Ανθρώπινα δράματα πίσω από τα παρατημένα ενδύματα
Τα πρώτα χρόνια της κρίσης στη χώρα μας αποτελούσε πρωτοφανή είδηση το γεγονός ότι αρκετοί πολίτες παρατούσαν τα ρούχα τους στο καθαριστήριο ή την μοδίστρα επειδή δεν είχαν χρήματα να τα πληρώσουν.
Στην πορεία, το θλιβερό αυτό φαινόμενο έγινε μέρος της μνημονιακής καθημερινότητας μας και έπαψε να αποτελεί είδηση.
Έξι χρόνια αργότερα, όμως, τα περισσότερα από αυτά παραμένουν στα αζήτητα, προκαλώντας θλίψη και προβληματισμό για την στασιμότητα και σε πολλές περιπτώσεις επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των Ελλήνων όλο αυτό το διάστημα.
Ενδεικτικό είναι αυτό που συμβαίνει στο στεγνοκαθαριστήριο του Γιάννη Τζήμα, στη Λάρισα, όπως και σε πολλά άλλα καθαριστήρια, που «ασφυκτιούν» από ξεχασμένα ρούχα και σκεπάσματα, τα οποία αν και οι ιδιοκτήτες τους έδωσαν για καθάρισμα, στο τέλος τα παράτησαν.
Από φούστες, φορέματα, ζακέτες και πουκάμισα, παλτό και καμπαρντίνες μέχρι μεταξωτά παπλώματα και κουβέρτες μάλλινες σχηματίζουν, τα «ξεχασμένα» σχηματίζουν στοίβες ολόκληρες που ξεκινούν από το πάτωμα και φτάνουν μέχρι το ταβάνι!
Το μεγαλύτερο μέρος αυτών, παραμένει εκεί εξαιτίας της αδυναμίας των πελατών να τα πληρώσουν αν και ανάμεσά τους υπάρχει μια μικρή μερίδα ανθρώπων που έχει πραγματικά ξεχάσει τα ρούχα του, κυρίως όσοι παίρνουν συχνά μεταθέσεις σε άλλες πόλεις.
Ένας ακόμη λόγος που οδηγεί στη διαιώνιση του φαινόμενου και σχετίζεται επίσης με την κρίση είναι ότι πλέον όλο και περισσότεροι στρέφονται στο παράνομο φθηνό εμπόριο.
«Μεγάλη ζημιά στα καθαριστήρια προκαλεί το παράνομο εμπόριο ενδυμάτων, στις λαϊκές αγορές ή οπουδήποτε αυτό γίνεται, γιατί οι πελάτες προτιμούν να αγοράσουν για παράδειγμα ένα σακάκι με πέντε ευρώ, από το να δώσουν επτά ευρώ για να πάρουν το δικό τους από το καθαριστήριο, όπως αντίστοιχα μπορεί να συμβαίνει με μια φούστα, μία ζακέτα κ.α. Έτσι ένα μέρος των ρούχων στα αζήτητα είναι και γιατί οι πελάτες βρήκαν κάτι πιο φθηνό καινούργιο» εξηγεί ο κ. Τζήμας στην τοπική εφημερίδα «Ελευθερία».
Πίσω από τα «ορφανά» ενδύματα κρύβονται πολλές φορές ανθρώπινα δράματα. Ένας επαγγελματίας που «έπεσε έξω» και αναγκάστηκε να βάλει λουκέτο στην επιχείρησή του άφησε στο καθαριστήριο δέκα πουκάμισα.
«Τα κρατάω, αν και ξέρω ότι δύσκολα θα με πληρώσει… Έφυγε στα καράβια!». αναφέρει ο κ. Τζήμας και συνεχίζει «Αυτό το πάπλωμα δεν το θέλει ο ιδιοκτήτης του, γιατί μου είπε ότι πήρε καινούργιο! Χαρακτηριστικά μου τόνισε: Θα σου δώσω δέκα ευρώ για το καθάρισμα, ενώ παίρνω καινούργιο με είκοσι; Κράτα το!».
Λόγω οικονομικής κρίσης, η κίνηση πελατών έχει μειωθεί κατά 30% τα τελευταία χρόνια «Το καθαριστήριο σήμερα είναι πολυτέλεια…» παραδέχεται ο ιδιοκτήτης του.
Βέβαια, υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνες όπου κάποιοι άλλαξαν μέγεθος –είτε πάχυναν, είτε αδυνάτισαν- και δεν τους κάνουν πια τα ρούχα ή απεβίωσαν και δεν υπάρχει κάποιος συγγενής να τα παραλάβει.
Μεταξύ άλλων ένα γαμπριάτικο κουστούμι έμεινε στο καθαριστήριο επί μια 15ετια γιατί ο γαμπρός χώρισε στον πρώτο μήνα του γάμου και δεν πήγε να το πάρει!
Ωστόσο, αυτά τα περιστατικά αποτελούν απλώς εξαιρέσεις…
Δωρεά στους άπορους
Σήμερα, μόνο στο καθαριστήριο του Γιάννη Τζήμα, είναι στα αζήτητα από 5 μέχρι και 15 χρόνια τριάντα παπλώματα, άλλες τόσες κουβέρτες και περίπου 50 ρούχα, ενώ την τελευταία επταετία παραμένουν ξεχασμένες τουλάχιστον δέκα κουρτίνες.
Το κόστος της ζημίας του, ανέρχεται περίπου στα 1.000 ευρώ απορρυπαντικά, σακούλες, στέγνωμα, που χρειάστηκε για τον καθαρισμό τους.
Εκτός από τη «χασούρα», όμως, τίθεται και το ζήτημα της έλλειψης χώρου αφού κάθε επαγγελματίας δεν μπορεί να «γεμίζει» την αποθήκη του και να τα κρατά για χρόνια.
Η λύση, λοιπόν, βρέθηκε σε συνεννόηση με τον δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Λαρισαίων, που ασχολείται με θέματα πρόνοιας και κοινωνικής πολιτικής, κ. Μιχάλη Αναστασίου, ο οποίος ανταποκρίθηκε και προβλέπεται κάποια ποσότητα από αυτά να διατεθούν στη «Στέγη αστέγων» Λάρισας και στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του δήμου.
