«Ώδινε» Τσίπρας και… «απέβαλε»!

Φρονούμε ότι, αν οι εκάστοτε πρωθυπουργοί παρουσίαζαν την ίδια δεινότητα στις αποφάσεις τους για («ισόρροπους») ανασχηματισμούς και την ίδια ικανότητα σε ευρηματικότητα κοσμητικών επιθέτων τους και σε εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για την αντιμετώπιση των χρόνιων στρεβλώσεων σε όλους τους τομείς πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας, δεν θα έφτανε η χώρα στο τελευταίο του κακού της σκάλας το σκαλί.

Μόλις πριν από λίγες ημέρες η τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος κυρία Όλγα Γεροβασίλη είχε προαναγγείλει ένα «δομικό» ανασχηματισμό, παραπέμποντας σε παρόμοιο (τον ονόμασε «αναδόμηση») τον Ιούλιο του 1982 χαρακτηρισμού που είχε χρησιμοποιήσει ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν άλλαξε τη δομή της τότε κυβέρνησης συνολικά και… διπλασίασε σχεδόν τον αριθμό των υπουργείων, ή στον «σαρωτικό», όταν το 1985 απομάκρυνε τον Γεράσιμο Αρσένη από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και έβαλε τον κ. Κώστα Σημίτη για να ανακοινώσει και να εφαρμόσει το πρώτο σχεδόν στην οικονομική ιστορία σκληρό πακέτο μέτρων λιτότητας και μάλιστα από «σοσιαλιστική» κυβέρνηση!

Από τότε όλοι σχεδόν οι ανασχηματισμοί συνοδεύονταν από τέτοιους και άλλους χαρακτηρισμούς, που ποτέ δεν δικαιώθηκαν. Διότι, «δομικοί» ανασχηματισμοί λέγονται εκείνοι που επιφέρουν αλλαγές στο ίδιο κυβερνητικό σχήμα και τον τρόπο λειτουργίας τους για να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Και στην περίπτωση του νέου ανασχηματισμού και ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας απλώς «ώδινε» και… απέβαλε τέσσερις υπουργούς (Αριστείδης Μπαλτάς, Νίκος Φίλης, Θοδωρής Δρίτσας, Νίκος Παρασκευόπουλος), τέσσερις αναπληρωτές υπουργούς (Τρύφων Αλεξιάδης, Νίκος Ξυδάκης, Σία Αναγνωστοπούλου, Μάρκος Μπόλαρης) και τρεις υφυπουργούς (Δημήτρης Μάρδας, Θεοδόσης Πελεγρίνης και Θεοδώρα Τζάκρη).

Επίσης, με ένα «σαρωτικό» ανασχηματισμό, όπως κατά κόρον χαρακτηρίζονταν πολλοί κατά το παρελθόν, γίνονται αλλαγές προσώπων στα περισσότερα σημαντικά υπουργεία, ανατροπές ισορροπιών και ίσως στροφή πολιτικής, στοιχεία που δεν παρατηρούνται και στον τελευταίο ανασχηματισμό. Έτσι, ο νέος ανασχηματισμός μπορεί να χαρακτηριστεί «απλός», αφού με τις εναλλαγές προσώπων σε μερικά υπουργεία επιδιώκονται διορθωτικές κινήσεις και διατήρηση των αναγκαίων ισορροπιών στην κοινοβουλευτική ομάδα. Για όλους αυτούς τους λόγους, δηλαδή με τις συνεχείς εναλλαγές προσώπων σε υπουργεία, δεν προωθείται τίποτε σχεδόν το σημαντικό σε βαριά ασθενείς τομείς της χώρας, αφού μέχρι να ενημερωθεί ένας υπουργός για το έργο που πρέπει να αποτελέσει αντικαθίσταται, και αρχίζει το μαρτύριο πάλι από την… αρχή!

Είναι αλήθεια ότι σε μερικές περιπτώσεις η αντικατάσταση προσώπων γίνεται σε μερικά σημαντικά υπουργεία, όταν η πολιτική μιας κυβέρνησης αποτυγχάνει παταγωδώς, διότι επιδιώκεται από μερικούς («συνεπείς») υπουργούς η εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματος που είχε εξαγγελθεί προεκλογικά ή στις προγραμματικές δηλώσεις. Αλλά στην περίπτωση αυτή δεν γίνονται απλοί ή «δομικοί» ή «σαρωτικοί» ανασχηματισμοί, αλλά προκηρύσσονται αμέσως εκλογές. Διότι, δεν φταίνε οι υπουργοί που είναι συνεπείς σε προεκλογικές υποσχέσεις… Ύστερα, ένας δομικός ανασχηματισμός σημαίνει μια ολιγομελή κυβέρνηση και με ολιγάριθμα υπουργεία και υπουργούς. Διότι, όπως λέει ο θυμόσοφος ελληνικό λαός, «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει».