Η πολυετής φαιδρή ιστορία του «ελέγχου» των επιχορηγούμενων δημόσιων οργανισμών!

Με νέα του εγκύκλιο, το υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ουφ!) υπενθυμίζει ότι όσοι φορείς του Δημοσίου επιχορηγούνται από το Κράτος, πρέπει να καταθέσουν τα απολογιστικά τους στοιχεία δαπανών έως την 31η Οκτωβρίου 2016, ειδάλλως, «… η μη δημοσίευση των απολογιστικών στοιχείων δαπανών έως την καταληκτική ημερομηνία έχει ως συνέπεια τον αποκλεισμό του υπόχρεου φορέα από κάθε επιχορήγηση στο μέλλον», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται στην ίδια εγκύκλιο.

Αλλά, ματαίως. Διότι, 22 χρόνια από τότε που ψηφίστηκε ο Νόμος 2271/1994 για το ίδιο σχεδόν θέμα και είκοσι χρόνια από τότε που ψηφίστηκε ο Νόμο 2414/96 για τον «οργανωτικό εκσυγχρονισμό», τάχα, των αμέτρητων δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών που επιχορηγούνται από το κράτος, δηλαδή για το… ίδιο θέμα, έχουν σταλεί κι άλλες, πολλές, τέτοιες «παρακλητικές» εγκύκλιοι και έχουν ψηφιστεί κι άλλοι, ίδιοι, νόμοι, οι οποίοι μάλιστα είχαν προκαλέσει και κομματικές αναταράξεις, φαιδρά και ευτράπελα.

Τον Ιανουάριο του 1998, μετά το «γράψιμο» των δύο παραπάνω Νόμων «στα παλιά μας τα παπούτσια» επιχειρήθηκε από την τότε κυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη αλλαγή γενικών κανονισμών προσωπικού στις ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις, η οποία προκάλεσε αναταράξεις και μείζονα εσωκομματική κρίση στη Νέα Δημοκρατία. Ο τότε πρόεδρος του κόμματος κ. Κώστας Καραμανλής αποφάσισε να διαγράψει τρία επιφανή στελέχη της παράταξης, τους κ. κ. Γιώργο Σουφλιά, Στέφανο Μάνο και Βασίλη Κοντογιαννόπουλο, διότι οι τρεις και ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης είχαν απουσιάσει από την ψηφοφορία επί μιας ρύθμισης, την οποία είχε φέρει στη Βουλή ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου και η οποία προέβλεπε την αλλαγή των γενικών κανονισμών προσωπικού στις ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις, είτε ύστερα από διαπραγματεύσεις μεταξύ των διοικήσεων είτε με νόμο, εάν εντός έξι μηνών οι διαπραγματεύσεις δεν κατέληγαν σε αποτέλεσμα. Δηλαδή, ζητούνταν να ψηφισθεί νέος Νόμος, ενώ υπήρχε ο… ανεφάρμοστος Νόμος 2271/1994!

Ο κ. Καραμανλής είχε χαρακτηρίσει τη διάταξη ανούσια και κενή περιεχομένου, επειδή με νόμο προανήγγελλε νόμο και προχώρησε στη διαγραφή των τριών στελεχών που είχαν εκφρασθεί υπέρ της ρύθμισης και κατά την ημέρα της ψηφοφορίας απουσίασαν και κατέθεσε στη Βουλή πρόταση για άμεση εφαρμογή, με τα ακόλουθα κυριότερα σημεία: Ταχεία διαδικασία αποκρατικοποίησης, κατάργηση των μονοπωλιακών προνομίων και άνοιγμα στον ανταγωνισμό, αξιοκρατική επιλογή των διοικήσεων με τις διαδικασίες του Νόμου 2414/96, «τον οποίο η ίδια κυβέρνηση ψήφισε και τον οποίο η ίδια έκτοτε παραβιάζει κατάφωρα», τόνισε ο κ. Καραμανλής, υποχρεωτική δημοσίευση ισολογισμών, που πιστοποιούνται από αξιόπιστους ελεγκτικούς φορείς έως τις 30 Ιουνίου του 1998, τριετή επιχειρησιακά προγράμματα μείωσης των ελλειμμάτων, Κανονισμός προμηθειών, που να εξασφαλίζουν τη διαφάνεια, οριστική κατάρτιση των γενικών κανονισμών προσωπικού με τη σύμφωνη γνώμη των δύο μερών (επιχείρηση – εργαζόμενοι) και του αρμόδιου υπουργού.

Αλλά, επειδή η ιστορία στη χώρα μας επαναλαμβάνεται ως… ιλαροτραγωδία, θα έχει τέτοια συνέχεια στο επόμενο σημείωμά μας…