Το κακόβουλο πόκερ με την Ελλάδα

Τις ίδιες ώρες όπου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέσα από την διαβούλευση του Άρθρου ΙV για την πορεία της Ελληνικής οικονομίας (δίπλα από την Έκθεση για την μη-βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους), αλλά και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι μιλώντας για τις προϋποθέσεις πρόσβασης της Ελλάδας στην διαβόητη χαλάρωση/Q.E. ξεκαθάριζαν τα πράγματα για το πού βρίσκεται η Ελληνική υπόθεση, τις ίδιες αυτές ώρες στον Γερμανικό Τύπο γινόταν φανερό πόσο κακόβουλο είναι το πόκερ που παίζεται γύρω απο την Ελλάδα.

Γιατί, οταν “μιλούν” οι μεγάλοι του διεθνούς συστήματος – γιατί αυτό είναι το ΔΝΤ και η ΕΚΤ – ξεκινούμε με αναφορά στον Γερμανικό Τύπο; Διότι εκεί παίζεται, στην Γερμανική δημοσια πολιτική σκηνή, το πραγματικό παιχνίδι των υποχωρήσεων που θα χρειαστούν, αν δεν είναι να ριχτεί η Ελλάδα στα βράχια. Ή μάλλον… “αν είναι να μην αφεθεί να πέσει η Ελλάδα στα βράχια“. Αιχμηρή η Die Welt επισήμανε εκείνο που όλοι παραδέχονται – αλλά κανείς δεν λέει , στην προεκλογική Γερμανία: ότι τελικώς “κάποιας μορφής ελάφρυνση του Ελληνικού χρέους απο τους επισήμους πιστωτές θα υπάρξει”. Απλώς, με την λογική σαράφη (αυτό δεν το λέει η Welt, έτσι…) ο Σόιμπλε θέλει να μειώσει το μέγεθος της κίνησης, ενώ με την λογική επαρχιακού παίκτη (ούτε αυτό το λέει έτσι….) θέλει να κάνει την κίνηση οπισθοχώρησης  σε λιγότερο τραυματικό χρόνο/μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου , ή πάλιν η κίνηση να βαρύνει άλλον όταν ο ίδιος δεν είναι υπουργός Οικονομικών. Γι αυτό και, ευθέως, η εφημερίδα εγκαλεί τον Σόιμπλε για “επικίνδυνο πόκερ”.

Το υπαινίσσεται η (έγκυρη, κατεστημένη) Welt αλλά το εξηγεί πιο ξεκάθαρα η (ευνοϊκότερη για τις Ελληνικές θέσεις, συνήθως) Sueddeutsche Zeitung: ούτε η θέση Σόιμπλε αληθεύει ότι θα χρειαστεί η Γερμανική Βουλή /το Bundestag να προχωρήσει – άμεσα, υπό συνθήκες ανοιχτής κρίσης – σε νέα απόφασή της για την Ελλάδα, αν το ΔΝΤ αποχωρήσει από το Ελληνικό Πρόγραμμα. Αυτό, δε, ήδη