Πώς άνοιξαν τον Τάφο του Χριστού 466 χρόνια μετά

«Μοναδική και ανεπανάληπτη εμπειρία» χαρακτήρισε η κυρία Μοροπούλου, η οποία επιβλέπει τις εργασίες αναστήλωσης και αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου στον Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, για τη στιγμή που μετά από αιώνες ήρθε στο φως η κλίνη του βράχου που είχε εναποτεθεί το σώμα του Ιησού Χριστού.

Οι ερευνητές θεωρούν πως η τελευταία φορά που «άνοιξε» ο Πανάγιος Τάφος ήταν το 1550.

«Στις 26/10/2016 μετακυλήσαμε την πλάκα του Παναγίου Τάφου. Κάτω από τη σημερινή μαρμάρινη πλάκα του κάλφα Κομνηνού -φημισμένου αρχιτέκτονα που είχε κάνει την αποκατάσταση του τάφου το 1810- βρήκαμε μια πλάκα μάλλον σταυροφοριακή, όπως τεκμαίρεται από τον χαρακτηριστικό σταυρό των Σταυροφοριών που φέρει επάνω της. Κάτω από αυτήν την πλάκα βρήκαμε την κοίτη του βράχου όπου θεωρείται ότι τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού», δήλωσε η επικεφαλής καθηγήτρια του ΕΜΠ, κάνοντας γνωστό ότι στο πλαίσιο των εργασιών διανοίχτηκε και ένα μικρό παράθυρο, ώστε το εσωτερικό του τάφου να είναι ορατό στους προσκυνητές εντός του Ιερού Κουβουκλίου.

Σύμφωνα με την παράδοση, το σώμα του Ιησού τοποθετήθηκε σε ένα «νεκρικό κρεβάτι», διαστάσεων 2,07×1,93 μ., λαξευμένο από ασβεστόλιθο στο τοίχωμα της σπηλιάς, στην οποία μεταφέρθηκε μετά τη σταύρωσή του από τους Ρωμαίους, απ’ όπου και αναστήθηκε τρεις ημέρες αργότερα το 30 ή ενδεχομένως το 33 μ.Χ. «Αυτό που μας συγκλονίζει όλους είναι ότι ο Τάφος του Ιησού είναι ένας τάφος ζωντανός. Εκπέμπει το μήνυμα της Ανάστασης και της ελπίδας και είναι εκείνο που μας επηρέασε και μπορέσαμε να δουλέψουμε», δήλωσε συγκινημένη η κυρία Μοροπούλου, η οποία -μιλώντας live στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ- αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσης της μαρμάρινης πλάκας τα ειδικά μηχανήματα καταγραφής … βραχυκύκλωσαν.

Οι εργασίες αποκατάστασης, που σε μεγάλο βαθμό έχουν υλοποιηθεί έως σήμερα, προβλέπουν απομάκρυνση των ορθομαρμαρώσεων του Ιερού Κουβουκλίου ώστε να επιτρέπεται η πρόσβαση στο εσωτερικό του, ανάδειξη και προστασία του Ιερού Βράχου που περιβάλλει τον Πανάγιο Τάφο, διασφάλιση της στατικότητας, συντήρηση όλων των στοιχείων της πρόσοψης και των επιφανειών του Ιερού Κουβουκλίου και, τέλος, αφαίρεση του σιδερένιου κλωβού που σήμερα το καλύπτει. Οι εργασίες θα επιτρέψουν τη διάσωση του μνημείου από τη συνεχιζόμενη υγρασία και τη δομοστατική ακεραιότητά του, που θα επιτρέπει στους χιλιάδες προσκυνητές να προσέρχονται με ασφάλεια. Οπως τονίζουν οι Ελληνες ερευνητές, τα σοβαρά προβλήματα υγρασίας δημιουργούνται από νερά που υπάρχουν σε υπόγεια κανάλια κάτω από τον Ναό της Αναστάσεως και όχι σε όμβρια ύδατα που εισχωρούσαν στο εσωτερικό από τους δύο μεγάλους τρούλους.

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει ανακοινωθεί, το έργο θα πρέπει να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί έως τις 22/3/2017, σχεδόν έναν μήνα πριν από το ορθόδοξο Πάσχα, προκειμένου το Μεγάλο Σάββατο (15/4/2017) η τελετή αφής του Αγίου Φωτός να πραγματοποιηθεί εντός του αποκατεστημένου Ιερού Κουβουκλίου.

Χορηγίες από Αμπντάλα και Ερτεγκούν 

Τον Μάρτιο του 2015 η Υπηρεσία Αρχαιοτήτων του Ισραήλ και ο Δήμος Ιεροσολύμων σφράγισαν -χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση- τον Πανάγιο Τάφο, επικαλούμενοι τον κίνδυνο κατάρρευσης του Ιερού Κουβουκλίου. Η απόφαση, που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και τελικά ανακλήθηκε, κινητοποίησε τις τρεις χριστιανικές κοινότητες -Ορθοδόξων, Λατίνων και Αρμενίων- οι οποίες και συμφώνησαν στην έναρξη εργασιών και αναστήλωσης στο μνημείο, δίνοντας το πράσινο φως στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο Γ’ να ξεκινήσει τις σχετικές ενέργειες. Ως επικεφαλής τη διεπιστημονικής ομάδας που θα αναλάμβανε το δύσκολο έργο, ο Πατριάρχης Θεόφιλος επέλεξε την καθηγήτρια του ΕΜΠ Τόνια Μοροπούλου, που από το 2010 έχει εικόνα των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζει όχι μόνο το Ιερό Κουβούκλιο, αλλά ολόκληρος ο Ναός της Αναστάσεως, που κατασκευάστηκε στα μέσα του 4ου αιώνα με εντολή της Αγίας Ελένης, μητέρας του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’, ενώ στη σημερινή του μορφή χρονολογείται στο 1810.

Η γοητευτική βασίλισσα Ράνια είναι μεταξύ των δωρητών για να ολοκληρωθούν τα έργα αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου. Η Ιορδανία, υπό τον βασιλιά Αμπντάλα αποτελεί μία από τις εγγυήτριες δυνάμεις των μουσουλμανικών και χριστιανικών μνημείων της περιοχής