ΚΑΘΕ πικραμένος που θέλει να κερδίσει λίγες μέρες δημοσιότητας, δηλώνει υποψήφιος αρχηγός ενός κόμματος, που κανείς δεν έχει προσδιορίσει πολιτικά και ιδεολογικά!
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ισχυρίζεται ότι στις 4 Νοεμβρίου θα γίνει ψηφοφορία για την ανάδειξη προέδρου ενός κεντρογενούς κόμματος.
Η ΦΩΦΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ μας λέει ότι η ψηφοφορία γίνεται για την ανάδειξη αρχηγού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που είναι κόμμα με Κεντροαριστερό προσανατολισμό.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΙΝΗΣ από τη μεριά του απευθύνεται σε όλους και κυρίως τους Δεξιούς που αισθάνονται άβολα στη ΝΔ.
Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ονειρεύεται ένα ΠΑΣΟΚ με προδιαγραφές Βενιζέλου και η Άννα Διαμαντοπούλου εγγυάται τη συνέχεια του Σημιτικού εκσυγχρονισμού.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ και άλλοι υποψήφιοι που δεν μπαίνουν στον κόπο να προσδιορίσουν τις πολιτικές τους, γιατί έχουν αυτογνωσία και ξέρουν πολύ καλά ότι κάνουν χαβαλέ, συμμετέχοντας στο Φθινοπωρινό πανηγυράκι.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι κάποιοι αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ως τηλεοπτικό ριάλιτι και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η σκηνική παρουσία στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
ΑΥΤΟ όμως που γνωρίζουν όλοι όσοι διεκδικούν την προεδρία του νέου σχήματος, αλλά και αυτοί που θα πάνε να ψηφίσουν, είναι ότι μετά την ανάδειξη του αρχηγού οι υπόλοιποι υποψήφιοι θα λακίσουν.
ΑΝ ΕΚΛΕΓΕΙ πρόεδρος της Συμπαράταξης η Φώφη Γεννηματά, τότε ο Καμίνης, ο Θεοδωράκης, η Διαμαντοπούλου και κάποιοι άλλοι υποψήφιοι με διάφορα προσχήματα θα εγκαταλείψουν το καράβι ή καλύτερα τη βάρκα.
ΤΟ ΙΔΙΟ θα συμβεί αν εκλεγεί ο Γιώργος Καμίνης.
ΤΟΤΕ η Φώφη Γεννηματά και οι λεγόμενοι ΠΑΣΟΚογενείς θα εγκαταλείψουν το νέο κόμμα.
ΤΑ κινήματα και οι παρατάξεις δεν στήνονται μέσα από καλλιστεία μικρομεσαίων πολιτικών που την «ψώνισαν» και θέλουν να γίνουν αρχηγοί.
ΤΑ κόμματα δημιουργούνται από την ίδια την κοινωνία για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους.
ΑΥΤΟ το συνονθύλευμα, που ακόμα δεν ξέρουν πώς να το ονομάσουν, με τους δέκα υποψήφιους αρχηγούς δεν έχει απολύτως καμία τύχη, γιατί δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα κατασκεύασμα με το οποίο ήδη γελάει ο κόσμος και πολύ σύντομα θα παίζει το ρόλο της πολιτικής επιθεώρησης.
«Κ»
