Σε μια έντονη συζήτηση του με στελέχη, προερχόμενα από τη «Δημοκρατική Άμυνα» (που αργότερα, αποχώρησαν ή διαγράφηκαν) στις αρχές του 1975, ο Ανδρέας Παπανδρέου, προκειμένου να πείσει τους τότε «συντρόφους» του, ότι προείχε η προετοιμασία για τη διεκδίκηση της εξουσίας, αναφέρθηκε στο «σχέδιο Συντάγματος», που είχε καταθέσει η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, λέγοντας:
«Το Σύνταγμα που ετοιμάζει ο Καραμανλής είναι για δύο και ο δεύτερος δε θα είναι ο Μαύρος». Εννοούσε, ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πως η ΕΚΝΔ υπό τον Γεώργιο Μαύρο, που κατείχε, τότε, τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δε θα ήταν, στο «τέλος του δρόμου», ο εναλλακτικός πόλος εξουσίας, αλλά ο ίδιος. Οι εξελίξεις, όπως γνωρίζουμε, τον δικαίωσαν. Θα συμβεί, άραγε, το ίδιο και με τη σημερινή πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Διότι, στην ουσία, αυτό που είπε η Φώφη Γεννηματά- και με τη χθεσινή δήλωση της- είναι πως πιστεύει ότι θα επαναλάβει την επιτυχία του ιδρυτή του Κινήματος, καταφέρνοντας να φέρει τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ως τον εναλλακτικό πόλο, απέναντι στη ΝΔ, στο νέο πολιτικό σκηνικό, που αναμένεται να διαμορφωθεί, μετά την, επιδιωκόμενη, έξοδο της χώρας, από τα Μνημόνια και την Επιτήρηση και την επιστροφή της, στην «κανονικότητα». Υπάρχουν, άραγε, οι αντικειμενικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις, για κάτι τέτοιο; Στη δεκαετία του `70, δεν υπήρχαν δημοσκοπήσεις, αλλά, τουλάχιστον από τις αρχές του 1976, όπως, τουλάχιστον, θα θυμούνται οι παλαιότεροι, είχε διαφανεί η αύξουσα δυναμική του ΠΑΣΟΚ, ενώ, από την άλλη πλευρά, ο σχηματισμός που είχε δημιουργηθεί, υπό τον Γεώργιο Μαύρο, ως η διάδοχη κατάσταση της προδικτατορικής Ένωσης Κέντρου, είχε τεθεί, ήδη, σε τροχιά αποδόμησης, μετά και την «ομαδική» αποχώρηση των στελεχών, που συναποτελούσαν τις «Νέες Δυνάμεις» (Μαγκάκης, Τσάτσος, Πεπονής κ.λ.π.), τα περισσότερα εκ των οποίων προσχώρησαν βαθμιαία στο ΠΑΣΟΚ. Άραγε, σήμερα, τα πραγματικά, αλλά και τα δημοσκοπικά δεδομένα, συνηγορούν υπέρ μιας επανάληψης εκείνου του σκηνικού;
Υπενθυμίζουμε, απλώς, ότι, τότε το ΠΑΣΟΚ, έστω και μετά από επώδυνες εκκαθαρίσεις, είχε πετύχει την πολιτική και οργανωτική ομογενοποίησή του, ενώ ο προγραμματικός του λόγος και το ιδεολογικό του στίγμα, θα προσθέταμε δε και η απουσία του από τη λεγόμενη «Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας», είχαν διαμορφώσει ένα «καθαρό τοπίο» και μια διακριτή ταυτότητα, απέναντι στη συντηρητική παράταξη…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
