Οι εκ του πλαγίου βολές, εναντίον του Κώστα Λαλιώτη, για την πρόσφατη παρέμβαση του, αποτυπώνουν μια ανησυχία, για το ενδεχόμενο προσέγγισης της σημερινής Κεντροαριστεράς, υπό την όποια έκφραση της, με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι προφανές ότι οι επικριτές, δεν κατάλαβαν ή δεν ήθελαν να καταλάβουν, το νόημα της συγκεκριμένης παρέμβασης, που ήταν η υπεράσπιση και αποκατάσταση του ρόλου και της προσφοράς του Ανδρέα Παπανδρέου, μέσα από τους ίδιους τους λόγους του. Μέσω αυτής της επετειακής αναφοράς, όμως, το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ επεχείρησε να υπενθυμίσει προς τους επιγόνους, τις καταγωγικές τους ρίζες. Από που προέρχονται και τι καλούνται να υπερασπισθούν. Κι αυτό είναι φυσικό να ενοχλεί όσους επιδιώκουν τη διαγραφή αυτής της ιστορικής πορείας, ή τουλάχιστον όσων πτυχών της, δεν εξυπηρετούν τα δικά τους σχέδια. Τα γεγονότα, όμως, είναι πεισματάρικα και μιλούν από μόνα τους, ώστε να περιττεύει η όποια διευκρίνιση ή «δήλωση νομιμοφροσύνης». Γνωρίζουν, όσοι έχουν ζήσει αυτή την πορεία, πως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του, είχε διακηρύξει πως διεξάγει μονομέτωπο αγώνα εναντίον της Δεξιάς και σε αυτόν, φυσικό- προνομιακό σύμμαχο του, αποτελεί η παραδοσιακή Αριστερά. Αυτή η διακήρυξη υπηρετήθηκε σταθερά, παρά και ανεξάρτητα από τις πολλές διακυμάνσεις στις σχέσεις των δύο χώρων. Δεν επηρεάστηκε ούτε από τα τρομερά γεγονότα του καλοκαιριού του 1989, όπως αποδεικνύεται από τις προχωρημένες μορφές συνεργασίας, τόσο στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 1990, όσο και στις δημοτικές εκλογές, το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου.
Να προσθέσουμε δε, ότι την ίδια αντίληψη για την πολιτική συμμαχιών του Κινήματος, είχε-τότε τουλάχιστον-και ο διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Κώστας Σημίτης. Ο φρόντισε να υπογραμμίσει συμβολικά τη συνέχεια αυτής της πολιτικής συμμαχιών, με την αυτοπρόσωπη παρουσία του, με την ιδιότητα του πρωθυπουργού, σε συνέδριο του Συνασπισμού. Βεβαίως, υπήρξε η διακοπή σ` αυτό το συνεχές, με τη σύμπραξη σε κυβερνήσεις συνεργασίας, με τη ΝΔ, αλλά αυτή εμφανίστηκε ως προϊόν ανάγκης, λόγω της κρίσης και όχι ως στρατηγική στροφή. Αυτό, τουλάχιστον, αφήνει να εννοηθεί και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα και παρά τη σφοδρή κριτική στη σημερινή κυβέρνηση. Μήπως, οι διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, προσφέρουν την ευκαιρία, για μια αποσαφήνιση, προς αντιπάλους, αλλά και φίλους; Για να μην αγωνιούν και οι τελευταίοι…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ