κύκλους”, και αν μολαταύτα εξωκείλεις προς την πολιτική, κινδυνεύεις να ακούσεις ψιθυριζόμενο: “Δεν είναι για σας, η πολιτική!”.
