Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ KONTRA ΘΡΗΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΕΛΙΟΥ
Θλίψη στην οικογένεια του Kontra όπως και όλου του δημοσιογραφικού κόσμου σκόρπισε η είδηση της απώλειας του στενού συνεργάτη και φίλου μας Αλέξανδρου Βέλιου, που έφυγε από κοντά μας χθες το βράδυ.
Δίνοντας τους τελευταίους μήνες άνιση μάχη με την επάρατη νόσο ο ασυμβίβαστος Αλέξανδρος επέλεξε να φύγει από τη ζωή αξιοπρεπώς με τον δικό του τρόπο, καταφεύγοντας στη λύση της μη υποβοηθούμενης ευθανασίας, όπως άλλωστε είχε προαναγγείλει στις αρχές του καλοκαιριού.
Χθες το βράδυ, λοιπόν, έγραψε τον δικό του επίλογο στο σπίτι του στο Γέρακα, εγκαταλείποντας μας σε ηλικία 63 ετών.
Φεύγοντας άφησε πίσω του ένα συγκλονιστικό αποχαιρετιστήριο χειρόγραφο σημείωμα, το οποίο ανέφερε:
«Η τελευταία μου νοσηλεία στο νοσοκομείο πιστοποίησε τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας μου. Είναι, πλέον, θέμα λίγων εβδομάδων.
Αναστοχαζόμενος την εμπειρία των πρόσφατων μηνών και μπροστά στο φάσμα της περαιτέρω σωματικής και πνευματικής φθοράς μου, αποφάσισα απόψε να δώσω μόνος μου, ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό μου, το τέλος που μου ταιριάζει. Να φύγω εν ειρήνη και εν συνειδήσει.
Έζησα με αξιοπρέπεια. Με αξιοπρέπεια επέλεξα να πεθάνω.
Αποχαιρετώ με αγάπη όλους εκείνους που δεν πρόλαβαν να με αποχαιρετίσουν, και ζητώ κατανόηση από τους δικούς μου ανθρώπους, στους οποίους δεν έδωσα την ευκαιρία να μου κλείσουν τα μάτια.
Έζησα δημιουργικά και, εν πολλοίς, ασυμβίβαστα. Φεύγω πλήρης.
Αλέξανδρος Βέλιος
Κυριακή βράδυ, 4 – 9 – 16»
Λίγες στιγμές πριν προχωρήσει στην ευθανασία, ένιωσε την ανάγκη προσθέσει μια ακόμη παράγραφο, κάνοντας ειδική μνεία στην σύντροφο και συνοδοιπόρο του στη ζωή, Νάντια.
«Νιώθω προνομιούχος γιατί έφυγα δίνοντας και εισπράττοντας πολλή αγάπη και ζεστασιά από τη γυναίκα μου, Νάντια η οποία με στήριξε με όλες της τις δυνάμεις. Ομολογώ ότι εάν δεν είχα κοντά μου την ευγενική της παρουσία, με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσα να δώσω αυτή τη μάχη» συμπλήρωσε.
Ανατριχίλα προκαλεί το ηχητικό μήνυμα που άφησε ο ίδιος λίγο πριν σβήσει:
Συγκινητικό είναι το αντίο της συζύγου του Νάντιας Γερολυμάτου, που έγραψε στο προφίλ της στο Facebook «Αγάπη μου καλό σου ταξίδι θα είσαι πάντα στην καρδιά μου»
Ο Αλέξανδρος Βέλιος πριν λίγες μέρες είχε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο ΙΑΣΩ GENERAL, προκειμένου να του παρασχεθεί ιατρική βοήθεια για να δυναμώσει ο οργανισμός του που είχε καταπονηθεί από τη νόσο.
Εισήχθη στο νοσοκομείο την περασμένη Τετάρτη 31 Αυγούστου και πήρε εξιτήριο το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου.
Εκτός από την αποχαιρετιστήρια επιστολή, άφησε και ακόμα ένα ιδιόχειρο σημείωμα στο οποίο εξηγούσε πώς επιθυμούσε να γίνει η κηδεία του.
Στην επιστολή αυτή η οποία συντάχθηκε από τον ίδιο στις 15 – 7- 2016, ανέφερε συγκεκριμένα:
«Θέλω το φέρετρό μου να είναι λιτό, από φυσικό ξύλο. Η αίσθηση της πολυτέλειας στον θάνατο μου φαίνεται άκρως κακόγουστη.
Η βασική μου επιθυμία είναι να μην υπάρχει σταυρός στον τάφο μου. Μια απλή στήλη, στην οποία θα αναγράφεται το όνομα και οι χρονολογίες γέννησης και θανάτου μου.
Πάνω στη μαρμάρινη πλάκα, να χαραχθεί η εξής φράση:
Ευ ζην, ευ θνήσκειν
Αν υπάρχει μια φωτογραφία μου σε λιτή κορνίζα. Όχι καντηλάκια και άλλα παρόμοια. Λίγα φρέσκα λουλούδια κάπου – κάπου, για να φαίνεται πως δεν έχω λησμονηθεί.
Αλέξανδρος Βέλιος»
Ο ίδιος ήθελε, όπως έλεγε μέχρι τέλους, να παρευρεθούν στην κηδεία του, γνωστοί και άγνωστοι φίλοι του και να δημιουργηθεί μια κοσμοπλημμύρα. Επιθυμούσε να υπάρξει πλήθος κόσμου στην “τελευταία του δημόσια εμφάνιση”, για να δείξει στον πολιτικό κόσμο που νομοθετεί, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν διαφωνούν μαζί του, με την παρουσία τους δηλώνουν ότι συμφωνούν στο γεγονός πως κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει από αυτή τη ζωή όπως αυτός επιθυμεί και πάνω απ’ όλα με αξιοπρέπεια.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη το μεσημέρι (15:00) στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας και θα ψαλεί νεκρώσιμη ακολουθία στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, που βρίσκεται μέσα στο χώρο του νεκροταφείου.
Η ζωή του Αλέξανδρου
Γεννήθηκε στις 14-5-1953 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (PARIS IV). Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στο ΒΗΜΑ(1978-80). Μεταπήδησε στη ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ του Τάκη Λαμπρία, το 1980, όπου παρέμεινε ως διπλωματικός και εν συνεχεία πολιτικός συντάκτης μέχρι το 1986.
Υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του δημοτικού ραδιοφώνου Πειραιά ΚΑΝΑΛΙ το 1987, ενώ κατόπιν ανέλαβε διευθυντής ενημέρωσης στο εμβληματικό ΚΑΝΑΛΙ 15 του Ρούσσου Κούνδουρου.
Από το 1990 ξεκίνησε να παρουσιάζει δική του εκπομπή στο τηλεοπτικό ΚΑΝΑΛΙ 29 του συγκροτήματος Κουρή, με το οποίο εξακολούθησε να συνεργάζεται σε όλες τις φάσεις της μετεξέλιξής του (ΚΑΝΑΛΙ 5, ΕΧΤΡΑ, ΑLTER).
Τα τελευταία δύο χρόνια είχαμε την τιμή και τη χαρά να τον φιλοξενούμε στο Kontra Channel, ως συνεργάτη του κεντρικού δελτίου ειδήσεων αλλά και ως εκλεκτό καλεσμένο στις εκπομπές του σταθμού μας.
Διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, κατά τη ρηξικέλευθη 8ετή θητεία του στην προεδρία του ΣΕΒ (2006-2014). Από το 1995 ήταν υπεύθυνος της σειράς δοκιμίων MICROMEGA στις εκδόσεις ΡΟΕΣ, στο πλαίσιο των οποίων εξέδωσε μεταξύ άλλων: Το ιστορικοπολιτικό δοκίμιο «Η αλληλογραφία της αυτοεξορίας Καραμανλή», μία συγκριτική μελέτη Θουκυδίδη-Μακιαβέλλι, μία μονογραφία για το φαινόμενο του βοναπαρτισμού, μία παράλληλη ανθολόγηση Δημοσθένους-Ισοκράτη, καθώς και μια πλειάδα μεταφράσεων των (Μοντεσκιέ, Πασκάλ, Ζολά, Λαφάργκ, Βαλερύ, Michault, Herault de Sechelles, Mandeville, Πεσόα κ.ά).
Το βιβλίο του «Εγώ κι ο θάνατός μου -Το δικαίωμα στην ευθανασία» εκδόθηκε στις αρχές Ιουνίου 2016, τρείς μήνες πριν από τον θάνατό του και ανέδειξε ένα θέμα που παραμένει ταμπού στη χώρα μας. Ο θόρυβος που ξεσήκωσε, σε συνδυασμό με την προσωπική του άνιση μάχη, συνετέλεσε στο να εκδηλωθεί ένα απρόσμενα μεγάλο ρεύμα υποστήριξης υπέρ της νομιμοποίησης της ευθανασίας.
Λίγες μέρες πριν από το τέλος του, πρόλαβε και είδε το συγκεκριμένο βιβλίο να κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα Αγγλικά με τον τίτλο «me and my death. The right to euthanasia» και να πωλείται μέσω του Amazon.
ΦΙΛΕ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ, ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ…
