«Το 2018 να είναι η πρώτη χρονιά που το δημόσιο θα κάνει συλλογικές συμβάσεις εργασίας, θα επαναφέρει το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων», δήλωσε από την Θεσσαλονίκη, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Χριστόφορος Βερναρδάκης.
Την ώρα που οι δανειστές επιστρέφουν, για να ανοίξουν τον «καυτό» φάκελο των Εργασιακών, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης.
μιλώντας, στο πλαίσιο της 81ης ΔΕΘ, αναφέρθηκε στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ζητώντας και την βοήθεια της ΑΔΕΔΥ. «Θα θέλαμε τη βοήθεια της ΑΔΕΔΥ και προσδοκούμε σε μια σοβαρή διοίκηση της ΑΔΕΔΥ τους επόμενους μήνες. Ακριβώς γιατί η κυβέρνηση έχει όλη τη δύναμη και όλη την πολιτική βούληση να προχωρήσει σε αυτή τη μεγάλη θεσμική τομή, την έχει και για τον ιδιωτικό τομέα και θα το δείξουμε αυτό και τις επόμενες μέρες αλλά την έχει και στο δημόσιο τομέα», τόνισε παρουσία του υπουργού Παναγιώτη Κουρουμπλή.
Από την άλλη πλευρά, ο ίδιος τόνισε, πως «το ταγκό θέλει δύο» και «Όταν ο ΣΕΒ απαιτεί 150.000 απολύσεις στο δημόσιο επισήμως, το υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης το οποίο έχει το θάρρος να τα βάλει με το ΣΕΒ έχει και την απαίτηση όμως από τα συνδικάτα των εργαζομένων, όταν είναι πραγματικά συνδικάτα των εργαζομένων και δεν είναι καρτέλ διανομής πολιτικής επιρροής, να είναι μπροστά στον αγώνα για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και όχι να κρύβονται πίσω από τις ανοησίες που λένε», δήλωσε.
Όμως σύμφωνα με τον ίδιο, υπάρχουν και «δυνάμεις μέσα στον εργασιακό χώρο του δημόσιου τομέα» που όπως είπε πρέπει να απελευθερωθούν από αυτή την κακή επιρροή.
«Ο συνδικαλισμός πρέπει να είναι αυτόνομος και αυτοδύναμος αλλά θα πρέπει να είναι υπέρ των εργαζομένων και όχι υπέρ των ηγετικών ομάδων και των καρτέλ νομής εξουσίας»προσέθεσε.
Τέλος απευθύνθηκε στον ΣΕΒ λέγοντας ότι «δε θα επιτρέψουμε απολύσεις στο δημόσιο και θα το αποδείξουμε όπως το αποδείξαμε με το φυλλάδιο που δώσαμε σε συνεργασία με το Γενικό Λογιστήριο του κράτους όπου τους αποδείξαμε πως ό,τι λένε είναι απόλυτα ψέματα». Μάλιστα όπως τόνισε, «το δημόσιο στην Ελλάδα έχει το μικρότερο μισθολογικό κόστος ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα που αφήνει έξω το δημόσιο τομέα».
