Ο Μίκης Θεοδωράκης και τα κουλουβάχατα της Ιστορίας

«Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας» ακουγότανε από τα μεγάφωνα του συλλαλητηρίου στο Σύνταγμα. Το ποίημα από την «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου. Στην εξέδρα κεντρικός ομιλητής ο Μίκης Θεοδωράκης(που το έκανε τραγούδι) , στο πλήθος χιλιάδες ανθρώπων που ο καθένας πήγε για τον δικό του λόγο. Ανάμεσα τους ο Αντώνης Σαμαράς, ο Νίκος Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης, ο Β. Κικίλιας (ΝΔ), κάποιοι με στρατιωτικές στολές που παρέλασαν με βήμα στρατιωτικό, τύποι με χλαμίδες και περικεφαλαίες, άλλοι με τις στολές των μακεδονομάχων, ακόμα και μερικοί που χαιρέτισαν φασιστικά. Οπαδοί της Μακεδονίας και της δημοκρατίας, μαζί τους και οπαδοί της εκτροπής της. Πολλοί, πάρα πολλοί με ελληνικές σημαίες. Όλοι πήγαν εκεί στο όνομα της Ιστορίας. Κάποιοι (λίγοι) για να πέσει η κυβέρνηση. Και εκεί τα κουλουβάχατα του χθες, συνάντησαν τα κουλουβάχατα του σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι η Ιστορία έχει απ’ όλα και τους έχει μάλλον όλους. Αυτούς που ενώθηκαν, αυτούς που τσακώθηκαν, αυτούς που πολέμησαν μαζί , αυτούς που πολέμησαν ο ένας εναντίον του άλλου. Αν όλα αυτά τα ρίξεις μέσα σ ένα καζάνι και τα ανακατέψεις, αυτό που θα δεις, δεν είναι η Ιστορία, αλλά τα κουλουβάχατα της Ιστορίας. Αν απεικονίσεις την Ιστορία με τις χλαμίδες, με τις περικεφαλαίες σε μια διαδήλωση του σήμερα, είναι το ίδιο με το τσολιαδάκι σε μπρελόκ που αγοράζουν οι τουρίστες. Αυτό δεν είναι όμως η Ιστορία, είναι η γελοιοποίησή της.