Να μιλήσουν καθαρά

Αντί να κρύβεται πίσω από τον συμπαθή Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, θα έπρεπε η ηγεσία της ΝΔ, που, αν μη τι άλλο, είχε την ευθύνη της πρόσκλησής του, να τοποθετηθεί καθαρά.

 Συμμερίζεται την άποψή του, για την επιλογή του σημερινού προέδρου της ΝΔ, να καταψηφίσει, μόνος από όλη την τότε Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, την υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου, για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ως την επιτομή του «εκσυγχρονιστικού» και «μεταρρυθμιστικού» του προφίλ, που έπεισε και τον ίδιο να τον ακολουθήσει;

 Και καλά, ο κ. Μαρκουλάκης είναι, απλώς, συμπαθών, θα μπορούσαν να ισχυριστούν. Αλλά είχαμε και την προ ημερών, άκρως απαξιωτική και υπαινικτική αναφορά, του γραμματέα του κόμματος, για τη στάση του Προέδρου της Δημοκρατίας, έναντι του Τούρκου ομολόγου του. Τους εκφράζει και προσυπογράφουν την άποψη του γραμματέα, που ο ίδιος ο κος. Μητσοτάκης επέλεξε; Μπορούμε έτσι βάσιμα να υποθέσουμε, όσο διαρκεί η σιωπή, πως δημιουργείται το κατάλληλο υπόστρωμα, ώστε οι «αυτοκριτικές» αναφορές, που συνόδευσαν την καταληκτική ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη, για τις ευθύνες και της ΝΔ, στη δημιουργία του περίφημου «πελατειακού κράτους» και άλλων παθογενειών, είχαν συγκεκριμένους αποδέκτες. Το επισημαίνουμε δε γιατί, αν δεν μας απατά η μνήμη, ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ είχε επικαλεστεί δύο στοιχεία, για να εξηγήσει την απόφαση του, να καταψηφίσει, διαφοροποιούμενος από την επίσημη γραμμή του κόμματος, την υποψηφιότητα του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας. Την πολιτική του Προκόπη Παυλόπουλου, στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης, ως αρμόδιου υπουργού. Αλλά και την ειδικότερη στάση του, κατά τα δραματικά γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008, που ακολούθησαν την εν ψυχρώ  δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

 Για να ξεκινήσουμε απ` το δεύτερο, θα παραπέμψουμε όσους και εντός της ΝΔ, αναπαράγουν υπόγεια την ανωτέρω κριτική, στο όνομα του δόγματος «νόμος και τάξη», στην απάντηση που είχε δώσει ο τότε πρωθυπουργός, ένα χρόνο μετά, στη διάρκεια του προεκλογικού ντιμπέιτ, χωρίς τη φόρτιση των ημερών. Ο Κώστας Καραμανλής, απαντώντας σε ερώτηση του συναδέλφου Ανδρέα Κωνσταντάτου, υπεραμύνθηκε της κυβερνητικής, όπως την προσδιόρισε, πολιτικής, ήπιας αντίδρασης, με βασικό επιχείρημα, ότι μια διαφορετική στάση, πιθανότατα θα οδηγούσε σε νέα θύματα, με πολλαπλασιαστικές, καταστρεπτικές συνέπειες. «Φαντάζεται κανείς τι θα είχε συμβεί τότε», ήταν η αποστροφή του τότε πρωθυπουργού. Διαφωνεί η σημερινή ηγεσία της ΝΔ;

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ