Την πεποίθηση ότι είναι η ώρα να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για τις γερμανικές αποζημιώσεις εξέφρασε ο γερμανικής καταγωγής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χάγκεν Φλάισερ, μιλώντας σε ημερίδα που διοργάνωσε η Λέσχη Αστυνομικών Θεσσαλονίκης, με θέμα «η ναζιστική κατοχή και η κληρονομιά της».
Ο κ. Φλάισερ διευκρίνισε ότι με βάση την ιστορική έρευνα «στις αρχές του ψυχρού πολέμου οι ΗΠΑ αποφάσισαν να μετατρέψουν τη Δυτική Γερμανία σε προπύργιο κατά της κομμουνιστικής απειλής. Για να ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο έπρεπε να απαλλαγεί από την υποχρέωση της καταβολής αποζημιώσεων».
Ειδικά για τη «Συμφωνία για τις Γερμανικές Οφειλές» (Λονδίνο, 1953) ο κ. Φλάισερ τόνισε ότι «αναβλήθηκε η εξέταση απαιτήσεων που πηγάζουν από τον Πόλεμο έως τον οριστικό διακανονισμό του ζητήματος των αποζημιώσεων, διατύπωση που παραπέμπει με ηθελημένη ασάφεια σε μελλοντικό διακανονισμό με μια ενιαία Γερμανία».
Όπως ανέφερε ο πολιτογραφημένος Έλληνας πανεπιστημιακός, επί σχεδόν 40 χρόνια, η χώρα του επένδυε παρελκυστικά στην παρέλευση του χρόνου, την οποία μετά την απρόσμενη επανένωση του 1990 «προέβαλε περιχαρής ως απαλλακτικό στοιχείο με νομική ισχύ».
«Με αφετηρία αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις χωρίς να δημιουργείται νομικό προηγούμενο για αξιώσεις άλλων κρατών. Έτσι θα έμπαινε ένα τέλος στον παραλογισμό, ναζί αξιωματούχοι να έχουν αναγνωρίσει μια γερμανική οφειλή την οποία οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις του Βερολίνου επιδεικτικά αγνοούν» υπογράμμισε ο καθηγητής.
Για την έναρξη των διαπραγματεύσεων επισήμανε ότι «τη δεκαετία του ’90 θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα» καθώς σήμερα πια επικρατεί στη Γερμανία η άποψη ότι τώρα που χρεοκόπησαν οι Έλληνες επικαλούνται ότι δεν χρωστούν εκείνοι αλλά οι Γερμανοί. «Οι Έλληνες πάντα το θυμόνταν αυτό και από το 1945 υπήρξε σχετική αναφορά. Αυτοί που δεν ήθελαν να ακούσουν ήταν οι Γερμανοί και τους συγκάλυψαν και οι ΗΠΑ» πρόσθεσε.
Όσον αφορά στο ύψος των αποζημιώσεων, επικαλέστηκε έγγραφα της εποχής (1944-45) καθώς και σχετική επιστημονική δημοσίευσή του στα γερμανικά στο μεγαλύτερο περιοδικό για την ιστορία της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Συγκεκριμένα τόνισε: «έγγραφο του 1944 υπολογίζει από την πλευρά των κατακτητών το χρέος της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα σύμφωνα με το κατοχικό δάνειο. Το υπολόγιζαν τότε στα 476 εκατομμύρια μάρκα και το ενδιαφέρον είναι ότι σχεδόν ταυτόχρονα, στις αρχές του ’45 η Τράπεζα της Ελλάδος το υπολόγιζε σε 228 εκατομμύρια δολάρια και η επίσημη αναλογία του δολαρίου είναι ένα δολάριο προς δύο μάρκα της εποχής εκείνης».
Λίγο μετά την εκδήλωση, και ερωτηθείς για τους λόγους για τους οποίους ο ίδιος ασχολήθηκε με την γερμανική κατοχή στην Ελλάδα ο Χάγκεν Φλάισερ, ο οποίος συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια με την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη, είπε: «με ενδιέφερε πάρα πολύ ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος επειδή δεν μάθαμε τίποτα στο σχολείο. Είχα πάρει από νωρίς την απόφαση να σπουδάσω μία μέρα αυτό το θέμα γιατί ακούσαμε μόνο ότι οι Γερμανοί ήταν τα θύματα. Πώς ξεκίνησε το θέμα δεν το μάθαμε».
Στους παράγοντες που τον παρακίνησαν να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο ζήτημα, συμπεριλαμβάνει επίσης το ότι έμαθε αρχαία ελληνικά στο γυμνάσιο, τη γνωριμία του με Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία, τα συναισθήματα που του δημιούργησε η χούντα στην Ελλάδα το ΄67, την παρουσία του στην Ελλάδα στη δίκη του Αλέξανδρου Παναγούλη και την κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου και τη γνωριμία του στο Βερολίνο με τη γυναίκα του, Ελένη, σε μια διαδήλωση κατά της Χούντας στην Ελλάδα.
