Η Όλγα Βλαχοπούλου είπε στη συνέχεια: «Κατά τη διάρκεια των ακτινοθεραπειών που έκανα, έγραψα ένα τραγούδι. Έκανα ογκεκτομή και ακτινοθεραπείες. Ήταν δυο εστίες που αφαιρέθηκαν στο χειρουργείο. Είμαι υπέρ στο να μιλάνε οι γυναίκες γι’ αυτά ανοιχτά, να αφορίζουμε τις λέξεις. Η λέξη καρκίνος δεν είναι κάτι που πρέπει να μας στοιχειώνει.
Συγκινούμαι τώρα γιατί ήταν μια δύσκολη περίοδος αλλά με τη βοήθεια των φίλων, της οικογένειας και του Θεού, ήρθε όλο αυτό σαν ένα χάδι. Κατά τη διάρκεια των θεραπειών μου είχα γράψει το “Κάνεις πως δε με ακούς” στον Νίκο Βέρτη… Μέσα από αυτό το τραγούδι κατέγραψα κάποια συναισθήματα που είχα εκείνο το διάστημα».
Η Όλγα Βλαχοπούλου ανέφερε επίσης: «Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου γιατί αντιμετώπιζα το άγνωστο. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τα παιδιά μου. Δεν υπήρχε κληρονομικότητα. Το ανακάλυψα σε προληπτικό έλεγχο. Μετά προσπάθησα να συγκροτήσω τις δυνάμεις μου και είπα, πως ό,τι και αν είναι, πρέπει να το παλέψω.
Το τραγούδι που έγραψα εκείνη τη περίοδο ήταν μια φωνή προς τον εαυτό μου. Ο Νίκος Βέρτης φυσικά και ξέρει την ιστορία του τραγουδιού και όλη την κατάσταση, την έζησε μαζί μου».
