Τὸ ἀγκάθι τῶν Σκοπίων

ΤH φρΑση αὐτὴ εἶχα χρησιμοποιήσει συχνὰ στὸ παρελθὸν σὲ ἄρθρα καὶ ὁμιλίες μου. Δὲν εἶναι εὕρημα δικό μου. Τὴν εἶχε πρῶτος ὁ σπουδαῖος ἱστορικός Σπυρίδων Λάμπρος σὲ μιὰ ὁμιλία του γιὰ νὰ ἀντικρούσει περὶ τὸ 1890 προεκτατικὲς πρὸς νότον βλέψεις τῶν Σέρβων. Εἶχαν βάλει ἀπὸ τότε στὸ μάτι τὴν ἀκμάζουσα ἀπὸ Ἑλληνισμὸ πόλη τῶν Σκοπίων, ποὺ καὶ τὸ ὄνομα αὐτὸ εἶναι ἑλληνικό. Πρόκειται γιὰ τὴν ἀρχαία πόλη Σκοῦποι. Ὥς τὶς παραμονὲς τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παρότι ἡ πόλη εἶχε περιέλθει ὑπὸ τὴν κυριαρχία τῶν Σέρβων, οἱ κάτοικοί της ἦταν ἕνα μεῖγμα Σἐρβων, Βουλγάρων, Ἑλλήνων, Τούρκων, Ἑβραίων καὶ Τσιγγάνων. Οἱ περισσότεροι Ἕλληνες εἶχαν ἤδη ἀποχωρήσει. Τὴν πληθυσμιακὴ ποικιλία διαπίστωσα προσωπικὰ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1963, ὅταν ἔγινε ὁ φοβερὸς σεισμὸς τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ἕνας σεισμὸς ποὺ ἔκανε τὴν πόλη ἕναν ἀπέραντο ἐρειπιώνα μὲ 10.040 νεκρούς. Πρῶτα ἔφθασαν πρὸς ἐνίσχυση ἑλληνικὲς στρατιωτικὲς μονάδες. Μέσα στοὺς στρατιῶτες ἤμουν κι ἐγώ, ποὺ, χάρη στὶς γνώσεις μου στὴ σλαβικὴ, τουρκικὴ καὶ ἀθιγγανικὴ, μποροῦσα νὰ κινοῦμαι εὐχερῶς. Καὶ βοήθησα ἐπαρκῶς τὴ μονάδα σκαπανέων. Βρῆκα ὅμως, ἕνα ὑλικό ποὺ ἀποτέλεσε πυρῆνα τῶν ἄρθρων μου στὸ περιοδικό «Πολιτικὰ Θέματα» καθ’ ὅλο τὸ ἔτος 1991. Ἐπειδὴ τότε ἡ περιοχὴ τῶν Σκοπίων ἀπὸ τμῆμα τῆς μείζονος Γιουγκοσλαβίας μεταμορφωνόταν σὲ αὐτόνομο κράτος μὲ τὸ ὄνομα Μακεδονία, τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1932 ἔθεσα σὲ κυκλοφορία τὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὸ Μακεδονικό Ζήτημα στὴν Ἐμπλοκὴ τῶν Σκοπίων», ἀπὸ τὸ ὁποῖο βιβλίο κάποιοι ἐπιφανεῖς τότε πολιτικοὶ ἔκλεψαν ὄχι μόνο περιεχόμενο ἀλλὰ καὶ τὸν μισὸ τίτλο!

Ἦταν μιὰ χρονιὰ ποὺ ὅλοι σχεδὸν οἱ Ἕλληνες εἶχαν μεταβληθεῖ σὲ… «Μακεδονομάχους»! Τὰ μαχητικὰ συλλαλητήρια ἔδιναν κι ἔπαιρναν. Ὁ  Λεωνίδας Κύρκος ἀγκαζὲ μὲ τὸν Παπαθεμελῆ στὸ μεγάλο συλλαλητήριο τῆς Θεσσαλονίκης. Ἐγὼ δὲν πῆγα, οὔτε μίλησα πουθενὰ. Τότε. Ὅ,τι ἦταν νὰ πῶ, τὸ εἶχα πεῖ ἀπὸ τὸ 1965 πρὸς ὅλα τὰ κόμματα. Εἶχα προειδοποιήσει ὅτι τὰ Σκόπια θὰ γίνουν νὲο ἀγκάθι φαρμακερὸ στὴν πλάτη μας. Ἡ ἀπάντηση ἦταν: «Μὴν ξύνεις πληγὲς». Ἔτσι σχηματίστηκε τὸ πολιτικό συρίγγιο. Στὴν τελευταία σελίδα τοῦ βιβλίου μου ἔγραψα ὅτι καὶ πάλι ἡ Ἑλλὰς θὰ ἡττηθεῖ καὶ ὅτι οἱ Σκοπιανοὶ θὰ νικήσουν. Εἶχα μιὰ ἐλπίδα ὅτι ἡ νέα γενιὰ πολιτικῶν θὰ εἶναι πιὸ διορατικὴ. Δυστυχῶς, ὑπῆρξε πιὸ τυφλή καὶ ἀπὸ τὸν Πολύφημο μετὰ τὴν «θεραπευτική ἐπίσκεψη» τοῦ Ὀδυσσέα. Τώρα οἱ Σκοπιανοὶ ὄχι μόνον μονοπωλοῦν τὸ ὄνομα Μακεδονία, ἀλλ’ ἔχουν γίνει κέντρο ἀνθελληνικῆς συνωμοσίας. Καὶ πέρα ἀπὸ αὐτὸ ἄντρο τῶν τζιχαντιστῶν. Ὅπως ἔγραψε στὸ φύλλο τῆς 22ας Νοεμβρίου ἡ «Κ Ν» ἀπὸ τὰ Σκόπια διοχετεύονται πρὸς τὸ διαβόητο «Χαλιφάτο» τὸ 73% τῶν ἀπὸ τὴν Εὐρώπη τζιχαντιστῶν. Καὶ ὄχι ἁπλῶς διοχετεύονται ἀλλὰ ἐκεῖ ἐκπαιδεύονται. Φαίνεται ὅτι πολύ ἰσλαμικό χρῆμα εἰσρέει στὴν ἁμαρτωλὴ αὐτὴ περιοχὴ, ποὺ οἱ ἡγέτες της ξέρουν τὴν τέχνη νὰ βυζαίνουν χρῆμα ἀπὸ παντοῦ.

Τὸ δυσάρεστο ὅμως γι’ αὐτοὺς εἶναι πὼς αὐτὴ ἡ ἱστορία μὲ τὸ «Χαλιφάτο» ὅπου νά’ ναι τελειώνει. Καὶ πρὸς τὰ ποὺ θὰ διοχετευθοῦν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐκπαιδευόμενοι τζιχαντιστές; Ὄχι ἀσφαλῶς σὲ ἐμφανῆ ἀλλὰ σὲ ἀφανῆ πεδία μαχῶν. Πολλοὶ θὰ κατευθυνθοῦν πρὸς τὶς χῶρες τῆς Κεντρικῆς Εὐρὼπης, στὶς ὁποῖες πιθανῶς γεννήθηκαν ἀπὸ μουσουλμάνους γονεῖς. Πιὸ πιθανὸν εἶναι, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τῆς Ἄγκυρας καὶ τῆς Σκοπιανῆς πολιτικῆς μαφίας, νὰ κατευθυνθοῦν πρὸς τὴν Βουλγαρία καὶ τὴν Ἑλλάδα, ποὺ εἶναι στὸ στόχαστρο τοῦ νέου σουλτάνου. Πιὸ πιθανὴ καὶ μάλιστα σὲ σύντομο χρόνο θὰ εἶναι ἡ δράση τους στὴν Ἑλλάδα, ὅπου θὰ δράσουν ἀρχικὰ ὡς ἰνστρούχτορες καὶ προβοκάτορες. Ἤδη κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς συμμετέχουν στὶς ἐξεγέρσεις τῶν «Κέντρων Φιλοξενίας» (ἑλληνιστὶ Χότ Σπότ), συμμετέχουν καὶ στὶς Έξαρχειακές «πολιτιστικὲς» ἐκδηλώσεις φωτιᾶς καὶ λαύρας. Ὅσο αὐξάνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν μουσουλμάνων στὴ χώρα μας, τόσο πιὸ δύσκολη θὰ εἶναι ἡ φιλοξενία. Ἡ  Ἑλλάς, λόγῳ τῆς ἐντεινόμενης κρίσης, δὲν μπορεῖ νὰ διαθρέψει τὸ δικό της πληθυσμό. Δὲν μπορεῖ νὰ προσφέρει στέγη σὲ ὅλους τοὺς Ἕλληνες. Ἑκατοντάδες ἄστεγοι κοιμοῦνται στοὺς δρόμους. Ποὺ θὰ βρεῖ πόρους γιὰ τόσους ξένους; Μοιραῖα θὰ ἀρχίσουν τριβὲς, ποὺ θὰ γίνουν –ἤδη γίνονται– προστριβές. Καὶ τότε –ὅπερ ἀπεύχομαι– θὰ ἔχουν τὸ λόγο οἱ τζιχαντιστὲς ποὺ θὰ μᾶς ἔλθουν –καὶ ἔχουν ἔλθει– ἀπὸ τὰ Σκόπια. Καλὸ θὰ εἶναι νὰ ἐπαγρυπνοῦμε, γιὰ νὰ μὴ γνωρίσουμε τραγωδίες, ὅπως αὐτὲς τοῦ Παρισιοῦ καὶ τῶν Βρυξελλῶν. 

www.sarantoskargakos.gr