“Αβάσιμη” και “αποπροσανατολιστική” χαρακτήρισε ο Γενικός Διευθυντής του ΣΕΒ, Άκης Σκέρτσος την επιδίωξη για μια επιστροφή στα ισχύοντα του 2009, καθώς η Οικονομία έχει αλλάξει και χρειάζεται μία νέα ολοκληρωμένη στρατιγική απασχόλησης. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε σε ραδιοφωνική του παρέμβαση (“Αθήνα 9,84”), το νομοσχέδιο που κατέθεσε το υπουργείο Εργασίας, είναι μια σειρά τεχνικού χαρακτήρα ρυθμίσεων που αφορούν στην καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, διευθετήσεις γύρω από το ασφαλιστικό και επέκταση δικαιωμάτων σε ειδικές ομάδες του πληθυσμού. Όμως, όπως είπε, αυτό που χρειάζεται τώρα η οικονομία, είναι μια ολοκληρωμένη στρατηγική απασχόλησης για τη μετά το μνημόνιο εποχή.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “το περιεχόμενο του εργασιακού νομοσχεδίου που εισάγεται σήμερα στη Βουλή δεν ανταποκρίνεται καθόλου στο κλίμα που δημιουργείται από την κυβερνητική πλευρά. Δεν είναι η μείζονα εκείνη παρέμβαση, που θα έφερνε στο προσκήνιο του διαλόγου το μέλλον της εργασίας και την ανάγκη διαμόρφωσης μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής απασχόλησης. Ακόμη, η επιδίωξη για μια επιστροφή στα ισχύοντα του 2009 είναι αβάσιμη και αποπροσανατολιστική”.
Με την οικονομία να έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία οκτώ χρόνια, ο Γενικός Διευθυντής του ΣΕΒ, εξέφρασε την άποψη ότι θα έπρεπε να συζητάμε “για το μέλλον της εργασίας, δηλαδή για μια ολοκληρωμένη στρατηγική απασχόλησης που θα υπηρετεί το στόχο μιας ανοιχτής και εξαγωγικής οικονομίας -μιας οικονομίας που θα στηρίζεται κατά μεγάλο μέρος στα διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες”.
Όπως εξήγησε, αυτό σημαίνει εργοδοτικοί και συνδικαλιστικοί φορείς θα έπρεπεν α συζητούν με το Υπουργείο Εργασίας για θέματα, όπως “οι νέες δεξιότητες που λείπουν από την αγορά εργασίας και δεν παρέχει το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες τις βαθμίδες του, η παραγωγικότητα της εργασίας και της επιχείρησης ώστε να μπορεί να είναι ανταγωνιστική στις διεθνείς αγορές, το τεράστιο και μη ανταποδοτικό μη μισθολογικό κόστος που ροκανίζει σχεδόν κατά 50% το διαθέσιμο εισόδημα της μεσαίας τάξης και μειώνει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και των ελληνικών επιχειρήσεων συμβάλλοντας στο αιματηρό για τη χώρα brain drain”.
Συνεχίζοντας την ίδια λογική διαδρομή, ο κ. Σκέρτσος τόνισε ότι “η προσδοκία ή η επιδίωξη της «επιστροφής» στα ισχύοντα του 2009 είναι αβάσιμη και αποπροσανατολιστική, όχι μόνο λόγω των στρεβλώσεων που χαρακτήριζαν την τότε δομή και λειτουργία της οικονομίας και της αγοράς εργασίας, αλλά και γιατί η λογική της “επιστροφής” εκεί, στο εγγύτερο ή απώτερο μέλλον, του 2019, του 2021 ή του 2030, αγνοεί ότι, εν τω μεταξύ, ο κόσμος της εργασίας διεθνώς, στην ΕΕ και την ευρωζώνη, αλλάζει ραγδαία”.
