Εκδόθηκαν οι πρώτες εντολές για έμμεσες τεχνικές ελέγχου της φοροδιαφυγής!
Άρχισαν να εκδίδονται εντολές για ελέγχους των φορολογούμενων με «έμμεσες τεχνικές ελέγχου», που θα αφορούν υποθέσεις για άτομα που εμφανίζονται σε μια ή περισσότερες από τις λίστες της φοροδιαφυγής! Αν και με αυτόν τον τύπο ελέγχουν δεν ανοίγουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί, ζητείται από τους ελεγχόμενους , να προσκομίσουν οι ίδιοι στοιχεία τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση για τη διενέργεια του ελέγχου!
Οι τεχνικές που οι ελληνικές υπηρεσίες, έμαθαν από τα ειδικά κλιμάκια των θεσμών, έχουν ειδική αποστολή και στόχο να φέρουν στο φως αδήλωτα εισοδήματα, κυρίως σε υποθέσεις που αφορούν ελεύθερους επαγγελματίες. Αυτή η μέθοδος, ενεργοποιείται τώρα, μετά την υστέρηση εσόδων που καταγράφηκε στο φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, ειδικά σε ελεύθερους επαγγελματίες – αυτοαπασχολούμενους. Ειδικά σε αυτές τις κατηγορίες, θεωρείται ότι δεν μειώθηκαν τόσο πολύ τα εισοδήματα, αλλά υποδηλώθηκαν, ανταποκρινόμενα στην σημαντική αύξηση της φορολογίας.
Η συγκεκριμένη τεχνική ελέγχου, (έμμεση τεχνική ελέγχου) γίνεται με τον υπολογισμό ανά έτος των καθαρών εισροών ποσών (στις τράπεζες), αφού αφαιρεθούν όσα απαλλάσσονται από τη φορολογία.
Στη συνέχεια, στις καταθέσεις προστίθενται τα ποσά που έχει ξοδέψει ο ελεγχόμενος, κατά το εξεταζόμενο διάστημα, ακόμα και αν οι πληρωμές έχουν γίνει με μετρητά. Αφού γίνει αυτό, αφαιρούν από το ποσό που μένει, όσα έχουν δηλωθεί κανονικά στην εφορία και ότι μείνει (η διαφορά), καθώς δεν δικαιολογείται από τον ελεγχόμενο, τότε θεωρείται «αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας». Με λίγα λόγια εντοπίζεται φοροδιαφυγή και επιβάλλεται στον ελεγχόμενο φόρος 33% όπως και τα προβλεπόμενα από το νόμο, πρόστιμα και προσαυξήσεις.
Γεμάτο το «οπλοστάσιο» της Εφορίας
Εκτός από τις «έμμεσες τεχνικές ελέγχου», που περιγράψαμε παραπάνω, οι «ράμπο» της εφορίας, έχουν άλλους δύο άσσους στο μανίκι. Την τεχνική της «ανάλυσης ρευστότητας του φορολογούμενου» και την «καθαρή θέση του φορολογούμενου» που αν και γίνονται με διαφορετικό τρόπο, ο στόχος παραμένει κοινός.
Η τεχνικής «ανάλυσης ρευστότητας», σημαίνει ότι οι ελεγκτές προχωρούν στη δημιουργία ενός ισοζυγίου με δύο βασικές κατηγορίες. Τις πηγές Κεφαλαίων/Εσόδων και τις αναλώσεις κεφαλαίων/εσόδων. Η διαφορά που μένει, θεωρείται ως μη δηλωμένο εισόδημα. Τέλος, για τη μέθοδο της καθαρής θέσης, τα κλιμάκια, λαμβάνουν υπόψη τη συνολική περιουσία του φορολογούμενου στη έναρξη και λήξη μιας φορολογικής χρήσης.
