Μια περίεργη θεωρία διακινείται τις τελευταίες μέρες, από κάποιους επισπεύδοντες, που επικαλούνται μάλιστα και κυβερνητικές πηγές, για να μας πείσουν ότι το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας, δεν αποτελεί εμπόδιο, διότι οι διατάξεις του, λέει, δεν περιέχουν, πλέον, στοιχεία αλυτρωτισμού, αλλά γενικής υφής αναφορές, παρόμοιες των οποίων, μπορούμε να συναντήσουμε και στο δικό μας Καταστατικό Χάρτη!
Κατά σύμπτωση δε, όλοι αναφέρονται στο άρθρο 49, του Σκοπιανού Συντάγματος, σε σύγκριση με το άρθρο 108 του δικού μας Συντάγματος, που αναφέρεται στον Απόδημο Ελληνισμό! Κρίμα που δεν τους συμβουλεύτηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, που μόλις χθες (βλέπε και διπλανές στήλες) έθεσε ως προϋπόθεση για λύση, την αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος, της γειτονικής χώρας. Αλλά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στον οποίο «προστρέχουν», ως «μάνα εξ ουρανού», στην επίμαχη ανάρτηση του, στο Διαδίκτυο, μετά την ανάπτυξη της επιστημονικής του άποψης, για την υπερίσχυση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει-στο πλαίσιο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας (1995)-η ΠΓΔΜ, καταλήγει: «Αν επιτευχθεί στο μέλλον οριστική συμφωνία που αναφέρεται και σε άλλα ζητήματα που ρυθμίζονται από το εθνικό σύνταγμα της ΠΓΔΜ (π.χ. αναφορές στη γλώσσα ή την ιθαγένεια), οι προβλέψεις αυτής της διεθνούς συμφωνίας κατισχύουν, κατά την ίδια λογική, των σχετικών διατάξεων του Συντάγματος».
Μάλλον κάτι παραπάνω θα ξέρει, από τους αυτόκλητους «Παπινιανούς». Κι αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς, αν διαβάσει, στο εμπερίστατο άρθρο του συναδέλφου Νίκου Μελέτη, αλλά και σε ανάλογο ρεπορτάζ της έγκριτης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, τις συγκεκριμένες πρόνοιες, που εξακολουθούν να υπάρχουν, στο Σύνταγμα της γειτονικής χώρας, όπως τα άρθρα 4 και 7, που αναφέρονται, αντίστοιχα, στη «Μακεδονική» ιθαγένεια και γλώσσα. Αλλά και στο επίμαχο άρθρο 49, η διατύπωση, σύμφωνα με την οποία «Η Δημοκρατία ενδιαφέρεται για το καθεστώς και τα δικαιώματα εκείνων των προσώπων που ανήκουν στον Μακεδονικό λαό, σε γειτονικές χώρες, καθώς και τους εκπατρισμένους Μακεδόνες» είναι προφανές, με απλή ανάγνωση, ότι δεν έχει καμιά σχέση με τη μέριμνα του άρθρου 108, του δικού μας Συντάγματος, που προβλέπει μέριμνα για τον Απόδημο Ελληνισμό και δεν υποδηλώνει, ασφαλώς, πρόθεση οικειοποίησης, ενός ιστορικού, εθνολογικού και πολιτισμικού αποθέματος, που δεν τους ανήκει. Γι` αυτό, άλλωστε, υποχρεώθηκαν, με την Ενδιάμεση Συμφωνία, σε προσθήκη, περί μη παρέμβασης «στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών», που δεν κρίνεται, όμως, επαρκής…
