Οι κάπως παλιότεροι εξ ημών, θα θυμούνται την ύπαρξη του ΚΟΔΗΣΟ , του αείμνηστου Γιάγκου Πεσμαζόγλου, που η έλλειψη λαϊκής απήχησης, οδήγησε τους επιτελείς του, στο ευρηματικό σύνθημα: «Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ;».
Κατ` αντιστοιχία προς εκείνο το σύνθημα, κάποιοι όψιμοι συνοδοιπόροι της κεντροδεξιάς παράταξης, θα έπρεπε να αναρωτηθούν μήπως, εντέλει, «είναι ΝΔ» και δεν το ξέρουν ή, μάλλον, δεν τολμούν να το ομολογήσουν. Ας μη γελιόμαστε: Η άρνηση της κυβέρνησης, να παραστεί στο αμφιλεγόμενο συνέδριο της Εσθονικής προεδρίας, ανεξάρτητα από το πώς αξιολογείται, στο πολοτικοδιπλωματικό πεδίο, αποτέλεσε την ΑΦΟΡΜΗ και μόνο, για να εκδηλωθεί, απροκάλυπτα πλέον, η πλήρης σύμπλευση με τη σημερινή ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δυνάμεων, κινήσεων και προσωπικοτήτων, με καταγωγική αναφορά στο χώρο της Κεντροαριστεράς, αλλά και της Ανανεωτικής Αριστεράς. Οι σχετικές εγγραφές δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία. Το γεγονός, αυτό καθαυτό, δε μας εκπλήσσει. Έχουν δει, άλλωστε, τόσα τα μάτια μας, ειδικά αυτά τα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας… Προξενεί εντύπωση, ωστόσο, ότι αυτή η πλήρης ταύτιση εκδηλώνεται σ` ένα πεδίο αντιπαράθεσης, με τη σημερινή κυβέρνησης, που, τόσο ως θεματική επιλογή, όσο και ως φρασεολογία, παραπέμπει στη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού», στην εποχή του πρωτόγονου αντικομουνισμού και του Ψυχρού Πολέμου. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ακόμη και η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, αν και επικριτική για την κυβερνητική στάση, αλλά και απερίφραστα καταδικαστική, για τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων, ξεσήκωσε αντιδράσεις, ακόμη και εκ των ένδον, επειδή «τολμούσε» να απορρίπτει την ισοπεδωτική και ανιστόρητη εξίσωση δυο διαμετρικά αντίθετων ιδεολογιών, όπως ο ναζισμός και ο κομμουνισμός. Μέχρι και «δηλώσεις μετανοίας» («Μακρονησιώτικου» τύπου, όπως έλεγαν στα παλιά, πέτρινα χρόνια) ζήτησαν ορισμένοι, δείχνοντας να μην αντιλαμβάνονται ή να έχουν απωθήσει τις, νωπές ακόμη, τραυματικές μνήμες, από την επικράτηση ενός αγοραίου αντικομουνισμού, εντελώς διαφορετικού από τη θεμιτή κριτική στο κομμουνιστικό μοντέλο. Κι όμως, ήταν προσωπικότητες, «υπεράνω υποψίας» για φιλοκομμουνιστικές απόψεις, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Θεόδωρος Πάγκαλος, που, στο πρόσφατο παρελθόν, είχαν απορρίψει απερίφραστα, ως ιστορικά και πολιτικά άτοπη την εξίσωση των δύο συστημάτων, ενώ ανάλογη άποψη εξέφρασε, μόλις χθες, ο βουλευτής Σερρών της ΝΔ, Κώστας Αχ. Καραμανλής.
Γιατί, επομένως, τόσος θόρυβος και κοπετός, για κάτι προφανές, στο οποίο συμπίπτει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων, ως προς τη φύση των κομμουνιστικών καθεστώτων;
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
