Κραυγές χωρίς αντίκρισμα

Το έργο δυστυχώς το έχουμε ξαναδεί. Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα τσακώνονται μεταξύ τους για τα Σκόπια, πριν τα Σκόπια (που έχουν και πρόβλημα υπαρξιακό) αποφασίσουν αν θα έρθουν στην διαπραγμάτευση. Έμπειροι πολιτικοί παράγοντες, βιάζονται να ανοίξουν τα χαρτιά τους και ζητούν από την κυβέρνηση να κάνει το ίδιο. Το βλέμμα τους είναι στραμμένο στις δημοσκοπήσεις και στην επόμενη μέρα, στο αν θα είναι ή όχι στην εξουσία. Αδιαφορούν για το εθνικό θέμα. Αδιαφορούν για τα συμφέροντα της χώρας. Και μιλάνε φυσικά για εθνική ενότητα. Τα ίδια είχαμε ζήσει και πριν από 27 χρόνια όταν το θέμα ξεκίνησε και ήταν στην πλέον κρίσιμη φάση του. Τα πολιτικά κόμματα διαφώνησαν, έκαναν το θέμα εσωτερικό ενώ ήταν εξωτερικό. Οι διάφορες διαπιστώσεις έπεσαν στο κενό και βεβαίως το θέμα είναι ακόμα ανοικτό. Για πρώτη φορά όμως τα Σκόπια μετά το 1991 είναι τόσο στρυμωγμένα. Έχουν πρόβλημα ύπαρξης και χρειάζονται επειγόντως μια συμφωνία με την Ελλάδα. Γιατί λοιπόν οι …παράγοντες φωνάζουν εκ των προτέρων;