Η αναφορά του Αμερικανού προέδρου στα πάθη του ελληνικού λαού, πέρα από τις ελπίδες που δημιούργησε, για θετική παρέμβαση, από τη νέα αμερικανική διοίκηση, ανέδειξε και τη γεωπολιτική διάσταση του ελληνικού προβλήματος.
Η «αποκωδικοποίηση» της δήλωσης, άλλωστε, συνιστά μια έμμεση κριτική, αν μη και αποδοκιμασία, της γερμανικής πολιτικής, όχι μόνο, αναφορικά με την αντιμετώπιση της ελληνικής περίπτωσης, αλλά, γενικότερα, της οικονομικής κρίσης, στην ευρωπαϊκή της κλίμακα. Σε αυτό, τουλάχιστον, φαίνεται πως η διοίκηση Τραμπ, συμπλέει με τη στάση της διοίκησης Ομπάμα, με τη διαφορά ότι η πρώτη δημιουργεί την προσμονή μιας πιο εξωστρεφούς και αποφασιστικής παρέμβασης, σε αντίστιξη προς την αδράνεια της προκατόχου της. Υπ` αυτή την έννοια, η λανθάνουσα, μέχρι τώρα, διάσταση ή και αντιπαλότητα, μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Γερμανίας, αναμένεται να προσλάβει πιο απτή ή και δυναμική μορφή. Η διαφορά κατέστη φανερή, άλλωστε, κατά την προ καιρού επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου, στην Ουάσινγκτον, με την επιδεικτική ψυχρότητα, αν μη και περιφρόνηση του Ντόναλντ Τραμπ, απέναντι στην επίσημη καλεσμένη του. Ενδεικτική ήταν και η κίνηση του Αμερικανού προέδρου, που απέφυγε να ενημερώσει την καγκελάριο, πριν από το «χειρουργικό» πλήγμα στη Συρία. Είναι εμφανές πως, αν μη τι άλλο, υπάρχει-και στο πεδίο της σημειολογίας-αλλαγή τόνου και προτεραιοτήτων. Η προχθεσινή, επομένως, παρέμβαση του Αμερικανού προέδρου που, προφανώς, ήταν προμελετημένη ως την τελευταία λεπτομέρεια, δε μπορεί παρά να είναι προάγγελος ενεργητικών δράσεων, όχι μόνο προς την κατεύθυνση του Ταμείου, αλλά και προς την πλευρά της Γερμανίας. Έγκυροι αναλυτές, με βαθύτερη γνώση των πραγμάτων, εκτιμούν ότι δε μπορεί να αφήνει αδιάφορη την Ουάσιγκτον, η εκτόξευση της γερμανικής επιρροής στην Ελλάδα, με «όχημα» τη χρηματοδοτική βοήθεια, που εκφράζεται-μεταξύ άλλων-και στη διείσδυση γερμανικών συμφερόντων σε κρίσιμους τομείς της εγχώριας οικονομικής ζωής, όπως οι υποδομές (αεροδρόμια, λιμάνια). Σε ένα, μάλιστα, εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο-του πάντα καλά ενημερωμένου-συναδέλφου Μανώλη Κοττάκη («Κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» 23-04-2017) συνδέονται οι τελευταίες κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, όπως η σφοδρή επίθεση κατά του «γερμανοτραφούς» Κώστα Σημίτη, αλλά και η επιχείρηση «κάθαρσης», αφού, όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, οι υποθέσεις σκανδάλων, που τίθενται υπό διερεύνηση, έχουν, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, «γερμανικό» άρωμα. Ξέρουμε, άλλωστε, ότι η αποκάλυψη σκανδάλων, με κορυφαίο αυτό της SIEMENS, που έπληττε γερμανικά συμφέροντα, προήλθε από έρευνα της αμερικάνικης φορολογικής αρχής…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
