Ακούμε συχνά ότι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα, ότι τα παιδιά σκοτώνουν τον έρωτα,ότι η ρουτίνα σκοτώνει τον έρωτα, ότι ο έρωτας πεθαίνει μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα. Ακόμη και η ψυχοθεραπεία έχει κατηγορηθεί γι’ αυτό. Τι από όλα αυτάισχύει, τελικά, και σε ποιο βαθμό;
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, ο έρωτας αποτελεί μια μορφή ψύχωσης. Συνιστά μιααπώλεια του ελέγχου της πραγματικότητας, που σχετίζεται με τον άλλο ως ερωτικόαντικείμενο.
«Στον έρωτα θέλουμε να καταβροχθίσουμε τον άλλον, αδιαφορώντας για το αν είναικαλά. Θέλουμε να έχουμε απόλυτη κυριαρχία πάνω στον άνθρωπο, με τον οποίοείμαστε ερωτευμένοι. Στην πορεία, αν είμαστε αρκετά ώριμοι, αρχίζουμε να θέλουμενα είναι καλά και ο ίδιος για τον εαυτό του. Από τη δικτατορία του έρωτα περνάμεστη δημοκρατία της συνύπαρξης» εξηγεί η Ασπασία Πασπάλη, ψυχολόγος,παιδοψυχολόγος Msc, Bsc, διευθύντρια ΔΙ.ΚΕ.Ψ.Υ (w w w.dikepsy.gr).
Στην αρχή της σχέσης, λοιπόν, ο έρωτας απογειώνει το ζευγάρι. Έχει στιγμές έντασηςκαι πάθους. Στη χειρότερη περίπτωση αυτός ο δεσμός διαλύεται, στην καλύτερημετουσιώνεται σταδιακά σε αγάπη.
Η κα Πασπάλη λέει: «Δεν μπορούμε να είμαστε σε status έρωτα μια ζωή. Κατάσυνέπεια αναφερόμαστε στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Άρα, όσολιγότερες προβολές κάνει κανείς, τόσο πιο ώριμα ερωτεύεται».
Τι σημαίνει ώριμος έρωτας;
Ώριμος έρωτας, επισημαίνουν οι ειδικοί, σημαίνει ότι, αυτό που ερωτευόμαστε στονάλλον, έχει να κάνει πιο πολύ με πραγματικά στοιχεία του άλλου και όχι τόσο μεπροβλητικά. Δηλαδή δεν προσδίδω στον άλλο ιδιότητες που θα ήθελα να έχει και μουέχουν λείψει κατά την παιδική μου ηλικία. Ο έρωτας, βέβαια, πάντα έχει στοιχείαεξιδανίκευσης.
«Οι κεραυνοβόλοι έρωτες έχουν συνήθως άσχημο τέλος και αφήνουν τις μεγαλύτερεςαπογοητεύσεις. Είναι σχεδόν αδύνατον ένας άνθρωπος να ανταποκριθεί στην«τελειότητα» που απαιτεί από αυτόν ο κεραυνοβολημένος. Άλλωστε, όσο πιο εύκολαενθουσιάζεται κανείς, τόσο πιο εύκολα απογοητεύεται» μας λέει η Ασπασία Πασπάλη.
Επιπλέον είναι γεγονός ότι, η καθημερινότητα στο σπίτι, με τις δουλειές, τα παιδιά,την ανασφάλεια για το αύριο και τα οικονομικά προβλήματα, μπορεί να απομακρύνειτο ζευγάρι.
Ο έρωτας στο… ντιβάνι
Συνήθως κάποιος δεν καταφεύγει σε ψυχοθεραπευτή, όταν έχει μία σχέση που τονγεμίζει, λαμβάνει την προσοχή και την φροντίδα που χρειάζεται και περνάει καλά.
Η ψυχοθεραπεία βοηθάει στο να αποδεχτεί ο άλλος την πραγματικότητα τωνσχέσεων, να δει τη σχέση του στις πραγματικές της διαστάσεις. Να προσαρμόσει τιςαπαιτήσεις από τον σύντροφο και τη σχέση σε ένα εφικτό, πραγματικό πλαίσιο.
«Να αναγνωρίσει τη δική του ευθύνη γιατί – ειδικά εδώ στην Ελλάδα – έχουμε τηντάση να φταίει πάντοτε ο άλλος. Να κατανοήσει πως δεν μπορεί να αλλάξει τονάλλον, αλλά επειδή οι σχέσεις έχουν τη λειτουργία της τραμπάλας, αλλάζοντας κανείςτον εαυτό του μέσα στην ψυχοθεραπεία, αλλάζει η ισορροπία της σχέσης» λέει η κα Πασπάλη.
Είναι σημαντικό να εξελιχθούν και οι δύο σύντροφοι, για να μπορέσει ναακολουθήσει ο ένας τον άλλον.
Σε κάθε περίπτωση η ψυχοθεραπεία βοηθάει τους ανθρώπους να σχετιστούν πιοώριμα. Είναι τόσο δύσκολα τα λεπτά νοήματα του έρωτα που και για τονψυχοθεραπευτή απαιτείται τετραετής εκπαίδευση για να κατανοήσει τη δυναμικήτων σχέσεων. Για να διδαχθεί τις βασικές νεοψυχαναλυτικές θεωρίες και να=κατανοήσει μέσα από αυτές καθημερινούς προβληματισμούς και αναζητήσεις τωνατόμων, όπως αυτός της σεξουαλικής/συναισθηματικής σχέσης των δυο φύλων, στοΔΙ.Κ.Ε.Ψ.Υ προσφέρεται πρόγραμμα μετεκπαίδευσης στη νεοψυχαναλυτικήδιάγνωση και ψυχοθεραπεία παιδιών και ενηλίκων.
«Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν ζει με τον φόβο της πείνας, ούτε με τον φόβο τωνσυχνών σωματικών επιθέσεων. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να ζει μέσα στον φόβο καιστον τρόμο. Εκείνο που τον φοβίζει είναι οι σχέσεις του. Όπως λέει ο Gellner, οάνθρωπος, πλέον, δεν βρίσκεται στο έλεος των φυσικών δυνάμεων και τωναπρόβλεπτων συμβάντων, αλλά ίσως – περισσότερο από ποτέ άλλοτε – στο έλεος τωνάλλων ανθρώπων. Η ολοκλήρωση, η ευχαρίστηση και ο αυτοσεβασμός μας βρίσκεταιστο έλεος των άλλων ανθρώπων και κυρίως του συμβίου μας» καταλήγει η διευθύντρια του ΔΙ.ΚΕ.ΨΥ.
