Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, κι εφόσον στο φροντιστήριο των δυο αρχηγών επιδιωχθεί να ενσωματωθεί κάποιο υλικό που να προδιαγράφει κάτι από την “επόμενη μέρα”, διερωτάται κανείς μήπως θα ήταν χρήσιμο – ενδεχομένως δε σωτήριο! – να ενσωματώνονταν δυο τουλάχιστον πράγματα. Η προσπάθεια που ξεκινάει, μας το λένε όλοι!, να ξεκουνηθεί κάπως μια επενδυτική επανεκκίνηση της οικονομίας χρειάζεται να πει κάτι πιο απτό και συγκεκριμένο από το “θα επιταχυνθεί η απορρόφηση του ΕΣΠΑ” ή το “είναι διαθέσιμα 35 δις” ή/και “θα αξιοποιηθεί το Πακέτο Γιουνκέρ”. Η αλήθεια είναι πως επί Ν. Χριστοδουλάκη κάτι κινείται, αλλά αυτά είναι υπηρεσιακής εμβέλειας. Αλήθεια είναι επίσης πως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων πάει να κινητοποιηθεί προς κάτι πιο συντονισμένο, προς μια άρση των απίθανων γραφειοκρατικών εμποδίων Αθηνών ΚΑΙ Βρυξελλών, που παγώνουν τα πάντα. Τι φρονούν εδώ οι δύο μονομάχοι, τι έχουν να πουν – συγκεκριμένα; Οι Βρυξέλλες, με την νέα εκδοχή Task Force υπό τον Ολλανδό Maarten Verwey- αναπλ. Γενικός Διευθυντής στην EcFin, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συντονιστής για Κύπρο, με αναπτυξιακές σπουδές στο Groningen και το SOAS, στο Λονδίνο, δηλαδή στο ίδιο περιβάλλον με τον δικό μας Κ. Λαπαβίτσα… – έχουν επιταχύνει την προετοιμασία τους. Εμείς; Ένας άλλος χώρος προβληματισμού για τους δυο μονομάχους μας θάπρεπε να είναι τι το συγκεκριμένο μπορεί να γίνει στο ναρκοπέδιο της απασχόλησης, δηλαδή μιας τέτοιας προσέγγισης στην άσκηση πολιτικής ώστε να ξεκινάει να απορροφά την ανεργία του 25% που “υπόσχεται” να σκαρφαλώνει στο 28%. Όχι στα λόγια, όμως, Ούτε στο φαντασιακό. Εκεί, τουλάχιστον οι άνθρωποι του Αλέξη Τσίπρα, αλλά γιατί όχι και του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, προλαβαίνουν να ρίξουν μια ματιά στις σελίδες της Έκθεσης του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, “Η Ελληνική Οικονομία και η Απασχόληση”. Όπου, με την διεύθυνση του Γ. Αργείτη, διατυπώνοντας αληθινά ενδιαφέρουσες προτάσεις. Διαβάζουν όμως τα επιτελεία;
ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ Γράφοντας προ ημερών για την ανταλλαγή – φιλική, εντέλει – βολών περι φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας μεταξύ του υπουργού Οικονομίας Νίκου Χριστοδουλάκη και του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου, υποπέσαμε σε διπλή αμαρτία: Αναφέραμε τον Άνθιμο σε κάποια σημεία ως Αμβρόσιο. Αυτό ήταν απλώς ο δαίμων του τυπογραφείου. Και αναφερθήκαμε σε φορολογική απαλλαγή του παγκαριού των εκκλησιών με πρωτοβουλία Χριστοδουλάκη προ 10ετίας. Εδώ είχαμε ελλιπή πληροφόρηση: η εξαίρεση απο φορολογική υποχρέωση αφορούσε μόνο τις εκκλησιές των μικρών χωριών (άλλωστε το ίδιο συνέβη και π.χ. με τα καφενεία/μικροκαταστήματα), ως έμπρακτη ενίσχυση στην καθημερινότητα των μικρών τόπων.
